Anioł z Warszawy. Historia miłości i bohaterstwa Ireny Sendlerowej Lea Kampe Książka

Książka „Anioł z Warszawy", która swoją premierę będzie miała 26 stycznia to fabularyzowana powieść o działalności Ireny Sendlerowej. O kobiecie która jest symbolem zwycięstwa, odwagi, heroizmu i bohaterstwa... O jej związku z Żegotą - polską humanitarną organizacją podziemną, o ewakuacji setki żydowskich dzieci z warszawskiego getta i w końcu o narażaniu swojego życia dokonując zmian w ich życiorysach. Ta kobieta była gotowa współpracować z okupantem po to, aby ocalić od śmierci biedniejszych i głodujących ludzi zapewniając im opiekę po aryjskiej stronie muru.I choć w książce nie poruszono wszystkich faktów znanych mi z życia Ireny Sendlerowej bardzo cieszę się z powstania tej historii. Jednocześnie zdaję sobie sprawę z tego, że niektórzy z Was nie akceptują połączenia historycznych wydarzeń z fikcja literacką ale myślę, że na tę pozycję warto zwrócić uwagę...Na kartach książki przeczytamy głównie o działalności społecznej Ireny Sendlerowej od początku okupacji niemieckiej i jej zaangażowania w niesienie pomocy Żydom, jednak nie zabraknie tutaj informacjami z jej życia prywatnego. To niezwykła historia ludzkiej determinacji, wiary i nadziei w lepsze jutro. To w końcu świadectwo czynów w imię miłości i chęci niesienia pomocy drugiemu człowiekowi.O działalności Ireny Sendlerowej świat dowiedział się dopiero, wiele lat po tym jak runęło getto warszawskie. I choć została odznaczona najwyższym izraelskim odznaczeniem cywilnym nadawanym nie-Żydom - Sprawiedliwy wśród Narodów Świata i nominowana do Pokojowej Nagrody Nobla nieustannie twierdziła, że uratowanych istnień było za mało i że w czasie wojny można było ocalić ich więcej...Bardzo serdecznie polecam fanom literatury historycznej, obozowej ale też dla tych, którzy lubią literaturę obyczajową z nutką historii w tle.

O Irenie Sendlerowej powstało kilka książek, sztuka teatralna, a nawet film zatytułowany „Dzieci Ireny Sendlerowej" z Anna Paquin w roli głównej.Tym razem wojenną historię Ireny Sendlerowej w wersji fabularyzowanej opisała Lea Kampe, niemiecka pisarka urodzona w 1971 roku w Mannheim. Powieść w Niemczech reklamowana była jako „historia „żeńskiego" Oskara Schindlera", choć moim zdaniem trudno porównywać te dwie postaci.1 września 1939 roku III Rzesza zaatakował Polskę, a 28 września po 22 dniach walki została podpisana umowa kapitulacji Warszawy. Od tego dnia sytuacja Żydów w okupowanej Polsce stawała się coraz gorsza. W 1940 roku powstało getto warszawskie, największe getto w Generalnym Gubernatorstwie i całej okupowanej Europie. Na jego terenie stłoczono ok. 450 tys. Żydów. Irena Sendlerowa i jej koleżanki z Wydziału Opieki Społecznej i Zdrowia Publicznego już przed wojną miały pełne ręce roboty, po wybuchu wojny potrzebujących było więcej niż możliwości pomocy. Wraz z powstaniem getta i kiedy jasne stało się, że Niemcy nie zamierzają pozwolić Żydom z niego wyjść. Coraz większe represje i ograniczenia dotykały mieszkańców getta każdego dnia, szybko ograniczenia zaczęły dotyczyć także dostaw żywności. Sendlerowa jako pracownica społeczna „załatwiła" sobie przepustkę pozwalającą jej na swobodne wchodzenie i wychodzenie z getta. Przepustkę tę wykorzystywała do pomagania mieszkańcom getta, opiekując się całymi rodzinami, które popadały w coraz większą biedę i nędzę, jak