Tajemniczy ogród Frances Hodgson Burnett Książka

Powieść "Tajemniczy ogród" jest zapewne znana większości z was z lat szkolnych. Kolejna niepotrzebna, męcząca, nudna lektura? Dla mnie nigdy taką nie była i z ogromną chęcią wróciłam do świata Mary Lennox oraz jej przyjaciela Colina. Na nowo poznałam wspaniale wykreowany przez autorkę tajemniczy ogród pełen ptaków i cudownych, niespotykanych roślin. Przeniosłam się do niego i obserwowałam piękną naturę wraz z głównymi bohaterami.Młoda Mary Lennox jest zmuszona przenieść się do starej posiadłości wuja Archibalda Cravena, ponieważ jej rodzice umierają podczas epidemii. Pomimo chorowitości dziewczynki, zostaje przeniesiona na wrzosowiska wuja i od tamtej pory mieszka wraz z nim. Wszystko byłoby normalnie i na porządku dziennym, gdyby nie fakt, że wuj wcale w tym domu nie mieszka. Mary nie widuje go, a w jego posiadłości jest traktowana ozięble. Pokojówki nie mają obowiązku opiekować się nią, za zadanie mają zaspokajać jedynie jej podstawowe potrzeby.Bohaterka ma problem z nawiązaniem kontaktu z kimkolwiek, ponieważ czuje, że powinna być traktowana po królewsku jak w poprzednim domu. Poznaje jednak pokojówkę Martę, z którą udaje jej się nawiązać kontakt i wraz z nią zaczyna poznawać świat wokół. Następnie poznaje ogrodnika Bena, który pomimo swojej małomówności potrafi znaleźć wspólny świat z Mary. Młoda dziewczynka zaczyna słyszeć płacz w posiadłości wuja i za wszelką cenę usiłuje dowiedzieć się kto za tym stoi i kto jeszcze mieszka w owym domu. Jej przygoda rozpoczyna się wraz ze znalezieniem pięknego, tajemniczego i magicznego ogrodu nieopodal wrzosowiska.Często poprzez pryzmat obowiązkowej lektury można się zniechęcić do wielu niezapomnianych i wspaniałych dzieł. W "Tajemniczym ogrodzie" czytelnik odnajduje wiele wzruszających momentów, radosnych chwil oraz może obserwować przemianę młodych ludzi w osoby dorastające i poznające otaczający ich świat. Bohaterowie są bardzo realni i świetnie wykreowani, mają określone charaktery oraz osobowość.Pomimo, że powieść nie należy do najdłuższych, to czyta się ją wspaniale. Ma w sobie iskierkę magii, która dodaje całej lekturze uroku i pozwala się w nią jeszcze bardziej zagłębić. Cudownie wspominam tą pozycję ze szkoły i z ogromną chęcią powróciłam do owego ogrodu ponownie.Blog: livingbooksx.blogspot.com

Każdy z nas ma książki, które wspomina ze szczególną nostalgią ze swojego dzieciństwa. Ja mam kilka takich pozycji, do których wracam z radością do teraz. Jedną z tych książek jest "Tajemniczy ogród" Frances Hodgson Burnett.Jak zapamiętałam tą pozycję? Jako powieść magiczną, niezwykle plastyczną w swym opisie, opowiadającą niesamowitą historię dziewczynki, która wysłana w nieznane musiała od nowa uporządkować swoją rzeczywistość. Kiedy ją czytałam pierwszy raz, a było to baaardzo dawno temu;) zrobiła na mnie piorunujące wrażenie. Pamiętam do dziś emocje, które wywoływały we mnie kolejne strony historii. Mary Lennox, dziewięcioletnia sierota, przyjeżdża do domostwa swojego wuja A. Cravena. Dziewczynka przyzwyczajona do dostatniego życia pełnego wygód zderza się z rzeczywistością bezdusznych zasad panujących w Anglii. Rozkapryszona, skłonna do wybuchów złości, a także ciągle cierpiąca po stracie rodziców odnajduje zrozumienie u służącej. Marta jako jedyna stara się pomóc odnaleźć się dziewczynce w nowej sytuacji. Poznaje również jej brata, Dicka, który staje się jej najlepszym przyjacielem i przewodnikiem po świecie przyrody.Z czasem Mary odkrywa dwie tajemnice domu: Colina Cravena(syna wuja Archibalda, żyjącego w przekonaniu, że jest śmiertelnie chory) oraz zamknięty tajemniczy ogród.Tytułowy tajemniczy ogród uczy Mary i Colina szacunku do przyrody i ludzi, wytrwałości, sumienności i budzi w nich chęć do życia. Colin za sprawą spotkań z Dickiem i Mary ćwiczy swoją kondycję, odzyskuje zdrowie i radość z życia.Dzięki tej trójce posiadłość nabiera kolorów i budzi się do życia...Serdecznie zachęcam do lektury, jest to powieść nie tylko dla dzieci, ale dla każdego kto chce zatracić się w historii o miłości do ludzi i przyrody."Na świecie musi być oczywiście mnóstwo czarów - powiedział [Colin] pewnego dnia z powagą - ale ludzie nie potrafią ich rozpoznać ani ich odprawiać. Może na początek wystarczy mocno uwierzyć, ze stanie się coś dobrego i wtedy się spełni. Muszę to wypróbować."www.swiattomskiego.blogspot.com

