Skradzione laleczki Ker Dukey, K. Webster Książka

Zastanawiałam się już od dłuższego czasu, co mogę napisać o tej książce, moja opinia na jej temat podczas jej czytania. Początek książki był świetny, czytało się ją lekko oraz szybko, ale gdzieś po stu pięćdziesięciu stronach coś poszło chyba nie tak, bo zaczęła mnie nudzić. Niektóre rzeczy naprawdę mi się podobały, ale po chwili autorki to psuły. W pewnym momencie książka zamieniła się dla mnie z thrillera w kiepski erotyk, w którym Grey'a dało się wyczuć na kilometr. Jednak końcówka wszystko nadrobiła i sprawiła, że chcę się zaraz sięgnąć po drugi tom, którego premiera już niedługo. Odnosząc się do całokształtu fabuły to powrót do czasów, gdy Jade była więziona przez Benny'ego o wiele bardziej mi się podobała. To właśnie teraźniejsze życie głównej bohaterki trochę mnie nudziło, ale nie było jakoś wielce źle. Jednak książka niekiedy zaskakuję, chociażby pamiętna scena zaręczyn, czegoś takiego nie znajdziecie w żadnej innej książce, uwierzcie mi. Jeśli chodzi o bohaterów to byli moim zdaniem dopracowani. Jade była dla mnie niemałą niespodzienką. Pomimo tego, co przeszła, a nie ukrywajmy została wielokrotnie zgwałcona, niekiedy nawet sama oddawała się Benny'emu z różnych powodów, ona nie bała się dotyku, wręcz przeciwnie ona podszebowała seksu by zapomnieć i to nie delikatnego, a brutalnego. To mi się bardzo podobało, ponieważ jej postać odbiegała od utartych schematów ofiar. Benny, znany także jako Benjamin, jest to człowiek chory psychicznie, ma dziwną obsesję na punkcie laleczek, ich tworzenia, wszystko musi być u niego perfekcyjne, ale moim zdaniem jest to spowodowane jakimś zdarzeniem z jego przeszłości i mam cichą nadzieję, że dowiemy się o jego przeszłości czegoś więcej w drugim tomie. Jeśli chodzi o Dillona to sama nie wiem, co mam o nim sądzić. Tak naprawdę nie mogę o nim zbyt wiele powiedzieć, nie zdradzając niczego z treści książki. Podoba mi się jego podejście do pewnych spraw, jego spojrzenie na nie. Bo, czyli najnudzniejsza i chyba najbardziej irytująca osoba w tej książce, ale mimo wszystko trochę mi szkoda ze względu na pewne zdarzenia. Na sam koniec postać, której było bardzo mało, ale była dla mnie wielkim zaskoczeniem, a mianowicie Macy, czyli siostra naszej głównej bohaterki. Nie spodziewałam się po niej pewnych rzeczy. Och, jeszcze jedno mało ostrzeżenie, ja po tej książce miałam koszmary, poza tym zawiera ona wiele przekleństw oraz scen erotycznych, niekiedy brutalnych, więc pomyślcie dwa razy zanim po nią sięgniecie.

Zastanawiałam się już od dłuższego czasu, co mogę napisać o tej książce, moja opinia na jej temat podczas jej czytania. Początek książki był świetny, czytało się ją lekko oraz szybko, ale gdzieś po stu pięćdziesięciu stronach coś poszło chyba nie tak, bo zaczęła mnie nudzić. Niektóre rzeczy naprawdę mi się podobały, ale po chwili autorki to psuły. W pewnym momencie książka zamieniła się dla mnie z thrillera w kiepski erotyk, w którym Grey'a dało się wyczuć na kilometr. Jednak końcówka wszystko nadrobiła i sprawiła, że chcę się zaraz sięgnąć po drugi tom, którego premiera już niedługo. Odnosząc się do całokształtu fabuły to powrót do czasów, gdy Jade była więziona przez Benny'ego o wiele bardziej mi się podobała. To właśnie teraźniejsze życie głównej bohaterki trochę mnie nudziło, ale nie było jakoś wielce źle. Jednak książka niekiedy zaskakuję, chociażby pamiętna scena zaręczyn, czegoś takiego nie znajdziecie w żadnej innej książce, uwierzcie mi. Jeśli chodzi o bohaterów to byli moim zdaniem dopracowani. Jade była dla mnie niemałą niespodzienką. Pomimo tego, co przeszła, a nie ukrywajmy została wielokrotnie zgwałcona, niekiedy nawet sama oddawała się Benny'emu z różnych powodów, ona nie bała się dotyku, wręcz przeciwnie ona podszebowała seksu by zapomnieć i to nie delikatnego, a brutalnego. To mi się bardzo podobało, ponieważ jej postać odbiegała od utartych schematów ofiar. Benny, znany także jako