również, aby móc się spotykać ze swoją miłością Adamem Celnikierem, Żydem mieszkającym wraz z matką w gettcie. Kiedy zima i braki pożywienia zaczynają zbierać śmiertelne żniwo, Sendlerowa nadal szmugluje jedzenia do getta, ale wynosi z getta osierocone dzieci. Pod obszernym płaszczem łatwo ukryć niedożywionego noworodka. Jednak uratowanie jednego czy dwóch dzieci to kropla w morzu potrzeb. „Zbliża się zima. Ludzie znowu będą umierać z głodu i przemarznięcia. Ale musimy działać systematycznie. W jaki sposób i dokąd przemycać dzieci? Gdzie umieszczać je potem na kilka dni i jakie mamy do dyspozycji stałe miejsca pobytu dla nich? Do tego dochodzi kwestia aktów urodzenia. Potrzebujemy nowych dokumentów, bez nich nic się nie uda." Irena wraz z koleżankami z opieki społecznej zaczyna organizować siatkę złożoną z Warszawiaków, domów dla sierot, lekarzy i księży, którzy mogliby zapewnić puste karty chrztu, aby dać dzieciom wyprowadzanym z getta nowe tożsamości. Irena na malutkich karteczkach zapisywała prawdziwą tożsamość dziecka, a także jego nową, aby po wojnie można było odszukać rodzinę dziecka. Kiedy zapada decyzja o likwidacji getta, akcja wyprowadzania nie tylko dzieci, ale i dorosłych z getta przyśpiesza, a wraz z nią ryzyko „wpadki" rośnie. Niemieccy okupanci bezwzględnie karzą każdą formę pomocy Żydom. Czy Irenie uda się uniknąć aresztowania? Czy uda się uratować życie Adama?„Anioł z Warszawy. Historia miłości i bohaterstwa Ireny Sendlerowej" jest powieścią niejako podzieloną na dwie części, z których historia opowiadana w jednej wpływa na historię opowiadaną w drugiej. W jednej części, pisanej kursywą opisywana jest historia z punktu widzenia okupanta, od najazdu na Polskę poprzez konferencje w Wannsee, na której podjęto decyzje dotyczące „ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej", aż po przygotowanie efektywnego planu ludobójstwa i wprowadzenie go w życie. W drugiej części opisywana jest historia Ireny Sendlerowej, życia w gettcie, organizacji i działania siatki „przerzutowej" Żydów, zwłaszcza żydowskich dzieci na „„stronę aryjską", jak nazywano teraz świat poza gettem, co też było mylące, ponieważ Polacy nie byli bynajmniej dla Niemców równorzędnymi Aryjczykami, tylko co najwyżej trochę lepszą wersją podludzi.Przyznam, że do lektury podeszłam z początku entuzjastycznie, kiedy wydawnictwo Znak Literanova zaproponowało mi zapoznanie się z tą historią. Potem przyszła refleksja, czy niemiecka autorka nie będzie zbyt łagodna dla zbrodniarzy, w końcu książka trafiła w moje ręce i z miejsca mnie wciągnęła. Autorka odrobiła pracę domową, opisując ze szczegółami warunki życia w gettcie i okupowanej Warszawie, przedstawiając fakty historyczne i uzupełniając je fabularną akcją. Lea Kampe prowadzi narrację w mistrzowski sposób, nie ubarwiając i nie wybielając.Książka budzi silne emocje. Scena ,w której doktor Korczak wraz z sierotami z „Domu sierot" zostają „przesiedleni" do Treblinki, jest jedną z najbardziej chwytających za serce scen.Księżkę polecam wszystkim, nie tylko tym zainteresowanym tematyką holokaustu, czy biografią Ireny Sendlerowej. „Anioł z Warszawy. Historia miłości i bohaterstwa Ireny Sendlerowej" jest świetną powieścią historyczno-obyczajową, pokazującą czym jest człowieczeństwo i do jak wielkiego dobra i zła zdolni są ludzie.Sięgając po tę pozycję, zaopatrzcie się w chusteczki, będą Wam potrzebne.

