The Finish Line. Tom 3 Kate Stewart Książka

Macie książkowego crusha?Czytając tom trzeci bractwa kruków uświadomiłam sobie, że przecież ja też go mam. Jest nim Tobias.W ostatniej części poznajemy więcej historii z jego perspektywy, co jest kuszące.Ci prawda jest fragment, kiedy powtarza się pewna sytuacja z Exodus ale nie przeszkadza to w ogóle.Tak jak autorka zaznaczyła, ma to sens.Od dzieciństwa aż do teraz Francuz opowiada nam, jak to wszystko się zaczęło i jak powstało bractwo.Dlaczego musiał podjąć takie a nie inne decyzje.Mamy różne osie czasowe i przed każdym rozdziałem wiemy, w jakiej się znajdujemy.Nie bójcie się więc o zgubienie wątku bo nie ma tu na to miejsca.Oczywiście także perspektywa Cecylii się pojawia, jednak tym razem autorka pozwoliła przejąć inicjatywę Tobiasowi w większej mierze.Ich droga ku szczęściu nie była łatwa, czy uda się tym razem?Jaki los ich czeka, kiedy mają nad sobie widmo wielkiego niebezpieczeństwa?Jak tylko książka dotarła do mnie, musiałam ją czytać od razu.Korciło mnie, wołała do mnie i przyciągała wzrok.Ciężko było ją zostawić na czas obowiązków.Ta historia miała poskładać nasze złamane serca na nowo ale moje w trakcie czytania pękało kilkukrotnie, tyle bólu i cierpienia, tyle poświęceń, wyrzeczeń i trudu, zadanych krzywd.Autorka świetnie wykreowała świat, w którym zemsta napędzała ludzi do działania ale przeszkodziła jej miłość.Podobnie jak w przypadku poprzednich tomów, lektura jest dla osób pełnoletnich, gdyż zawiera sceny er**czne ale w tym tomie jest ich o wiele mniej.Dla mnie na plus mimo, że lubię spicy książki to uwielbiam też poznawać umysły postaci.Tym razem skupiamy się na psychice bohaterów, ich duszy i drodze to mety.Przewrotnie, zakończenie serii jest najgrubszym tomem ale są dwa wątki, które mi pozwalają twierdzić, że jest otwarta furtka do napisania jeszcze jednej części.Teoretycznie można zostawić takie zakończenie i historia będzie kompletna a jednocześnie są dwa tematy, które można pociągnąć dalej.Brak słów by opisać emocje towarzyszące przy jej czytaniu.Musicie to przeżyć.

m doczekać się kontynuacji. I cieszę się, że nie musiałam długo czekać na kolejną część i znalazłam w nim wiele odpowiedzi na nurtujące mnie pytania.Kate Stewart w tej części skupiła się bardziej na Tobasie, które do tej pory nie za bardzo lubiłam. Dzięki temu, że Cecelia została zepchnięta na drugi plan mogłam bardziej poznać tego chłopaka i trochę inaczej na niego spojrzeć. Autorka ujawnia jego przeszłość, która wszystko zmienia.Tobias po dłużej chwili nieobecności w życiu Cecelii postanawia odzyskać ją. I pomimo, że czuć chemię pomiędzy tą dwójką, nie jest to takie oczywiste czy dziewczyna da jeszcze chłopakowi szanse. Ich relacja nie jest łatwa. Ona boi się ponownego zranienia, on jest zdeterminowany by Cecelia znowu mu zaufała.Książka chociaż nie należy do cienkich to czyta się ją bardzo szybko. Dostarcza ona ogrom emocji od strachu, niepokoju, smutku, napięcia ale również były momenty podczas których uśmiechnęłam się. Do tego autorka posiada niezwykle lekkie pióro i ciekawy styl pisania dzięki czemu przez książkę wręcz płynie się.Jeśli macie już za sobą poprzednie dwie części „Bractwa Kruków" to koniecznie sięgnijcie po ostatni tom „The finisz line". Książka przeznaczona dla dorosłych czytelników.