Benjamin, jest to człowiek chory psychicznie, ma dziwną obsesję na punkcie laleczek, ich tworzenia, wszystko musi być u niego perfekcyjne, ale moim zdaniem jest to spowodowane jakimś zdarzeniem z jego przeszłości i mam cichą nadzieję, że dowiemy się o jego przeszłości czegoś więcej w drugim tomie. Jeśli chodzi o Dillona to sama nie wiem, co mam o nim sądzić. Tak naprawdę nie mogę o nim zbyt wiele powiedzieć, nie zdradzając niczego z treści książki. Podoba mi się jego podejście do pewnych spraw, jego spojrzenie na nie. Bo, czyli najnudzniejsza i chyba najbardziej irytująca osoba w tej książce, ale mimo wszystko trochę mi szkoda ze względu na pewne zdarzenia. Na sam koniec postać, której było bardzo mało, ale była dla mnie wielkim zaskoczeniem, a mianowicie Macy, czyli siostra naszej głównej bohaterki. Nie spodziewałam się po niej pewnych rzeczy. Och, jeszcze jedno mało ostrzeżenie, ja po tej książce miałam koszmary, poza tym zawiera ona wiele przekleństw oraz scen erotycznych, niekiedy brutalnych, więc pomyślcie dwa razy zanim po nią sięgniecie.

Tym razem mam dla was recenzję książki napisaną przez dwie autorki, które stworzyły coś niesamowitego, oryginalnego, a przede wszystkim mrocznego. Powieść mną wstrząsała do głębi, moje serce szalało ze strachu,wściekłości i bezsilności, a umysł dostał się w ręce szaleńca...Zapraszam na całą recenzję na bloga.https://podrugiejstronieksiazkirecenzje.blogspot.com/2018/06/skradzione-laleczki-ker-dukey-k-webster.html

Zastanawiałam się już od dłuższego czasu, co mogę napisać o tej książce, moja opinia na jej temat podczas jej czytania. Początek książki był świetny, czytało się ją lekko oraz szybko, ale gdzieś po stu pięćdziesięciu stronach coś poszło chyba nie tak, bo zaczęła mnie nudzić. Niektóre rzeczy naprawdę mi się podobały, ale po chwili autorki to psuły. W pewnym momencie książka zamieniła się dla mnie z thrillera w kiepski erotyk, w którym Grey'a dało się wyczuć na kilometr. Jednak końcówka wszystko nadrobiła i sprawiła, że chcę się zaraz sięgnąć po drugi tom, którego premiera już niedługo. Odnosząc się do całokształtu fabuły to powrót do czasów, gdy Jade była więziona przez Benny'ego o wiele bardziej mi się podobała. To właśnie teraźniejsze życie głównej bohaterki trochę mnie nudziło, ale nie było jakoś wielce źle. Jednak książka niekiedy zaskakuję, chociażby pamiętna scena zaręczyn, czegoś takiego nie znajdziecie w żadnej innej książce, uwierzcie mi. Jeśli chodzi o bohaterów to byli moim zdaniem dopracowani. Jade była dla mnie niemałą niespodzienką. Pomimo tego, co przeszła, a nie ukrywajmy została wielokrotnie zgwałcona, niekiedy nawet sama oddawała się Benny'emu z różnych powodów, ona nie bała się dotyku, wręcz przeciwnie ona podszebowała seksu by zapomnieć i to nie delikatnego, a brutalnego. To mi się bardzo podobało, ponieważ jej postać odbiegała od utartych schematów ofiar. Benny, znany także jako Benjamin, jest to człowiek chory psychicznie, ma dziwną obsesję na punkcie laleczek, ich tworzenia, wszystko musi być u niego perfekcyjne, ale moim zdaniem jest to spowodowane jakimś zdarzeniem z jego przeszłości i mam cichą nadzieję, że dowiemy się o jego przeszłości czegoś więcej w drugim tomie. Jeśli chodzi o Dillona to sama nie wiem, co mam o nim sądzić. Tak naprawdę nie mogę o nim zbyt wiele powiedzieć, nie zdradzając niczego z treści książki. Podoba mi się jego podejście do pewnych spraw, jego spojrzenie na nie. Bo, czyli najnudzniejsza i chyba najbardziej irytująca osoba w tej książce, ale mimo wszystko trochę mi szkoda ze względu na pewne zdarzenia. Na sam koniec postać, której było bardzo mało, ale była dla mnie wielkim zaskoczeniem, a mianowicie Macy, czyli siostra naszej głównej bohaterki. Nie spodziewałam się po niej pewnych rzeczy. Och, jeszcze jedno mało ostrzeżenie, ja po tej książce miałam koszmary, poza tym zawiera ona wiele przekleństw oraz scen erotycznych, niekiedy brutalnych, więc pomyślcie dwa razy zanim po nią sięgniecie.