Każdy z nas ma książki, które wspomina ze szczególną nostalgią ze swojego dzieciństwa. Ja mam kilka takich pozycji, do których wracam z radością do teraz. Jedną z tych książek jest "Tajemniczy ogród" Frances Hodgson Burnett.Jak zapamiętałam tą pozycję? Jako powieść magiczną, niezwykle plastyczną w swym opisie, opowiadającą niesamowitą historię dziewczynki, która wysłana w nieznane musiała od nowa uporządkować swoją rzeczywistość. Kiedy ją czytałam pierwszy raz, a było to baaardzo dawno temu;) zrobiła na mnie piorunujące wrażenie. Pamiętam do dziś emocje, które wywoływały we mnie kolejne strony historii. Mary Lennox, dziewięcioletnia sierota, przyjeżdża do domostwa swojego wuja A. Cravena. Dziewczynka przyzwyczajona do dostatniego życia pełnego wygód zderza się z rzeczywistością bezdusznych zasad panujących w Anglii. Rozkapryszona, skłonna do wybuchów złości, a także ciągle cierpiąca po stracie rodziców odnajduje zrozumienie u służącej. Marta jako jedyna stara się pomóc odnaleźć się dziewczynce w nowej sytuacji. Poznaje również jej brata, Dicka, który staje się jej najlepszym przyjacielem i przewodnikiem po świecie przyrody.Z czasem Mary odkrywa dwie tajemnice domu: Colina Cravena(syna wuja Archibalda, żyjącego w przekonaniu, że jest śmiertelnie chory) oraz zamknięty tajemniczy ogród.Tytułowy tajemniczy ogród uczy Mary i Colina szacunku do przyrody i ludzi, wytrwałości, sumienności i budzi w nich chęć do życia. Colin za sprawą spotkań z Dickiem i Mary ćwiczy swoją kondycję, odzyskuje zdrowie i radość z życia.Dzięki tej trójce posiadłość nabiera kolorów i budzi się do życia...Serdecznie zachęcam do lektury, jest to powieść nie tylko dla dzieci, ale dla każdego kto chce zatracić się w historii o miłości do ludzi i przyrody."Na świecie musi być oczywiście mnóstwo czarów - powiedział [Colin] pewnego dnia z powagą - ale ludzie nie potrafią ich rozpoznać ani ich odprawiać. Może na początek wystarczy mocno uwierzyć, ze stanie się coś dobrego i wtedy się spełni. Muszę to wypróbować."www.swiattomskiego.blogspot.com

Powieść "Tajemniczy ogród" jest zapewne znana większości z was z lat szkolnych. Kolejna niepotrzebna, męcząca, nudna lektura? Dla mnie nigdy taką nie była i z ogromną chęcią wróciłam do świata Mary Lennox oraz jej przyjaciela Colina. Na nowo poznałam wspaniale wykreowany przez autorkę tajemniczy ogród pełen ptaków i cudownych, niespotykanych roślin. Przeniosłam się do niego i obserwowałam piękną naturę wraz z głównymi bohaterami.Młoda Mary Lennox jest zmuszona przenieść się do starej posiadłości wuja Archibalda Cravena, ponieważ jej rodzice umierają podczas epidemii. Pomimo chorowitości dziewczynki, zostaje przeniesiona na wrzosowiska wuja i od tamtej pory mieszka wraz z nim. Wszystko byłoby normalnie i na porządku dziennym, gdyby nie fakt, że wuj wcale w tym domu nie mieszka. Mary nie widuje go, a w jego posiadłości jest traktowana ozięble. Pokojówki nie mają obowiązku opiekować się nią, za zadanie mają zaspokajać jedynie jej podstawowe potrzeby.Bohaterka ma problem z nawiązaniem kontaktu z kimkolwiek, ponieważ czuje, że powinna być traktowana po królewsku jak w poprzednim domu. Poznaje jednak pokojówkę Martę, z którą udaje jej się nawiązać kontakt i wraz z nią zaczyna poznawać świat wokół. Następnie poznaje ogrodnika Bena, który pomimo swojej małomówności potrafi znaleźć wspólny świat z Mary. Młoda dziewczynka zaczyna słyszeć płacz w posiadłości wuja i za wszelką cenę usiłuje dowiedzieć się kto za tym stoi i kto jeszcze mieszka w owym domu. Jej przygoda rozpoczyna się wraz ze znalezieniem pięknego, tajemniczego i magicznego ogrodu nieopodal wrzosowiska.Często poprzez pryzmat obowiązkowej lektury można się zniechęcić do wielu niezapomnianych i wspaniałych dzieł. W "Tajemniczym ogrodzie" czytelnik odnajduje wiele wzruszających momentów, radosnych chwil oraz może obserwować przemianę młodych ludzi w osoby dorastające i poznające otaczający ich świat. Bohaterowie są bardzo realni i świetnie wykreowani, mają określone charaktery oraz osobowość.Pomimo, że powieść nie należy do najdłuższych, to czyta się ją wspaniale. Ma w sobie iskierkę magii, która dodaje całej lekturze uroku i pozwala się w nią jeszcze bardziej zagłębić. Cudownie wspominam tą pozycję ze szkoły i z ogromną chęcią powróciłam do owego ogrodu ponownie.Blog: livingbooksx.blogspot.com