Dżuma Albert Camus Książka

„Dżuma” Alberta Camusa wywarła na mnie silne wrażenie. Czytając ją, czułem narastający ciężar, jakby sama atmosfera powieści osiadała na moich myślach. To nie była lektura dla rozrywki – raczej lustro, w którym trudno odwrócić wzrok od własnych reakcji na lęk, niepewność i odpowiedzialność. Uderzyło mnie, jak cicha może być odwaga: bez wielkich gestów, za to w codziennym uporze, by pozostać człowiekiem w sytuacji granicznej. Miejscami musiałem zrobić przerwę, przeżyć emocje, wrócić świadomie. To książka, która zostaje na długo, zmusza do konfrontacji z pytaniem: co zrobiłbym ja? Dla mnie to przede wszystkim opowieść o wewnętrznej przyzwoitości, która nie potrzebuje podziwu. Jeśli szukasz literatury, która porusza i zostaje w pamięci – „Dżuma” spełnia to bezbłędnie.