A gdy noc zapada do zabawy przystępuje.Młodsza lalka uległa, starsza walczyć próbuje.Lecz kiedy ta ulubiona od niego ucieka,nie liczy się, że druga pozostać przyrzeka.Serce pęka mu z rozpaczy, oczy ma pełne łez,jego lalka musi wrócić, bądź jej życia nadszedł kres.Wydawnictwo Niezwykłe ma to do siebie, że wydaje książki nietypowe, kontrowersyjne, pełne emocji i nietypowych tematów. „Skradzione laleczki" to właśnie jeden z takich najbardziej szokujących tytułów, który skradł moje serce, zwłaszcza genialną końcówką i zwrotem akcji. „Zaginione laleczki" to kontynuacja historii Jade, która okazała się być jeszcze lepsza od swojej poprzedniczki. Aby nie zepsuć Wam przyjemności z czytania, postaram się napisać o obu książkach tak, aby nie zdradzić najważniejszych elementów fabuły.Dwanaście lat temu uprowadzone zostały młodziutka Jade oraz jej siostra, Macy. To Benny stał się ich koszmarem - psychopatyczny szaleniec, który lubił swoje laleczki torturować, poniżać i znęcać się. Po czterech latach Jade udało się uciec oprawcy. Niestety, cały czas zarzucała sobie winę, że nie mogła zabrać ze sobą siostrzyczki. Obecnie Jade ma dwadzieścia sześć lat i jest jednym z najlepszych detektywów, a przeszłość nadal wraca w najgorszych koszmarach. Co się dzieje teraz z Macy, czy ona w ogóle żyje? Dziewczyna każdą przydzieloną sprawę traktuje bardzo osobiście, chcąc pomóc innym, tak jakby szukała Macy. Jednak jedna z nowych sytuacji sprawia, że w głowie Jade podnosi się głośny alarm - jej oprawca wrócił. Z pomocą przystojnego partnera, dziewczyna rozpoczyna z porywaczem mroczną grę, w której stawką jest życie Macy oraz innych "laleczek". Jednak Jade znów staje się ofiarą, Benny czyni z niej obłąkaną ofiarę. Ona zawsze była ofiarą. Ponownie została ukradziona.Największa robotę w tej historii czyni przede wszystkim mroczny klimat, niezwykle gęsty, nieprzyjazny, a jednocześnie hipnotyzujący. Sama ta powieść traktuje o rzeczach złych, chorych, niemoralnych, ale w taki sposób, że jednocześnie przyciąga. W pewnym sensie podpuszcza czytelnika, tak jakby mówiąc - „widzisz, nawet nie wiesz do czego ty sam byłbyś zdolny, nie bądź tak zszokowany". I to nie jest komfortowe. Ale niezwykle oryginalne i zastanawiające. W dodatku seria „Laleczki" czerpie z gatunków cięższych w odbiorze, takich jak thriller, kryminał czy dark erotic. To iście wybuchowa mieszanka, a jeśli do tego dodać zaskakujące zwroty akcji, wtedy otrzymuje się powieść mroczną, wsysającą jak mało która. Autorki bowiem stosują nieszablonowe rozwiązania wątków, sprytnie zwodzą czytelnika, by na końcu zrobić z niego po prostu naiwniaka. Tak więc zacierając się czy to z pierwszy, czy tez za drugi tom, nigdy nie wiadomo, co wydarzy się na następnej stronie.„Zaginione laleczki" odebrałam jeszcze lepiej niż poprzednią część, a to przede wszystkim dlatego, że czytamy tu o skutkach pewnego zwrotu akcji, który miał miejsce właśnie w tomie pierwszym. „Skradzione laleczki" miały bowiem w okolicy środka swoje słabsze momenty, natomiast na koniec zasadziły kolejnej części ogromnego kopa i akcja potoczyła się do przodu efektem śnieżnej kuli. W dodatku, w „Zaginionych laleczkach" widzimy historię aż z trzech różnych punktów widzenia - Jade, Dillona i Benniego. Zabieg ten dał mi możliwość lepszego poznania bohaterów, zgłębienie ich myśli, mogłam też samodzielnie spojrzeć na nich i ocenić według swoich własnych kryteriów.Seria „Laleczki" wbija w fotel i warto zaznaczyć, że jest to lektura tylko dla dorosłego czytelnika, który jest gotowy na silne emocje i mrok wyzierający z każdej strony. Historia Jade i Benniego zagnieżdża się gdzieś w umyśle i nie daje przestać o sobie myśleć. Uwiera, szokuje, drażni i zachwyca w tym samym momencie. Jeżeli jesteście odważni i nie boicie się spotkania z psychopatą, to koniecznie sięgnijcie!

