Never Never Colleen Hoover, Tarryn Fisher Książka

Colleen Hoover już nie raz udowodniła, że potrafi zrobić ze słów potężną broń, z której strzela prosto w serce czytelnika. I choć nie zadaje śmiertelnych ran, niektóre obrażenia goją się bardzo powoli, często pozostawiając blizny na wiele lat. Spotkania z jej książkami przypominają jazdę na rollercoasterze, a doznania towarzyszące lekturze są tak skrajne i silne, iż czytelnik nierzadko czuje się emocjonalnie znokautowany. Natomiast Tarryn Fisher jest mistrzynią intryg i nie boi się wodzić wykreowanych bohaterów krętymi i wyboistymi drogami oraz wikłać w skomplikowane i burzliwe relacje międzyludzkie. A kiedy takie dwa pióra łączą się we wspólnym projekcie, musi powstać mieszanka równie niesztampowa co wybuchowa.„Never, never" to historia pary nastolatków - Charlie i Silasa, którzy pewnego dnia zostają pozbawieni przeszłości. Nie wiedzą kim są, gdzie mieszkają i jakie relacje łączą ich z innymi ludźmi. Są jak czyste kartki, a jedyne tropy jakimi dysponują to zawartość ich szkolnych plecaków i telefonów komórkowych. Wyciągają wnioski z informacji płynących od kolegów, którzy zdają się nie zauważać, że z parą bohaterów dzieje się coś dziwnego. I choć każdy kolejny krok przybliża ich do prawdy, to czy uzyskana wiedza przyniesie im pożądane odpowiedzi? I czy rzeczywiście wspomnienia są warte wskrzeszenia? A może warto skorzystać z nieoczekiwanej szansy na ich pogrzebanie?Autorki odbierają bohaterom coś bardzo cennego i tym samym zmuszają nie tylko do działania, ale również wzajemnej współpracy. I mimo, że odkrywanie przeszłości nie zawsze jest przyjemne, to już uczuć i emocji nie da się przyswoić czy przyjąć do wiadomości. Okazuje się, że Charlie i Silasa łączy o wiele więcej niż im się wydaje, ale przecież serce nie wpadnie w rezonans tylko dlatego, że z uzyskanych informacji wynika, że powinno.Teraz wielu z was dojdzie do wniosku, iż „Never, never" to kolejna powieść o młodzieńczej miłości zmierzająca do nieuchronnego zakończenia. Nic bardziej mylnego, gdyż mimo pewnej sztampowości w budowie szkieletu fabuły w tej książce, na pewno nie zaznacie ckliwego ćwierkania zakochanych nastolatków, a wręcz przeciwnie - będziecie mogli towarzyszyć młodym ludziom, którzy mimo niewielu lat spakowali pokaźny bagaż doświadczeń i zagubili się gdzieś między tajemnicami, niedopowiedzeniami i źle pojmowaną lojalnością. Ale wystarczyło odebrać im coś, co w znacznym stopniu definiowało ich życie oraz stosunek do świata, by mieli szansę odnaleźć siebie.W tej książce oprócz oryginalnego pomysłu na fabułę znajdziecie także różnorodne, często skrajne emocje i odczucia. Bohaterów przeciętnych, nieidealnych, ale tak wiarygodnie osadzonych w swoich rolach, że ja ich kupuję ze wszystkim wadami, zaletami, popełnionymi błędami i dokonanymi wyborami. I oczywiście samą opowieść, która zaskakuje, uderza w czułe struny, ale przede wszystkim pobudza do refleksji i przemyśleń pokazując, że mimo, iż życie człowieka jest wypadkową wielu zmiennych i równaniem mogącym mieć więcej niż jedno rozwiązanie, w dużej mierze sami jesteśmy kowalami własnego losu."Never, never" to porywająca i poruszająca historia dwojga ludzi, którzy tracą to, co najcenniejsze, ale dzięki temu mogą spojrzeć na swoje życie z zewnątrz i zacząć od nowa. Nasycona emocjami Hoover i intrygami Tarryn słodko - gorzka opowieść o miłości, która przychodzi nieproszona i odmienia życie dwojga ludzi wbrew rozsądkowi i prawom fizyki. To także interesujące studium natury ludzkiej, pokazujące, że czasem trzeba walczyć, ale w pewnych sytuacjach kapitulacja może przynieść więcej korzyści niż zwycięstwo. A prawda, no cóż, nie zawsze jest czarno - biała i piękna. Polecam wszystkim, którzy lubią wyzwania i szukają w literaturze czegoś więcej niż dobra rozrywka i miły relaks.