"Drzwi się otworzyły. Dziesięć kroków. Dwadzieścia. Pierwszy róg, drugi. Udało się. Światło poranka kładło się złotym jedwabiem na bruku. Był 1 czerwca 1942 roku. Niemowlę w jej torbie nazywało się teraz Helena i właśnie rozpoczęło drugie życie.""Anioł z Warszawy" to powieść, która dotyka bolesnych fragmentów naszej historii, to książka o kobiecie bohaterce - Irenie Sendlerowej, która mimo ogromnego niebezpieczeństwa, ryzyka, igrania ze śmiercią, wracała do getta, aby ocalić kolejne dziecko, kolejne istnienie. Powieść ukazuje jej ogromną odwagę, determinację, ale pokazuje również drugie oblicze Ireny Sendlerowej - kobietę zakochaną i pełną pasji.Niewątpliwie Irena Sendlerowa to jedna z największych bohaterek XX wieku. Bez wątpienia możemy uznać ją jako #kobietaktórainspiruje Jej zaangażowanie, poświęcenie, determinacja i odwaga mogą być inspiracją dla nas, cechami, które można naśladować. Postawa Ireny Sendlerowej wzbudza też w czytelnikach refleksje - jak my zachowalibyśmy się w takiej sytuacji? Czy też bylibyśmy gotowi do poświęceń? W jaki sposób może w dzisiejszym świecie postawa Ireny Sendlerowej nas zainspirować?Irena Sendlerowa w powieści ukazana została jako kobieta, która dawała nadzieję na ocalenie, niosła pomoc, zawsze gotowa do poświęceń. Wiele ryzykowała, ale nie poddawała się. Każde ocalone życie było tego warte.Co w książce podobało mi się? To, że historia została opowiedziana z dwóch perpsektyw. Poznajemy historię Ireny, jej współpracowników, polskich Żydów w gettcie, a z drugiej strony poznajemy historię niemieckich oficerów, ich plany, sposób działania, myślenia. Każda z tych osób opowiedziała się po jednej ze stron. Każdy z nich wybrał jakąś drogę... Każdy z nich w tamtym czasie musiał dokonać wyborów...Niewątpliwie ta książka wciąga. Pomimo trudnej tematyki czyta się ją szybko. Autorka płynnie połączyła lrawdziwe wydarzenia z fikcją, bardzo obrazowo przedstawiła opisaną historię."Anioł z Warszawy" to przepiękna i poruszająca powieść. Polecam przeczytać!

Irena Sendlerowa - Sprawiedliwa wśród Narodów Świata, wybawicielka tysięcy skazanych na zagładę żydowskich istnień, prawdziwy anioł z Warszawy. Chyba słyszał o niej każdy, komu znajome są wydarzenia z czasów II wojny światowej. Czas więc, by poznać nie tylko historię niesamowitego bohaterstwa Sendlerowej, ale również jej codzienność, troski, dylematy, rozwijające się uczucie do mężczyzny, który znalazł się po drugiej stronie muru - w getcie. To książka, w której tragiczne realia wojny i eksterminacja ludności żydowskiego pochodzenia przeplatają się ze znakomicie wykreowaną fikcją. Powieść chwyta za serce i przywraca wiarę w to, że wśród niewyobrażalnego zła, wciąż jest miejsce na bezinteresowne czynienie dobra.

Irena Sendlerowa - Sprawiedliwa wśród Narodów Świata, wybawicielka tysięcy skazanych na zagładę żydowskich istnień, prawdziwy anioł z Warszawy. Chyba słyszał o niej każdy, komu znajome są wydarzenia z czasów II wojny światowej. Czas więc, by poznać nie tylko historię niesamowitego bohaterstwa Sendlerowej, ale również jej codzienność, troski, dylematy, rozwijające się uczucie do mężczyzny, który znalazł się po drugiej stronie muru - w getcie. To książka, w której tragiczne realia wojny i eksterminacja ludności żydowskiego pochodzenia przeplatają się ze znakomicie wykreowaną fikcją. Powieść chwyta za serce i przywraca wiarę w to, że wśród niewyobrażalnego zła, wciąż jest miejsce na bezinteresowne czynienie dobra.

"Drzwi się otworzyły. Dziesięć kroków. Dwadzieścia. Pierwszy róg, drugi. Udało się. Światło poranka kładło się złotym jedwabiem na bruku. Był 1 czerwca 1942 roku. Niemowlę w jej torbie nazywało się teraz Helena i właśnie rozpoczęło drugie życie.""Anioł z Warszawy" to powieść, która dotyka bolesnych fragmentów naszej historii, to książka o kobiecie bohaterce - Irenie Sendlerowej, która mimo ogromnego niebezpieczeństwa, ryzyka, igrania ze śmiercią, wracała do getta, aby ocalić kolejne dziecko, kolejne istnienie. Powieść ukazuje jej ogromną odwagę, determinację, ale pokazuje również drugie oblicze Ireny Sendlerowej - kobietę zakochaną i pełną pasji.Niewątpliwie Irena Sendlerowa to jedna z największych bohaterek XX wieku. Bez wątpienia możemy uznać ją jako #kobietaktórainspiruje Jej zaangażowanie, poświęcenie, determinacja i odwaga mogą być inspiracją dla nas, cechami, które można naśladować. Postawa Ireny Sendlerowej wzbudza też w czytelnikach refleksje - jak my zachowalibyśmy się w takiej sytuacji? Czy też bylibyśmy gotowi do poświęceń? W jaki sposób może w dzisiejszym świecie postawa Ireny Sendlerowej nas zainspirować?Irena Sendlerowa w powieści ukazana została jako kobieta, która dawała nadzieję na ocalenie, niosła pomoc, zawsze gotowa do poświęceń. Wiele ryzykowała, ale nie poddawała się. Każde ocalone życie było tego warte.Co w książce podobało mi się? To, że historia została opowiedziana z dwóch perpsektyw. Poznajemy historię Ireny, jej współpracowników, polskich Żydów w gettcie, a z drugiej strony poznajemy historię niemieckich oficerów, ich plany, sposób działania, myślenia. Każda z tych osób opowiedziała się po jednej ze stron. Każdy z nich wybrał jakąś drogę... Każdy z nich w tamtym czasie musiał dokonać wyborów...Niewątpliwie ta książka wciąga. Pomimo trudnej tematyki czyta się ją szybko. Autorka płynnie połączyła lrawdziwe wydarzenia z fikcją, bardzo obrazowo przedstawiła opisaną historię."Anioł z Warszawy" to przepiękna i poruszająca powieść. Polecam przeczytać!