m doczekać się kontynuacji. I cieszę się, że nie musiałam długo czekać na kolejną część i znalazłam w nim wiele odpowiedzi na nurtujące mnie pytania.Kate Stewart w tej części skupiła się bardziej na Tobasie, które do tej pory nie za bardzo lubiłam. Dzięki temu, że Cecelia została zepchnięta na drugi plan mogłam bardziej poznać tego chłopaka i trochę inaczej na niego spojrzeć. Autorka ujawnia jego przeszłość, która wszystko zmienia.Tobias po dłużej chwili nieobecności w życiu Cecelii postanawia odzyskać ją. I pomimo, że czuć chemię pomiędzy tą dwójką, nie jest to takie oczywiste czy dziewczyna da jeszcze chłopakowi szanse. Ich relacja nie jest łatwa. Ona boi się ponownego zranienia, on jest zdeterminowany by Cecelia znowu mu zaufała.Książka chociaż nie należy do cienkich to czyta się ją bardzo szybko. Dostarcza ona ogrom emocji od strachu, niepokoju, smutku, napięcia ale również były momenty podczas których uśmiechnęłam się. Do tego autorka posiada niezwykle lekkie pióro i ciekawy styl pisania dzięki czemu przez książkę wręcz płynie się.Jeśli macie już za sobą poprzednie dwie części „Bractwa Kruków" to koniecznie sięgnijcie po ostatni tom „The finisz line". Książka przeznaczona dla dorosłych czytelników.

Macie książkowego crusha?Czytając tom trzeci bractwa kruków uświadomiłam sobie, że przecież ja też go mam. Jest nim Tobias.W ostatniej części poznajemy więcej historii z jego perspektywy, co jest kuszące.Ci prawda jest fragment, kiedy powtarza się pewna sytuacja z Exodus ale nie przeszkadza to w ogóle.Tak jak autorka zaznaczyła, ma to sens.Od dzieciństwa aż do teraz Francuz opowiada nam, jak to wszystko się zaczęło i jak powstało bractwo.Dlaczego musiał podjąć takie a nie inne decyzje.Mamy różne osie czasowe i przed każdym rozdziałem wiemy, w jakiej się znajdujemy.Nie bójcie się więc o zgubienie wątku bo nie ma tu na to miejsca.Oczywiście także perspektywa Cecylii się pojawia, jednak tym razem autorka pozwoliła przejąć inicjatywę Tobiasowi w większej mierze.Ich droga ku szczęściu nie była łatwa, czy uda się tym razem?Jaki los ich czeka, kiedy mają nad sobie widmo wielkiego niebezpieczeństwa?Jak tylko książka dotarła do mnie, musiałam ją czytać od razu.Korciło mnie, wołała do mnie i przyciągała wzrok.Ciężko było ją zostawić na czas obowiązków.Ta historia miała poskładać nasze złamane serca na nowo ale moje w trakcie czytania pękało kilkukrotnie, tyle bólu i cierpienia, tyle poświęceń, wyrzeczeń i trudu, zadanych krzywd.Autorka świetnie wykreowała świat, w którym zemsta napędzała ludzi do działania ale przeszkodziła jej miłość.Podobnie jak w przypadku poprzednich tomów, lektura jest dla osób pełnoletnich, gdyż zawiera sceny er**czne ale w tym tomie jest ich o wiele mniej.Dla mnie na plus mimo, że lubię spicy książki to uwielbiam też poznawać umysły postaci.Tym razem skupiamy się na psychice bohaterów, ich duszy i drodze to mety.Przewrotnie, zakończenie serii jest najgrubszym tomem ale są dwa wątki, które mi pozwalają twierdzić, że jest otwarta furtka do napisania jeszcze jednej części.Teoretycznie można zostawić takie zakończenie i historia będzie kompletna a jednocześnie są dwa tematy, które można pociągnąć dalej.Brak słów by opisać emocje towarzyszące przy jej czytaniu.Musicie to przeżyć.

