Znachor Dołęga-Mostowicz Tadeusz Książka

Są książki, które nie można zapomnieć, których nie zapomina się mimo upływu lat. Dziś jedną z takich książek jest klasyka, a mowa o „Znachorze" autorstwa Tadeusza Dołęga-Mosłowicza. Jako nastolatka natrafiłam na tę książkę przez przypadek. Na strychu mieliśmy wszystko od prania, które wywieszane było na bieżąco po kredensy, stare ciuchy na wydanie, szkło np. po śmietanach, mleku i książki które np. nie miały okładki itp. Jedną z takich perełek był właśnie „Znachor" Uwielbiam całym sercem i aż taka nostalgia mnie bierze jak tylko widzę tę książkę. Nawet nie wiedziałam, że jest kontynuacja i teraz muszę to koniecznie nadrobić. Losy słynnego chirurga, profesora Rafała Wilczura, który stracił pamięć poruszy chyba każdego, kto lubi dobrą literaturę. Losy społeczeństwa wiejskiego w porównaniu z elitą jest nie do porównania i jakże na czasie. Nawet teraz pieniądz ma pierwszeństwo, chociażby w kolejkach do lekarza. Jeżeli jesteś osobą, która nie zna tego tytułu to szczerze zazdroszczę, bo przed tobą książka, która na pewno przypadnie tobie do gustu. Opisów jest pełno, więc z całego serca zachęcam do przeczytania, ale osobiście doradzę, żebyście podążali ku niewiadomej i czytali, nie znając opisu książki.Jakie jest życie kogoś, kto traci pamięć? Jak to jest nie wiedzieć, kim się jest? To temat, który wzbudza moją wielką ciekawość. Książka, która udowodni, że bez względu na to, jakie mamy czasy dobro zawsze było, jest i będzie cenione. Pewnie nieraz spotkałaś się z osobą, która spotkana np. w urzędzie nie chce pomóc i robi pod górkę, a ktoś zupełnie z innej „bajki" pomaga często ponad swoje kompetencje? Ile warte jest ludzkie życie? Jakimi kategoriami można ocenić, że dane życie jest bardziej bądź mniej ważne? Obraz, jaki autor przedstawił jest i będzie zawsze na czasie. Chciałabym opisać, kto i co zrobił w książce, ale pozbawiłabym was tej fantastycznej podróży przez losy znanego i cenionego chirurga wcześniej już wspomnianego profesora Wilczura, który po stracie pamięci posługuje się imieniem Antoni.Muszę koniecznie poznać dalsze losy prosfora, a was zachęcam do nadrobienia tej pozycji. Warto mieć ją w swojej biblioteczce i wracać co jakiś czas.

Bardzo lubię czytać klasyki i książki, które pokazują ponadczasowe wartości życiowe.Historia "Znachora" pokazuje nam miłość ojca do córki oraz rozwijający się romans Marysi i hrabiego Czyńskiego. Książka została zekranizowana aż dwa razy. Oglądałam obie wersje i muszę przyznać, że obie skradły moje serce.Poznajemy znakomitego chirurga, profesora Rafała Wilczura, który niespodziewanie zostaje opuszczony przez żonę i córeczkę. Profesor Wilczur szuka zapomnienia w alkoholu. Pobity i okradziony traci pamięć. Na posterunku policji kradnie akta Antoniego Kosiby. Od tej pory pod tym nazwiskiem tuła się po kraju i szuka zajęcia. Po kilkunastu latach znajduje schronienie u młynarza Prokopa. Pewnego dnia przeprowadza skomplikowaną operację jego syna i w ten sposób zostaje sławnym znachorem. Jego poczynienia nie podobają się miejscowemu lekarzowi, który uważa, że Kosiba odbiera mu pacjentów nie mając uprawnień. Kiedy Kosiba kradnie narzędzia chirurgiczne doktora Pawlickiego, by ratować życie ciężko rannej dziewczynie ten doprowadza do jego aresztowania.Czy Kosiba zostanie skazany na karę więzienia za to, że uratował życie młodej dziewczynie?Przekonajcie się sami.Rewelacyjna powieść. Fabuła wciąga już od pierwszej strony i dostarcza emocji. Obserwujemy przepiękną miłość ojca do córki, która na wiele lat została utracona na skutek dramatycznej sytuacji. Czytelnik wzruszy się podczas czytania obserwując ponowne spotkanie odzyskanej córki z kochającym ojcem. Obserwujemy też rozwijający się romans Marysi z hrabią Czyńskim. Mimo konwenansów postanawiają być razem. Autor wspaniale pokazuje czytelnikom, co jest w życiu najważniejsze.Jeśli szukacie wartościowych historii to "Znachor" sprawi, że przekonacie się, że chociaż czasy zmieniają się to jednak uczucia, pragnienia i marzenia mamy takie same jak kiedyś nasi przodkowie.Warto przeczytać!Gorąco polecam!