A gdy noc zapada do zabawy przystępuje.Młodsza lalka uległa, starsza walczyć próbuje.Lecz kiedy ta ulubiona od niego ucieka,nie liczy się, że druga pozostać przyrzeka.Serce pęka mu z rozpaczy, oczy ma pełne łez,jego lalka musi wrócić, bądź jej życia nadszedł kres.Wydawnictwo Niezwykłe ma to do siebie, że wydaje książki nietypowe, kontrowersyjne, pełne emocji i nietypowych tematów. „Skradzione laleczki" to właśnie jeden z takich najbardziej szokujących tytułów, który skradł moje serce, zwłaszcza genialną końcówką i zwrotem akcji. „Zaginione laleczki" to kontynuacja historii Jade, która okazała się być jeszcze lepsza od swojej poprzedniczki. Aby nie zepsuć Wam przyjemności z czytania, postaram się napisać o obu książkach tak, aby nie zdradzić najważniejszych elementów fabuły.Dwanaście lat temu uprowadzone zostały młodziutka Jade oraz jej siostra, Macy. To Benny stał się ich koszmarem - psychopatyczny szaleniec, który lubił swoje laleczki torturować, poniżać i znęcać się. Po czterech latach Jade udało się uciec oprawcy. Niestety, cały czas zarzucała sobie winę, że nie mogła zabrać ze sobą siostrzyczki. Obecnie Jade ma dwadzieścia sześć lat i jest jednym z najlepszych detektywów, a przeszłość nadal wraca w najgorszych koszmarach. Co się dzieje teraz z Macy, czy ona w ogóle żyje? Dziewczyna każdą przydzieloną sprawę traktuje bardzo osobiście, chcąc pomóc innym, tak jakby szukała Macy. Jednak jedna z nowych sytuacji sprawia, że w głowie Jade podnosi się głośny alarm - jej oprawca wrócił. Z pomocą przystojnego partnera, dziewczyna rozpoczyna z porywaczem mroczną grę, w której stawką jest życie Macy oraz innych "laleczek". Jednak Jade znów staje się ofiarą, Benny czyni z niej obłąkaną ofiarę. Ona zawsze była ofiarą. Ponownie została ukradziona.Największa robotę w tej historii czyni przede wszystkim mroczny klimat, niezwykle gęsty, nieprzyjazny, a jednocześnie hipnotyzujący. Sama ta powieść traktuje o rzeczach złych, chorych, niemoralnych, ale w taki sposób, że jednocześnie przyciąga. W pewnym sensie podpuszcza czytelnika, tak jakby mówiąc - „widzisz, nawet nie wiesz do czego ty sam byłbyś zdolny, nie bądź tak zszokowany". I to nie jest komfortowe. Ale niezwykle oryginalne i zastanawiające. W dodatku seria „Laleczki" czerpie z gatunków cięższych w odbiorze, takich jak thriller, kryminał czy dark erotic. To iście wybuchowa mieszanka, a jeśli do tego dodać zaskakujące zwroty akcji, wtedy otrzymuje się powieść mroczną, wsysającą jak mało która. Autorki bowiem stosują nieszablonowe rozwiązania wątków, sprytnie zwodzą czytelnika, by na końcu zrobić z niego po prostu naiwniaka. Tak więc zacierając się czy to z pierwszy, czy tez za drugi tom, nigdy nie wiadomo, co wydarzy się na następnej stronie.„Zaginione laleczki" odebrałam jeszcze lepiej niż poprzednią część, a to przede wszystkim dlatego, że czytamy tu o skutkach pewnego zwrotu akcji, który miał miejsce właśnie w tomie pierwszym. „Skradzione laleczki" miały bowiem w okolicy środka swoje słabsze momenty, natomiast na koniec zasadziły kolejnej części ogromnego kopa i akcja potoczyła się do przodu efektem śnieżnej kuli. W dodatku, w „Zaginionych laleczkach" widzimy historię aż z trzech różnych punktów widzenia - Jade, Dillona i Benniego. Zabieg ten dał mi możliwość lepszego poznania bohaterów, zgłębienie ich myśli, mogłam też samodzielnie spojrzeć na nich i ocenić według swoich własnych kryteriów.Seria „Laleczki" wbija w fotel i warto zaznaczyć, że jest to lektura tylko dla dorosłego czytelnika, który jest gotowy na silne emocje i mrok wyzierający z każdej strony. Historia Jade i Benniego zagnieżdża się gdzieś w umyśle i nie daje przestać o sobie myśleć. Uwiera, szokuje, drażni i zachwyca w tym samym momencie. Jeżeli jesteście odważni i nie boicie się spotkania z psychopatą, to koniecznie sięgnijcie!