Wyobraźcie sobie, jesteście w szkolnej klasie i nagle uświadamiacie sobie, że nie wiecie, jak się tam znaleźliście. Nie to jest jednak najgorsze. Nie wiecie, kim jesteście, jak brzmi wasz głos, jak wygląda wasza twarz. Nie macie pojęcia, gdzie mieszkacie, ani kogo znacie. Wszelka wiedza na temat waszego istnienia wyparowała wam z głowy. To właśnie przydarzyło się Charlie. Dziewczyna nie ma pojęcia, kim jest. Wkrótce odkrywa, że nie jest jedyną osobą, którą spotkała dziwna amnezja. To samo przeżywa Silas - chłopak, który, jak wskazują na to wszelkie znaki, kiedyś był jej bliski. Bardzo bliski. Kiedyś wiele ich łączyło, a dzisiaj niczego z tego nie pamiętają. Co im się przytrafiło? Dlaczego wiedzą, czym jest Google, jak działa nawigacja w samochodzie, znają słowa piosenek, a nie mają pojęcia, co robili poprzedniego dnia? Ze strzępków informacji, jakie udaje im się odnaleźć, starają się poskładać prawdę. Jednak to, czego mogą się dowiedzieć, nie musi im się spodobać. Jaki obraz ich samych wyłoni się z poszukiwań? Czy dowiedzą się, co im się przytrafiło i, co ważniejsze, dlaczego im się to stało?Pomysł, by fabuła książki została oparta o amnezję głównych bohaterów, był strzałem w dziesiątkę. Już na samym początku pojawia się wiele pytań, a ich ilość z każdą kolejną stroną i każdą nową informacją tylko się mnoży. Charlie i Silas są jak błądzący we mgle. Otoczeni przez osoby, których nie pamiętają, skazani są na samodzielną walkę o pamięć i prawdę. Wśród ogromu informacji, które udaje im się pozyskać, muszą rozstrzygnąć, które z nich są istotne, a które nie mają znaczenia. Łatwo coś przeoczyć, kiedy nie wiadomo, czego szukać. Każdy nowy trop może skierować poszukiwania na zupełnie nowy tor. Prawda jednak nie zawsze bywa łatwa, a wiedza o sobie może również przerazić. Czy nadal będą chcieli odzyskać siebie i swoją przeszłość, kiedy na jaw wyjdzie coś, czego nie chcieliby wiedzieć? Czy dadzą radę zmierzyć się z konsekwencjami prawdy?W oryginale "Never never" wydane zostało jako trzy osobne nowele. U nas na szczęście zebrano je w całość i wydano jako jedną książkę. To było bardzo dobre posunięcie, bo nie wyobrażam sobie dłuższego czekania na odkrycie prawdy. Narratorami w książce są Charlie i Silas. Rozdział pisane z perspektywy każdego z nich przeplatają się ze sobą. Możemy dzięki temu dowiedzieć się, jak każde z nich czuje się w sytuacji, w jakiej się znalazło, jak odbiera fakty, które przed nimi się ujawniają, w jakim kierunku podążają ich myśli. To wszystko sprawia, iż podczas lektury nie czułam się jedynie obserwatorką opisywanych wydarzeń. Mogłam poczuć się jak ich uczestniczka, skazana na uzupełnienie luki w pamięci.Autorki stworzyły ciekawą opowieść, która wciąga od samego początku. Pytanie o to, co przydarzyło się bohaterom i chęć poznania na nie odpowiedzi, nie pozwalają oderwać się od książki. Każda nowa informacja tworzy nowe scenariusze tego, co mogło się wydarzyć. W którym kierunku podążyły Hoover i Fisher? Jakaś tajemnicza przypadłość, jakieś paranormalne wydarzenie, a może wyparcie spowodowane traumą? Przed czytelnikiem staje niezła zagwozdka, a dochodzenie do prawy nie pozwala odłożyć książki do samego końca. Nie samo jednak śledztwo Charlie i Silasa jest tym, co przyciąga uwagę w tej książce. Z przyjemnością obserwowałam, jak tych dwoje poznaje się na nowo.Przyznam szczerze, że chociaż książka była naprawdę ciekawa, to jednak sądziłam, że zakończenie potoczy się w trochę innym kierunku. Czegoś mi w nim zabrakło. Autorki stworzyły dosyć zawiłą historię, ale chyba zbyt szybko ją zakończyły, przez co czuję pewien niedosyt. Być może "Never never" nie znajdzie się w ścisłej czołówce moich ulubionych powieści Colleen Hoover, jednak na pewno o niej nie zapomnę. Choć "Never never" do ideału co nieco brakuje, mimo wszystko nadal uważam, że warto ją przeczytać i mogę Wam ją polecić.

