My, właściciele Teksasu. Reportaże z PRL-u Małgorzata Szejnert Książka

Jeśli do tej pory ktoś, a zwłaszcza ja, łudził się że jest inaczej, nadszedł czas by spojrzeć prawdzie w oczy.Reportaże. To jest ta forma literacka, którą momarty lubią najbardziej.Życie, nie zmyślenie. Fakty, nie fikcje. Człowiek z krwi i kości, nie jego fantom.

„My, właściciele Teksasu" to jeden z tytułów reportaży napisanych przez Małgorzatę Szejnert w latach, kiedy Polska wznosiła bloki z wielkiej płyty, ludzie walczyli w sklepach o białą kiełbasę, a potentaci budowali piękne wille ku pokrzywdzeniu serc plebejskiej biedoty.

Po znakomitej publikacji „Śród żywych duchów" obiecałam sobie, że poznam również inne książki Małgorzaty Szejnert. „My, właściciele Teksasu" była dla mnie o tyle interesująca, że dotyczy czasów Polski Ludowej, które niezmiennie mnie pociągają. Podtytuł „Reportaże z PRL-u" należy tutaj rozumieć dosłownie - one nie tylko dotykają tamtej epoki, one w tamtym okresie były pisane.

Po znakomitej publikacji „Śród żywych duchów" obiecałam sobie, że poznam również inne książki Małgorzaty Szejnert. „My, właściciele Teksasu" była dla mnie o tyle interesująca, że dotyczy czasów Polski Ludowej, które niezmiennie mnie pociągają. Podtytuł „Reportaże z PRL-u" należy tutaj rozumieć dosłownie - one nie tylko dotykają tamtej epoki, one w tamtym okresie były pisane.

„My, właściciele Teksasu" to jeden z tytułów reportaży napisanych przez Małgorzatę Szejnert w latach, kiedy Polska wznosiła bloki z wielkiej płyty, ludzie walczyli w sklepach o białą kiełbasę, a potentaci budowali piękne wille ku pokrzywdzeniu serc plebejskiej biedoty.

Jeśli do tej pory ktoś, a zwłaszcza ja, łudził się że jest inaczej, nadszedł czas by spojrzeć prawdzie w oczy.Reportaże. To jest ta forma literacka, którą momarty lubią najbardziej.Życie, nie zmyślenie. Fakty, nie fikcje. Człowiek z krwi i kości, nie jego fantom.