„Los rzucił mi karty, które karma ułożyła jak chciała. Czasem się do mnie uśmiechał, ale równie często odwracał się do mnie plecami.” Kończąc drugą część trylogii "Bractwo Kruków", którą przeczytałam rok temu, miałam wrażenie, że to koniec historii, że wszystko zostało powiedziane i pokazane. Okazało się, że jednak nie wiedzieliśmy wszystkiego i dopiero „Finish Line”, gdy zgodnie z tytułem, dobiegamy do końca tej historii, daje jasność całej sytuacji, ale by to zobaczyć, trzeba dotrzeć do ostatniej strony. Ta część jest nieco inna i inna jest też narracja. Do głosu dochodzi Tobias, więc poznajemy też jego punkt widzenia zarówno wydarzeń dziejących się na bieżąco, jak i tych, które miały miejsce w przeszłości. To ujawnia nam wszystko to, co było ukryte, o czym nie wiedzieliśmy ani my, ani Cecelia. Mogę z dużym entuzjazmem zawołać tak jak autorka w swoim słowie wstępnym” „Wow, cóż to była za podróż!” Napisała dalej, że napisanie tej trylogii było dla niej zaszczytem i jednym z najjaśniejszych punktów mojej pisarskiej kariery. O dziwo, „Bractwo Kruków” miało być dylogią. Pani Kate Steward zamierzała napisać jedynie obszerny epilog, jako bonus do dwóch pierwszych tomów. Trzecia część powstała zatem niespodziewanie i uważam, że dobrze się stało, gdyż jest ona doskonałym uzupełnieniem tego, o czym czytałam wcześniej. Dla mnie była to niesamowita przyjemność jej przeczytania i poznania tak fascynującej historii. Poruszyła moją wyobraźnię, zmysły, serce, wszelkie emocjonalne struny mojej duszy. Cała trylogia ma w sobie szczególny urok, magnes, który przyciąga, niesamowity klimat tajemnicy, niedopowiedzeń, które dopiero w „Finish Line” stają się jasne. Każdy z tomów to inny klimat, ogrom emocji i mnóstwo wielorakich odczuć, których doświadczają bohaterowie. Pierwsza część o krótkim tytule „Flock" była romantyczna, mocno erotyczna, odważna, bezpruderyjna i tajemnicza. Drugi tom pt.: „Exodus" też miał w sobie ogromy ładunek emocjonalny, ale o zupełnie innym charakterze, wypełniony dramatycznymi nastrojami, podnosił adrenalinę i pozostawiał wrażenie napięcia. Natomiast trzecia odsłona serii zdecydowanie jest zaskakująca, odkrywa wiele kart, ale też lepiej poznajemy Tobiasa, którego od początku otaczała aura tajemniczości. Jest to lektura bardzo złożona, poruszająca trudne tematy związane m.in. z toksycznymi relacjami, przemocą, chęcią zemsty, ale też trudną miłością. Nie brakuje wulgaryzmów i erotycznych scen. Nic dziwnego, że trylogia „Bractwo Kruków” została zaliczona do dark romance, więc z pewnością nie jest to lektura dla każdego. Zdecydowanie jednak to, co się dzieje poza nimi zasługuje na uwagę i ja cały czas mam ją w pamięci, mimo że od przeczytania tej serii minęło trochę czasu. Mimo, że są w niej duże partie opisowych tekstów, ale w żadnym momencie mnie one nie znużyły. Bywało tak, że powstawało wiele pytań, które mnie intrygowały i wciąż miałam ochotę poznawać dalsze losy bohaterów. Nie przeszkadzało mi ani sceny erotyczne, ani trudne tematy, ani mroczne tajemnice, bo całość jest wciągająca, z oryginalną historią, od której trudno mi było się oderwać. Każdy tom jest dość obszerny, bo liczą sobie od 364 stron (tom I), do ponad 500 stron (tom III). Cieszy mnie fakt, że poza tymi trzema tomami serii jest jeszcze jej spin-off pt. ""Ostatni deszczowy dzień. Bractwo Kruków. Dziedzictwo", który poświęcony został Dominikowi Kingowi. Wśród kluczowych postaci tej historii, ten bohater najbardziej zapadł mi w pamięć i trudno mi było się pogodzić z jego losem.