Zastanawiałam się już od dłuższego czasu, co mogę napisać o tej książce, moja opinia na jej temat podczas jej czytania. Początek książki był świetny, czytało się ją lekko oraz szybko, ale gdzieś po stu pięćdziesięciu stronach coś poszło chyba nie tak, bo zaczęła mnie nudzić. Niektóre rzeczy naprawdę mi się podobały, ale po chwili autorki to psuły. W pewnym momencie książka zamieniła się dla mnie z thrillera w kiepski erotyk, w którym Grey'a dało się wyczuć na kilometr. Jednak końcówka wszystko nadrobiła i sprawiła, że chcę się zaraz sięgnąć po drugi tom, którego premiera już niedługo. Odnosząc się do całokształtu fabuły to powrót do czasów, gdy Jade była więziona przez Benny'ego o wiele bardziej mi się podobała. To właśnie teraźniejsze życie głównej bohaterki trochę mnie nudziło, ale nie było jakoś wielce źle. Jednak książka niekiedy zaskakuję, chociażby pamiętna scena zaręczyn, czegoś takiego nie znajdziecie w żadnej innej książce, uwierzcie mi. Jeśli chodzi o bohaterów to byli moim zdaniem dopracowani. Jade była dla mnie niemałą niespodzienką. Pomimo tego, co przeszła, a nie ukrywajmy została wielokrotnie zgwałcona, niekiedy nawet sama oddawała się Benny'emu z różnych powodów, ona nie bała się dotyku, wręcz przeciwnie ona podszebowała seksu by zapomnieć i to nie delikatnego, a brutalnego. To mi się bardzo podobało, ponieważ jej postać odbiegała od utartych schematów ofiar. Benny, znany także jako Benjamin, jest to człowiek chory psychicznie, ma dziwną obsesję na punkcie laleczek, ich tworzenia, wszystko musi być u niego perfekcyjne, ale moim zdaniem jest to spowodowane jakimś zdarzeniem z jego przeszłości i mam cichą nadzieję, że dowiemy się o jego przeszłości czegoś więcej w drugim tomie. Jeśli chodzi o Dillona to sama nie wiem, co mam o nim sądzić. Tak naprawdę nie mogę o nim zbyt wiele powiedzieć, nie zdradzając niczego z treści książki. Podoba mi się jego podejście do pewnych spraw, jego spojrzenie na nie. Bo, czyli najnudzniejsza i chyba najbardziej irytująca osoba w tej książce, ale mimo wszystko trochę mi szkoda ze względu na pewne zdarzenia. Na sam koniec postać, której było bardzo mało, ale była dla mnie wielkim zaskoczeniem, a mianowicie Macy, czyli siostra naszej głównej bohaterki. Nie spodziewałam się po niej pewnych rzeczy. Och, jeszcze jedno mało ostrzeżenie, ja po tej książce miałam koszmary, poza tym zawiera ona wiele przekleństw oraz scen erotycznych, niekiedy brutalnych, więc pomyślcie dwa razy zanim po nią sięgniecie.

Tym razem mam dla was recenzję książki napisaną przez dwie autorki, które stworzyły coś niesamowitego, oryginalnego, a przede wszystkim mrocznego. Powieść mną wstrząsała do głębi, moje serce szalało ze strachu,wściekłości i bezsilności, a umysł dostał się w ręce szaleńca...Zapraszam na całą recenzję na bloga.https://podrugiejstronieksiazkirecenzje.blogspot.com/2018/06/skradzione-laleczki-ker-dukey-k-webster.html