Opowieści chłodnego morza Paweł Huelle Książka

Tytułowym chłodnym morzem jest Bałtyk. Inaczej być nie może, wszak Paweł Huelle swoim życiem i twórczością związany jest z Gdańskiem. Wprawdzie każde z jedenastu opowiadań stanowi samodzielną całość, to jednak ich bohaterowie mniej lub bardziej związani są z morzem, nadmorskim piaskiem i roślinnością, wydmami, zachmurzonym niebem i wreszcie nadmorskimi nastrojami.

Zbiór opowiadań Pawła Huellego pozwala czytelnikowi przenieść się w czasie i przestrzeni, choć z pewnością nie jest to pozycja z kategorii science fiction. Zamieszczone w tomie historie, to powroty do miejsca - tytułowego morza - i przeszłości - przeszłości poszczególnych bohaterów, jak i całych kultur.

"Słowo księga. Odnajdywana, lecz stale zagubiona, jak gdyby była wszędzie i równocześnie nigdzie" (s. 92), to motyw przewodni nowej książki Pawła Huellego: Opowieści chłodnego morza, będącej zbiorem jedenastu opowiadań. Księga wprowadza ład, stanowi punkt odniesienia dla ludzi różnych czasów, kultur i religii.

Czym są fale uderzające o brzeg? Kłębiącą się wodą i pianą, szumem, słonością wiatru... Poezją? A ileż poezji jest w tłumach turystów smażących się na plaży w Sopocie, w upalne, lipcowe popołudnie? Niech każdy sam odpowie. Nie wystarczą bowiem morskie fale i wiatr od morza, aby powstała niezwykła opowieść, której magia niepostrzeżenie przeniknie do naszej rzeczywistości i najzwyklejsze przedmioty zmieni w złoto.

Najnowszą książkę Pawła Huellego wypełnia jedenaście opowiadań, z których pierwsze i ostatnie były publikowane już wcześniej. Utwory te są pod wieloma względami dość zróżnicowane, lecz łączy je kilka przewijających się przez całość zbioru motywów. Wydaje się, że dwa najważniejsze to przestrzeń, czyli tytułowe morze, a chyba nawet bardziej nadmorskie okolice, w których rozgrywają się opowiadana zdarzenia, oraz motyw Księgi. Pisarz, konstruując legendę nadmorskiego regionu, prezentuje nam historie, które - choć pozornie ze sobą nie są powiązane - tworzą rozdziały jednej życiowej księgi o sensie życia, nadawanym właśnie przez słowa ksiąg, i istocie człowieczeństwa.

Najnowszą książkę Pawła Huellego wypełnia jedenaście opowiadań, z których pierwsze i ostatnie były publikowane już wcześniej. Utwory te są pod wieloma względami dość zróżnicowane, lecz łączy je kilka przewijających się przez całość zbioru motywów. Wydaje się, że dwa najważniejsze to przestrzeń, czyli tytułowe morze, a chyba nawet bardziej nadmorskie okolice, w których rozgrywają się opowiadana zdarzenia, oraz motyw Księgi. Pisarz, konstruując legendę nadmorskiego regionu, prezentuje nam historie, które - choć pozornie ze sobą nie są powiązane - tworzą rozdziały jednej życiowej księgi o sensie życia, nadawanym właśnie przez słowa ksiąg, i istocie człowieczeństwa.

Czym są fale uderzające o brzeg? Kłębiącą się wodą i pianą, szumem, słonością wiatru... Poezją? A ileż poezji jest w tłumach turystów smażących się na plaży w Sopocie, w upalne, lipcowe popołudnie? Niech każdy sam odpowie. Nie wystarczą bowiem morskie fale i wiatr od morza, aby powstała niezwykła opowieść, której magia niepostrzeżenie przeniknie do naszej rzeczywistości i najzwyklejsze przedmioty zmieni w złoto.

"Słowo księga. Odnajdywana, lecz stale zagubiona, jak gdyby była wszędzie i równocześnie nigdzie" (s. 92), to motyw przewodni nowej książki Pawła Huellego: Opowieści chłodnego morza, będącej zbiorem jedenastu opowiadań. Księga wprowadza ład, stanowi punkt odniesienia dla ludzi różnych czasów, kultur i religii.

Zbiór opowiadań Pawła Huellego pozwala czytelnikowi przenieść się w czasie i przestrzeni, choć z pewnością nie jest to pozycja z kategorii science fiction. Zamieszczone w tomie historie, to powroty do miejsca - tytułowego morza - i przeszłości - przeszłości poszczególnych bohaterów, jak i całych kultur.

Tytułowym chłodnym morzem jest Bałtyk. Inaczej być nie może, wszak Paweł Huelle swoim życiem i twórczością związany jest z Gdańskiem. Wprawdzie każde z jedenastu opowiadań stanowi samodzielną całość, to jednak ich bohaterowie mniej lub bardziej związani są z morzem, nadmorskim piaskiem i roślinnością, wydmami, zachmurzonym niebem i wreszcie nadmorskimi nastrojami.