Bardzo lubię czytać klasyki i książki, które pokazują ponadczasowe wartości życiowe.Historia "Znachora" pokazuje nam miłość ojca do córki oraz rozwijający się romans Marysi i hrabiego Czyńskiego. Książka została zekranizowana aż dwa razy. Oglądałam obie wersje i muszę przyznać, że obie skradły moje serce.Poznajemy znakomitego chirurga, profesora Rafała Wilczura, który niespodziewanie zostaje opuszczony przez żonę i córeczkę. Profesor Wilczur szuka zapomnienia w alkoholu. Pobity i okradziony traci pamięć. Na posterunku policji kradnie akta Antoniego Kosiby. Od tej pory pod tym nazwiskiem tuła się po kraju i szuka zajęcia. Po kilkunastu latach znajduje schronienie u młynarza Prokopa. Pewnego dnia przeprowadza skomplikowaną operację jego syna i w ten sposób zostaje sławnym znachorem. Jego poczynienia nie podobają się miejscowemu lekarzowi, który uważa, że Kosiba odbiera mu pacjentów nie mając uprawnień. Kiedy Kosiba kradnie narzędzia chirurgiczne doktora Pawlickiego, by ratować życie ciężko rannej dziewczynie ten doprowadza do jego aresztowania.Czy Kosiba zostanie skazany na karę więzienia za to, że uratował życie młodej dziewczynie?Przekonajcie się sami.Rewelacyjna powieść. Fabuła wciąga już od pierwszej strony i dostarcza emocji. Obserwujemy przepiękną miłość ojca do córki, która na wiele lat została utracona na skutek dramatycznej sytuacji. Czytelnik wzruszy się podczas czytania obserwując ponowne spotkanie odzyskanej córki z kochającym ojcem. Obserwujemy też rozwijający się romans Marysi z hrabią Czyńskim. Mimo konwenansów postanawiają być razem. Autor wspaniale pokazuje czytelnikom, co jest w życiu najważniejsze.Jeśli szukacie wartościowych historii to "Znachor" sprawi, że przekonacie się, że chociaż czasy zmieniają się to jednak uczucia, pragnienia i marzenia mamy takie same jak kiedyś nasi przodkowie.Warto przeczytać!Gorąco polecam!

Są książki, które nie można zapomnieć, których nie zapomina się mimo upływu lat. Dziś jedną z takich książek jest klasyka, a mowa o „Znachorze" autorstwa Tadeusza Dołęga-Mosłowicza. Jako nastolatka natrafiłam na tę książkę przez przypadek. Na strychu mieliśmy wszystko od prania, które wywieszane było na bieżąco po kredensy, stare ciuchy na wydanie, szkło np. po śmietanach, mleku i książki które np. nie miały okładki itp. Jedną z takich perełek był właśnie „Znachor" Uwielbiam całym sercem i aż taka nostalgia mnie bierze jak tylko widzę tę książkę. Nawet nie wiedziałam, że jest kontynuacja i teraz muszę to koniecznie nadrobić. Losy słynnego chirurga, profesora Rafała Wilczura, który stracił pamięć poruszy chyba każdego, kto lubi dobrą literaturę. Losy społeczeństwa wiejskiego w porównaniu z elitą jest nie do porównania i jakże na czasie. Nawet teraz pieniądz ma pierwszeństwo, chociażby w kolejkach do lekarza. Jeżeli jesteś osobą, która nie zna tego tytułu to szczerze zazdroszczę, bo przed tobą książka, która na pewno przypadnie tobie do gustu. Opisów jest pełno, więc z całego serca zachęcam do przeczytania, ale osobiście doradzę, żebyście podążali ku niewiadomej i czytali, nie znając opisu książki.Jakie jest życie kogoś, kto traci pamięć? Jak to jest nie wiedzieć, kim się jest? To temat, który wzbudza moją wielką ciekawość. Książka, która udowodni, że bez względu na to, jakie mamy czasy dobro zawsze było, jest i będzie cenione. Pewnie nieraz spotkałaś się z osobą, która spotkana np. w urzędzie nie chce pomóc i robi pod górkę, a ktoś zupełnie z innej „bajki" pomaga często ponad swoje kompetencje? Ile warte jest ludzkie życie? Jakimi kategoriami można ocenić, że dane życie jest bardziej bądź mniej ważne? Obraz, jaki autor przedstawił jest i będzie zawsze na czasie. Chciałabym opisać, kto i co zrobił w książce, ale pozbawiłabym was tej fantastycznej podróży przez losy znanego i cenionego chirurga wcześniej już wspomnianego profesora Wilczura, który po stracie pamięci posługuje się imieniem Antoni.Muszę koniecznie poznać dalsze losy prosfora, a was zachęcam do nadrobienia tej pozycji. Warto mieć ją w swojej biblioteczce i wracać co jakiś czas.