Mieliście już okazję poznać twórczość Colleen Hoover albo Tarryn Fisher? Sama przeczytałam prawie wszystkie książki tych autorek i z ręką na sercu mogę powiedzieć, że je uwielbiam. Dlatego kiedy tylko byłam w stanie sobie pozwolić na zakup ich wspólnej książki zrobiłam to bez zawahania.„Never Never" to historia dwójki nastolatków, którzy w niewyjaśnionych okolicznościach stracili pamięć i próbują zrozumieć co jest tego przyczyną. Przyznam szczerze, że oczekiwania co do tej książki miałam duże. W końcu teoretycznie z pod pióra Fisher i Hoover nie mogło wyjść nic przeciętnego. Niestety w praktyce bywa różnie. Historia zawarta w książce, choć przyjemna i z dużym potencjałem, okazała się być po prostu naiwna. Może to wina mojego wieku, albo podejścia do życia, ale zakończenie wydało mi się zupełnie nierealne. Trochę szkoda, bo zapowiadało się ono odrobinę mroczno i naprawdę ciekawie, a co najważniejsze bardziej realnie! Jednak w ogólnym rozrachunku powiedziałabym, że „Never Never" było przyjemną i lekką lekturą ze sporą dawką tajemnic oraz wartką akcją. Idealnie nadającą się na upalne wieczory.Aleksandra 

Podejście do książki Never Never (Never Never, #1-3) było dla mnie pełne niewiadomych. Pierwsza część zaczęła się dość ospale. Nie wiedziałem do końca, co się dzieje i starałem się rozwikłać tajemnicę razem z bohaterami. Kiedy na koniec pierwszej części pojawił się niespodziewany zwrot akcji, zacząłem z niecierpliwością oczekiwać, jak potoczą się dalsze losy tej historii.Druga część dostarczyła mi niezwykle intensywnych doświadczeń. Były momenty, kiedy zadawałem sobie pytanie: "Co się właściwie teraz dzieje?!?!" Druga część wybudowała mnóstwo suspensu. Pozwoliła na sformułowanie kilku teorii na temat tego, co mogło spotkać głównych bohaterów. Z niecierpliwością czekałem na trzecią część, aby zobaczyć, jak całość się zakończy.Następnie przyszedł czas na część trzecią... i dosłownie każda teoria, którą książka zbudowała, została zarzucona. Aby uniknąć spoilerów, powiem tylko, że to, co naprawdę spotkało naszych bohaterów, było najbardziej absurdalne, co kiedykolwiek czytałem. Epilog tylko pogorszył sprawę, czyniąc całość jeszcze bardziej absurdalną. Chyba po prostu czuję, że książka mnie zawiodła. Budziła we mnie wiele ciekawych teorii, które ostatecznie okazały się bezpodstawne. Osobiście nie poleciłbym tej książki. Mimo to nadal uwielbiam tych autorów i na pewno będę nadal sięgał po ich kolejne dzieła. Ta książka po prostu nie spełniła moich oczekiwań.