O Irenie Sendlerowej powstało kilka książek, sztuka teatralna, a nawet film zatytułowany „Dzieci Ireny Sendlerowej" z Anna Paquin w roli głównej.Tym razem wojenną historię Ireny Sendlerowej w wersji fabularyzowanej opisała Lea Kampe, niemiecka pisarka urodzona w 1971 roku w Mannheim. Powieść w Niemczech reklamowana była jako „historia „żeńskiego" Oskara Schindlera", choć moim zdaniem trudno porównywać te dwie postaci.1 września 1939 roku III Rzesza zaatakował Polskę, a 28 września po 22 dniach walki została podpisana umowa kapitulacji Warszawy. Od tego dnia sytuacja Żydów w okupowanej Polsce stawała się coraz gorsza. W 1940 roku powstało getto warszawskie, największe getto w Generalnym Gubernatorstwie i całej okupowanej Europie. Na jego terenie stłoczono ok. 450 tys. Żydów. Irena Sendlerowa i jej koleżanki z Wydziału Opieki Społecznej i Zdrowia Publicznego już przed wojną miały pełne ręce roboty, po wybuchu wojny potrzebujących było więcej niż możliwości pomocy. Wraz z powstaniem getta i kiedy jasne stało się, że Niemcy nie zamierzają pozwolić Żydom z niego wyjść. Coraz większe represje i ograniczenia dotykały mieszkańców getta każdego dnia, szybko ograniczenia zaczęły dotyczyć także dostaw żywności. Sendlerowa jako pracownica społeczna „załatwiła" sobie przepustkę pozwalającą jej na swobodne wchodzenie i wychodzenie z getta. Przepustkę tę wykorzystywała do pomagania mieszkańcom getta, opiekując się całymi rodzinami, które popadały w coraz większą biedę i nędzę, jak również, aby móc się spotykać ze swoją miłością Adamem Celnikierem, Żydem mieszkającym wraz z matką w gettcie. Kiedy zima i braki pożywienia zaczynają zbierać śmiertelne żniwo, Sendlerowa nadal szmugluje jedzenia do getta, ale wynosi z getta osierocone dzieci. Pod obszernym płaszczem łatwo ukryć niedożywionego noworodka. Jednak uratowanie jednego czy dwóch dzieci to kropla w morzu potrzeb. „Zbliża się zima. Ludzie znowu będą umierać z głodu i przemarznięcia. Ale musimy działać systematycznie. W jaki sposób i dokąd przemycać dzieci? Gdzie umieszczać je potem na kilka dni i jakie mamy do dyspozycji stałe miejsca pobytu dla nich? Do tego dochodzi kwestia aktów urodzenia. Potrzebujemy nowych dokumentów, bez nich nic się nie uda." Irena wraz z koleżankami z opieki społecznej zaczyna organizować siatkę złożoną z Warszawiaków, domów dla sierot, lekarzy i księży, którzy mogliby zapewnić puste karty chrztu, aby dać dzieciom wyprowadzanym z getta nowe tożsamości. Irena na malutkich karteczkach zapisywała prawdziwą tożsamość dziecka, a także jego nową, aby po wojnie można było odszukać rodzinę dziecka. Kiedy zapada decyzja o likwidacji getta, akcja wyprowadzania nie tylko dzieci, ale i dorosłych z getta przyśpiesza, a wraz z nią ryzyko „wpadki" rośnie. Niemieccy okupanci bezwzględnie karzą każdą formę pomocy Żydom. Czy Irenie uda się uniknąć aresztowania? Czy uda się uratować życie Adama?