Witaj, piękna Ann Napolitano Książka

Opowieść bardzo mi się podobała. Niemal od pierwszego akapitu zabrała mnie do świata, który ciężko jest nazwać łatwym. To niby obyczajówka, ale wkrada się też dramat z romansem. Napisana przepięknym piórem, takim ciepłym, dającym nadzieję na lepsze jutro. Prawie do samego końca przeplata się tutaj walka z samym sobą. Główna postać wciąż wierzy, że jest niewystarczająca, a za jego myślami idzie przykre wydarzenie z dzieciństwa. Cokolwiek by nie zrobił i gdziekolwiek by nie pojechał, przeszłość wraca do niego niczym bumerang. Wciąż czuje się tym drugim, niewystarczającym, nieumiejętnym na tyle, by odnieść jakikolwiek sukces w życiu. Bywały tu momenty, kiedy obcy ludzie docenili jego talent i on czuł się wtedy przeszczęśliwy. Jednak powracał do domu i patrząc na małe zdjęcie jego ból ponownie powracał. Rodzice nawet nie dali mu odczuć, że cieszą się, iż mają chociaż jego. Jakby wraz ze śmiercią ich dziecka umarli oni sami. To było bardzo przykre, jakby ukazane pod kontem czego nie należy robić, gdy dosięgnie cię trauma. Narrator opisuje nam co dalej się dzieje w życiu młodego później mężczyzny, jak bardzo dzieciństwo i wszelki smutek z nim związany ma ogromny wpływ na jego dorosłość. Nie wspomniałam jeszcze, że rozdziały ukazują życie nie tylko jednej postaci. Pojawią się tu również postacie trzech sióstr i tej najważniejszej, która zmieni życie bohatera. Każda będzie zupełnie inna z charakteru. Co ciekawe, ja widziałam odbicie tych charakterów w tym mężczyźnie. Bo gdy chciał i los mu pozwalał, potrafił być niczym one, różne i bliskie sobie jednocześnie. Relacja między siostrami się zmienia w momencie, kiedy on się w ich życiu pojawia. Zaczyna poznawać ich sekrety i wkracza w dorosłość po cichu, w tajemnicy przed innymi. Jednak czy w kręgu tak licznej rodziny może odnaleźć szczęście?Przed wami prosta i trudna jednocześnie historia. Autorka pokazała życie tych postaci od tej bolesnej strony. Nawet szczęście jest tu witane przez łzy. Dowiadujemy się, że dzieciństwo ma ogromny wpływ na to jak będzie wyglądało nasze życie. Historia idealna jako przestroga. Choćby z tego powodu warto ją przeczytać.

Opowieść bardzo mi się podobała. Niemal od pierwszego akapitu zabrała mnie do świata, który ciężko jest nazwać łatwym. To niby obyczajówka, ale wkrada się też dramat z romansem. Napisana przepięknym piórem, takim ciepłym, dającym nadzieję na lepsze jutro. Prawie do samego końca przeplata się tutaj walka z samym sobą. Główna postać wciąż wierzy, że jest niewystarczająca, a za jego myślami idzie przykre wydarzenie z dzieciństwa. Cokolwiek by nie zrobił i gdziekolwiek by nie pojechał, przeszłość wraca do niego niczym bumerang. Wciąż czuje się tym drugim, niewystarczającym, nieumiejętnym na tyle, by odnieść jakikolwiek sukces w życiu. Bywały tu momenty, kiedy obcy ludzie docenili jego talent i on czuł się wtedy przeszczęśliwy. Jednak powracał do domu i patrząc na małe zdjęcie jego ból ponownie powracał. Rodzice nawet nie dali mu odczuć, że cieszą się, iż mają chociaż jego. Jakby wraz ze śmiercią ich dziecka umarli oni sami. To było bardzo przykre, jakby ukazane pod kontem czego nie należy robić, gdy dosięgnie cię trauma. Narrator opisuje nam co dalej się dzieje w życiu młodego później mężczyzny, jak bardzo dzieciństwo i wszelki smutek z nim związany ma ogromny wpływ na jego dorosłość. Nie wspomniałam jeszcze, że rozdziały ukazują życie nie tylko jednej postaci. Pojawią się tu również postacie trzech sióstr i tej najważniejszej, która zmieni życie bohatera. Każda będzie zupełnie inna z charakteru. Co ciekawe, ja widziałam odbicie tych charakterów w tym mężczyźnie. Bo gdy chciał i los mu pozwalał, potrafił być niczym one, różne i bliskie sobie jednocześnie. Relacja między siostrami się zmienia w momencie, kiedy on się w ich życiu pojawia. Zaczyna poznawać ich sekrety i wkracza w dorosłość po cichu, w tajemnicy przed innymi. Jednak czy w kręgu tak licznej rodziny może odnaleźć szczęście?Przed wami prosta i trudna jednocześnie historia. Autorka pokazała życie tych postaci od tej bolesnej strony. Nawet szczęście jest tu witane przez łzy. Dowiadujemy się, że dzieciństwo ma ogromny wpływ na to jak będzie wyglądało nasze życie. Historia idealna jako przestroga. Choćby z tego powodu warto ją przeczytać.