Podejście do książki Never Never (Never Never, #1-3) było dla mnie pełne niewiadomych. Pierwsza część zaczęła się dość ospale. Nie wiedziałem do końca, co się dzieje i starałem się rozwikłać tajemnicę razem z bohaterami. Kiedy na koniec pierwszej części pojawił się niespodziewany zwrot akcji, zacząłem z niecierpliwością oczekiwać, jak potoczą się dalsze losy tej historii.Druga część dostarczyła mi niezwykle intensywnych doświadczeń. Były momenty, kiedy zadawałem sobie pytanie: "Co się właściwie teraz dzieje?!?!" Druga część wybudowała mnóstwo suspensu. Pozwoliła na sformułowanie kilku teorii na temat tego, co mogło spotkać głównych bohaterów. Z niecierpliwością czekałem na trzecią część, aby zobaczyć, jak całość się zakończy.Następnie przyszedł czas na część trzecią... i dosłownie każda teoria, którą książka zbudowała, została zarzucona. Aby uniknąć spoilerów, powiem tylko, że to, co naprawdę spotkało naszych bohaterów, było najbardziej absurdalne, co kiedykolwiek czytałem. Epilog tylko pogorszył sprawę, czyniąc całość jeszcze bardziej absurdalną. Chyba po prostu czuję, że książka mnie zawiodła. Budziła we mnie wiele ciekawych teorii, które ostatecznie okazały się bezpodstawne. Osobiście nie poleciłbym tej książki. Mimo to nadal uwielbiam tych autorów i na pewno będę nadal sięgał po ich kolejne dzieła. Ta książka po prostu nie spełniła moich oczekiwań.

Mieliście już okazję poznać twórczość Colleen Hoover albo Tarryn Fisher? Sama przeczytałam prawie wszystkie książki tych autorek i z ręką na sercu mogę powiedzieć, że je uwielbiam. Dlatego kiedy tylko byłam w stanie sobie pozwolić na zakup ich wspólnej książki zrobiłam to bez zawahania.„Never Never" to historia dwójki nastolatków, którzy w niewyjaśnionych okolicznościach stracili pamięć i próbują zrozumieć co jest tego przyczyną. Przyznam szczerze, że oczekiwania co do tej książki miałam duże. W końcu teoretycznie z pod pióra Fisher i Hoover nie mogło wyjść nic przeciętnego. Niestety w praktyce bywa różnie. Historia zawarta w książce, choć przyjemna i z dużym potencjałem, okazała się być po prostu naiwna. Może to wina mojego wieku, albo podejścia do życia, ale zakończenie wydało mi się zupełnie nierealne. Trochę szkoda, bo zapowiadało się ono odrobinę mroczno i naprawdę ciekawie, a co najważniejsze bardziej realnie! Jednak w ogólnym rozrachunku powiedziałabym, że „Never Never" było przyjemną i lekką lekturą ze sporą dawką tajemnic oraz wartką akcją. Idealnie nadającą się na upalne wieczory.Aleksandra 

Wyobraźcie sobie, jesteście w szkolnej klasie i nagle uświadamiacie sobie, że nie wiecie, jak się tam znaleźliście. Nie to jest jednak najgorsze. Nie wiecie, kim jesteście, jak brzmi wasz głos, jak wygląda wasza twarz. Nie macie pojęcia, gdzie mieszkacie, ani kogo znacie. Wszelka wiedza na temat waszego istnienia wyparowała wam z głowy. To właśnie przydarzyło się Charlie. Dziewczyna nie ma pojęcia, kim jest. Wkrótce odkrywa, że nie jest jedyną osobą, którą spotkała dziwna amnezja. To samo przeżywa Silas - chłopak, który, jak wskazują na to wszelkie znaki, kiedyś był jej bliski. Bardzo bliski. Kiedyś wiele ich łączyło, a dzisiaj niczego z tego nie pamiętają. Co im się