„Anioł z Warszawy. Historia miłości i bohaterstwa Ireny Sendlerowej" jest powieścią niejako podzieloną na dwie części, z których historia opowiadana w jednej wpływa na historię opowiadaną w drugiej. W jednej części, pisanej kursywą opisywana jest historia z punktu widzenia okupanta, od najazdu na Polskę poprzez konferencje w Wannsee, na której podjęto decyzje dotyczące „ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej", aż po przygotowanie efektywnego planu ludobójstwa i wprowadzenie go w życie. W drugiej części opisywana jest historia Ireny Sendlerowej, życia w gettcie, organizacji i działania siatki „przerzutowej" Żydów, zwłaszcza żydowskich dzieci na „„stronę aryjską", jak nazywano teraz świat poza gettem, co też było mylące, ponieważ Polacy nie byli bynajmniej dla Niemców równorzędnymi Aryjczykami, tylko co najwyżej trochę lepszą wersją podludzi.Przyznam, że do lektury podeszłam z początku entuzjastycznie, kiedy wydawnictwo Znak Literanova zaproponowało mi zapoznanie się z tą historią. Potem przyszła refleksja, czy niemiecka autorka nie będzie zbyt łagodna dla zbrodniarzy, w końcu książka trafiła w moje ręce i z miejsca mnie wciągnęła. Autorka odrobiła pracę domową, opisując ze szczegółami warunki życia w gettcie i okupowanej Warszawie, przedstawiając fakty historyczne i uzupełniając je fabularną akcją. Lea Kampe prowadzi narrację w mistrzowski sposób, nie ubarwiając i nie wybielając.Książka budzi silne emocje. Scena ,w której doktor Korczak wraz z sierotami z „Domu sierot" zostają „przesiedleni" do Treblinki, jest jedną z najbardziej chwytających za serce scen.Księżkę polecam wszystkim, nie tylko tym zainteresowanym tematyką holokaustu, czy biografią Ireny Sendlerowej. „Anioł z Warszawy. Historia miłości i bohaterstwa Ireny Sendlerowej" jest świetną powieścią historyczno-obyczajową, pokazującą czym jest człowieczeństwo i do jak wielkiego dobra i zła zdolni są ludzie.Sięgając po tę pozycję, zaopatrzcie się w chusteczki, będą Wam potrzebne.

Książka „Anioł z Warszawy", która swoją premierę będzie miała 26 stycznia to fabularyzowana powieść o działalności Ireny Sendlerowej. O kobiecie która jest symbolem zwycięstwa, odwagi, heroizmu i bohaterstwa... O jej związku z Żegotą - polską humanitarną organizacją podziemną, o ewakuacji setki żydowskich dzieci z warszawskiego getta i w końcu o narażaniu swojego życia dokonując zmian w ich życiorysach. Ta kobieta była gotowa współpracować z okupantem po to, aby ocalić od śmierci biedniejszych i głodujących ludzi zapewniając im opiekę po aryjskiej stronie muru.I choć w książce nie poruszono wszystkich faktów znanych mi z życia Ireny Sendlerowej bardzo cieszę się z powstania tej historii. Jednocześnie zdaję sobie sprawę z tego, że niektórzy z Was nie akceptują połączenia historycznych wydarzeń z fikcja literacką ale myślę, że na tę pozycję warto zwrócić uwagę...Na kartach książki przeczytamy głównie o działalności społecznej Ireny Sendlerowej od początku okupacji niemieckiej i jej zaangażowania w niesienie pomocy Żydom, jednak nie zabraknie tutaj informacjami z jej życia prywatnego. To niezwykła historia ludzkiej determinacji, wiary i nadziei w lepsze jutro. To w końcu świadectwo czynów w imię miłości i chęci niesienia pomocy drugiemu człowiekowi.O działalności Ireny Sendlerowej świat dowiedział się dopiero, wiele lat po tym jak runęło getto warszawskie. I choć została odznaczona najwyższym izraelskim odznaczeniem cywilnym nadawanym nie-Żydom - Sprawiedliwy wśród Narodów Świata i nominowana do Pokojowej Nagrody Nobla nieustannie twierdziła, że uratowanych istnień było za mało i że w czasie wojny można było ocalić ich więcej...Bardzo serdecznie polecam fanom literatury historycznej, obozowej ale też dla tych, którzy lubią literaturę obyczajową z nutką historii w tle.