Sny pachnące igliwiem Wioletta Piasecka Książka

Prześliczna opowieść, która bardzo przypadnie do gustu osobom, które kochają marzyć i mają bardzo wrażliwą duszę. Autorka znana jest z tego, że każda jej książka głęboko zapada w sercu, a podczas czytania smutek miesza się z nadzieją. Tutaj smutkiem owiana jest przeszłość, do której postać powraca. Jedni powiedzą, że to wymysły, by udramatycznić opowieść. Ja wam powiem, że znam sytuacje, gdzie bicie i znęcanie psychiczne i fizyczne miało miejsce. Sama byłam tego świadkiem i również znam tak zwane szeptuchy, które w naszym obecnym czasie nazywane są znachorkami. One nie leczą magią, tylko ziołami. Wiedzą co to jest refleksologia stóp, ziołolecznictwo, irydologia i wiele innych. I ci ludzie, czasami w przeciwieństwie do podstawowych lekarzy, naprawdę leczą naturalnie. Wracając jednak do opowieści, ubóstwiam pióro autorki. Oglądałam jej pierwsze filmiki na YouTube, gdzie jeszcze nie wydała książki dla dorosłych, tylko miała takie plany. Wiedziałam, że jej się uda, gdyż ona bierze zawsze stronę osób pokrzywdzonych. Jej historie nie są puste, zawsze mają nie tylko przesłanie, ale i mądrość, jak postępować w chwilach, kiedy dzieje nam się krzywda. Zwraca uwagę na taką linię, gdzie po jej przekroczeniu osoba krzywdzona musi przestać pozwolić się krzywdzić i obrać drogę w której nie będzie działa się jej krzywda. Niekiedy zakres tęsknoty postaci będzie bardzo ogromny i nie tyczy się to tylko jednej osoby, ani tego samego powodu. Mamy pokazane, że należy walczyć o marzenia, a osoby, które nas kochają, powinny pozwalać nam je spełniać, a nie ograniczać. Również czytamy o samotności zwierząt, które są wyrzucane i bardzo cierpią. Główna postać daje im schronienie lub szuka kogoś, dla kogo nie będą przedmiotem. A one same potrafią się odwzajemnić. I ostatni temat, który mocno mnie poruszył, a jest nim bieda. Bywa, że jedni poszukują idealnej choinki nie myśląc o tych, którzy mogą sobie tylko o niej pomarzyć. Bieda w domu jest wyczuwalna gołym okiem i wyobraźcie sobie, że miłość w takim otoczeniu jest zawsze największa. Dajcie się porwać przepięknej, smutnej i nadającej nadzieję opowieści, która zabierze was tam, gdzie nie każdy potrafi dotrzeć:-) Mocno ją polecam!

Prześliczna opowieść, która bardzo przypadnie do gustu osobom, które kochają marzyć i mają bardzo wrażliwą duszę. Autorka znana jest z tego, że każda jej książka głęboko zapada w sercu, a podczas czytania smutek miesza się z nadzieją. Tutaj smutkiem owiana jest przeszłość, do której postać powraca. Jedni powiedzą, że to wymysły, by udramatycznić opowieść. Ja wam powiem, że znam sytuacje, gdzie bicie i znęcanie psychiczne i fizyczne miało miejsce. Sama byłam tego świadkiem i również znam tak zwane szeptuchy, które w naszym obecnym czasie nazywane są znachorkami. One nie leczą magią, tylko ziołami. Wiedzą co to jest refleksologia stóp, ziołolecznictwo, irydologia i wiele innych. I ci ludzie, czasami w przeciwieństwie do podstawowych lekarzy, naprawdę leczą naturalnie. Wracając jednak do opowieści, ubóstwiam pióro autorki. Oglądałam jej pierwsze filmiki na YouTube, gdzie jeszcze nie wydała książki dla dorosłych, tylko miała takie plany. Wiedziałam, że jej się uda, gdyż ona bierze zawsze stronę osób pokrzywdzonych. Jej historie nie są puste, zawsze mają nie tylko przesłanie, ale i mądrość, jak postępować w chwilach, kiedy dzieje nam się krzywda. Zwraca uwagę na taką linię, gdzie po jej przekroczeniu osoba krzywdzona musi przestać pozwolić się krzywdzić i obrać drogę w której nie będzie działa się jej krzywda. Niekiedy zakres tęsknoty postaci będzie bardzo ogromny i nie tyczy się to tylko jednej osoby, ani tego samego powodu. Mamy pokazane, że należy walczyć o marzenia, a osoby, które nas kochają, powinny pozwalać nam je spełniać, a nie ograniczać. Również czytamy o samotności zwierząt, które są wyrzucane i bardzo cierpią. Główna postać daje im schronienie lub szuka kogoś, dla kogo nie będą przedmiotem. A one same potrafią się odwzajemnić. I ostatni temat, który mocno mnie poruszył, a jest nim bieda. Bywa, że jedni poszukują idealnej choinki nie myśląc o tych, którzy mogą sobie tylko o niej pomarzyć. Bieda w domu jest wyczuwalna gołym okiem i wyobraźcie sobie, że miłość w takim otoczeniu jest zawsze największa. Dajcie się porwać przepięknej, smutnej i nadającej nadzieję opowieści, która zabierze was tam, gdzie nie każdy potrafi dotrzeć:-) Mocno ją polecam!