przytrafiło? Dlaczego wiedzą, czym jest Google, jak działa nawigacja w samochodzie, znają słowa piosenek, a nie mają pojęcia, co robili poprzedniego dnia? Ze strzępków informacji, jakie udaje im się odnaleźć, starają się poskładać prawdę. Jednak to, czego mogą się dowiedzieć, nie musi im się spodobać. Jaki obraz ich samych wyłoni się z poszukiwań? Czy dowiedzą się, co im się przytrafiło i, co ważniejsze, dlaczego im się to stało?Pomysł, by fabuła książki została oparta o amnezję głównych bohaterów, był strzałem w dziesiątkę. Już na samym początku pojawia się wiele pytań, a ich ilość z każdą kolejną stroną i każdą nową informacją tylko się mnoży. Charlie i Silas są jak błądzący we mgle. Otoczeni przez osoby, których nie pamiętają, skazani są na samodzielną walkę o pamięć i prawdę. Wśród ogromu informacji, które udaje im się pozyskać, muszą rozstrzygnąć, które z nich są istotne, a które nie mają znaczenia. Łatwo coś przeoczyć, kiedy nie wiadomo, czego szukać. Każdy nowy trop może skierować poszukiwania na zupełnie nowy tor. Prawda jednak nie zawsze bywa łatwa, a wiedza o sobie może również przerazić. Czy nadal będą chcieli odzyskać siebie i swoją przeszłość, kiedy na jaw wyjdzie coś, czego nie chcieliby wiedzieć? Czy dadzą radę zmierzyć się z konsekwencjami prawdy?W oryginale "Never never" wydane zostało jako trzy osobne nowele. U nas na szczęście zebrano je w całość i wydano jako jedną książkę. To było bardzo dobre posunięcie, bo nie wyobrażam sobie dłuższego czekania na odkrycie prawdy. Narratorami w książce są Charlie i Silas. Rozdział pisane z perspektywy każdego z nich przeplatają się ze sobą. Możemy dzięki temu dowiedzieć się, jak każde z nich czuje się w sytuacji, w jakiej się znalazło, jak odbiera fakty, które przed nimi się ujawniają, w jakim kierunku podążają ich myśli. To wszystko sprawia, iż podczas lektury nie czułam się jedynie obserwatorką opisywanych wydarzeń. Mogłam poczuć się jak ich uczestniczka, skazana na uzupełnienie luki w pamięci.Autorki stworzyły ciekawą opowieść, która wciąga od samego początku. Pytanie o to, co przydarzyło się bohaterom i chęć poznania na nie odpowiedzi, nie pozwalają oderwać się od książki. Każda nowa informacja tworzy nowe scenariusze tego, co mogło się wydarzyć. W którym kierunku podążyły Hoover i Fisher? Jakaś tajemnicza przypadłość, jakieś paranormalne wydarzenie, a może wyparcie spowodowane traumą? Przed czytelnikiem staje niezła zagwozdka, a dochodzenie do prawy nie pozwala odłożyć książki do samego końca. Nie samo jednak śledztwo Charlie i Silasa jest tym, co przyciąga uwagę w tej książce. Z przyjemnością obserwowałam, jak tych dwoje poznaje się na nowo.Przyznam szczerze, że chociaż książka była naprawdę ciekawa, to jednak sądziłam, że zakończenie potoczy się w trochę innym kierunku. Czegoś mi w nim zabrakło. Autorki stworzyły dosyć zawiłą historię, ale chyba zbyt szybko ją zakończyły, przez co czuję pewien niedosyt. Być może "Never never" nie znajdzie się w ścisłej czołówce moich ulubionych powieści Colleen Hoover, jednak na pewno o niej nie zapomnę. Choć "Never never" do ideału co nieco brakuje, mimo wszystko nadal uważam, że warto ją przeczytać i mogę Wam ją polecić.

Colleen Hoover już nie raz udowodniła, że potrafi zrobić ze słów potężną broń, z której strzela prosto w serce czytelnika. I choć nie zadaje śmiertelnych ran, niektóre obrażenia goją się bardzo powoli, często pozostawiając blizny na wiele lat. Spotkania z jej książkami przypominają jazdę na rollercoasterze, a doznania towarzyszące lekturze są tak skrajne i silne, iż czytelnik nierzadko czuje się emocjonalnie znokautowany. Natomiast Tarryn Fisher jest mistrzynią intryg i nie boi się wodzić wykreowanych bohaterów krętymi i wyboistymi drogami oraz wikłać w skomplikowane i burzliwe relacje międzyludzkie. A kiedy takie dwa pióra łączą się we wspólnym projekcie, musi powstać mieszanka równie niesztampowa co wybuchowa.„Never, never" to historia pary nastolatków - Charlie i Silasa, którzy pewnego dnia zostają pozbawieni przeszłości. Nie wiedzą kim są, gdzie mieszkają i jakie relacje łączą ich z innymi ludźmi. Są jak czyste kartki, a jedyne tropy jakimi dysponują to zawartość ich szkolnych plecaków i telefonów komórkowych. Wyciągają wnioski z informacji płynących od kolegów, którzy zdają się nie zauważać, że z parą bohaterów dzieje się coś dziwnego. I choć każdy kolejny krok przybliża ich do prawdy, to czy uzyskana wiedza przyniesie im pożądane odpowiedzi? I czy rzeczywiście wspomnienia są warte wskrzeszenia? A może warto skorzystać z nieoczekiwanej szansy na ich pogrzebanie?Autorki odbierają bohaterom coś bardzo cennego i tym samym zmuszają nie tylko do działania, ale również wzajemnej współpracy. I mimo, że odkrywanie przeszłości nie zawsze jest przyjemne, to już uczuć i emocji nie da się przyswoić czy przyjąć do wiadomości. Okazuje się, że Charlie i Silasa łączy o wiele więcej niż im się wydaje, ale przecież serce nie wpadnie w rezonans tylko dlatego, że z uzyskanych informacji wynika, że powinno.Teraz wielu z was dojdzie do wniosku, iż „Never, never" to kolejna powieść o młodzieńczej miłości zmierzająca do nieuchronnego zakończenia. Nic bardziej mylnego, gdyż mimo pewnej sztampowości w budowie szkieletu fabuły w tej książce, na pewno nie zaznacie ckliwego ćwierkania zakochanych nastolatków, a wręcz przeciwnie - będziecie mogli towarzyszyć młodym ludziom, którzy mimo niewielu lat spakowali pokaźny bagaż doświadczeń i zagubili się gdzieś między tajemnicami, niedopowiedzeniami i źle pojmowaną lojalnością. Ale wystarczyło odebrać im coś, co w znacznym stopniu definiowało ich życie oraz stosunek do świata, by mieli szansę odnaleźć siebie.W tej książce oprócz oryginalnego pomysłu na fabułę znajdziecie także różnorodne, często skrajne emocje i odczucia. Bohaterów przeciętnych, nieidealnych, ale tak wiarygodnie osadzonych w swoich rolach, że ja ich kupuję ze wszystkim wadami, zaletami, popełnionymi błędami i dokonanymi wyborami. I oczywiście samą opowieść, która zaskakuje, uderza w czułe struny, ale przede wszystkim pobudza do refleksji i przemyśleń pokazując, że mimo, iż życie człowieka jest wypadkową wielu zmiennych i równaniem mogącym mieć więcej niż jedno rozwiązanie, w dużej mierze sami jesteśmy kowalami własnego losu."Never, never" to porywająca i poruszająca historia dwojga ludzi, którzy tracą to, co najcenniejsze, ale dzięki temu mogą spojrzeć na swoje życie z zewnątrz i zacząć od nowa. Nasycona emocjami Hoover i intrygami Tarryn słodko - gorzka opowieść o miłości, która przychodzi nieproszona i odmienia życie dwojga ludzi wbrew rozsądkowi i prawom fizyki. To także interesujące studium natury ludzkiej, pokazujące, że czasem trzeba walczyć, ale w pewnych sytuacjach kapitulacja może przynieść więcej korzyści niż zwycięstwo. A prawda, no cóż, nie zawsze jest czarno - biała i piękna. Polecam wszystkim, którzy lubią wyzwania i szukają w literaturze czegoś więcej niż dobra rozrywka i miły relaks.