Między wierszami Izabella Nowaczyk Książka

"Między wierszami" to lektura, której nie mogłem przegapić, zwłaszcza po zalewie reakcji i emocji, które wywołała w społeczeństwie. Od samego początku zaskoczyła mnie, choć nie aż tak bardzo jak się spodziewałem. Postać Chrisa jest znakomita i naprawdę łatwo go polubić. Jego prostota i jednoczesne autentyczność przyciągają czytelnika i w naturalny sposób budują więź. Jednak, co nieco irytujące jest to, że podobnych bohaterów możemy spotkać w wielu innych pozycjach literackich. Na drugim biegunie znajduje się Suzanne, główna bohaterka powieści. Jej postawa i charakter były dla mnie nieco irytujące i ciężko było mi się z nią zżyć. Zrozumiałem, że jej problemy są przyczyną tego, jak się zachowuje, ale momenty takie jak ten, kiedy nie potrafiła podziękować Chrisowi za ptysie, były po prostu nie do przyjęcia. Niezrozumiały dla mnie okazał się również rozwój relacji pomiędzy Suzanne a Diną. Wydaje mi się, że połączyły je jedynie wspólne problemy i powszechne trudności, ale przecież to nie są wystarczające fundamenty prawdziwej przyjaźni. Kolejnym elementem, który nieco dołował moje odczucia, były dialogi, które nie zawsze były adekwatne do wieku i doświadczenia bohaterów. Przykładowo, tekst "Zatkało kakao, co?", jest raczej niewłaściwy dla postaci w wieku średnio szkolnym. Jednak powieść nie jest pozbawiona pozytywów. Niesamowicie podobały mi się cytaty na początku każdego rozdziału, które idealnie wpasowały się w klimat i sytuacje przedstawiane w książce. Kolejnym atutem jest to, że autorka starannie wyjaśniła motywy i przyczyny działań postaci, takie jak znęcanie się ojca nad córką. Mimo kilku niedociągnięć uważam, że Między wierszami to lektura godna polecenia. Styl pisania autorki sprawia, że książka się dobrze czyta, a nawet pomimo pewnych wad bohaterów, czytanie tej książki było dla mnie przyjemnością.

Książka "Między Wierszami" to przejmująca opowieść, która wielokrotnie sprawiła, że nie mogłem powstrzymać łez. Historia, która wydawała się nie do zaakceptowania, przeniknęła do głębi mojego serca. Wzruszający morał płynący z końcowych stron dotknął mnie mocniej, niż mogłem się spodziewać, tylko podsycając moją miłość do tej powieści. Między Wierszami to historia niełatwa, nierzadko poruszająca tematy, które mogą wydawać się niezręczne dla wielu czytelników. Ale nawet mimo to, zachwyca swoim wciągającym charakterem i nieustającym napięciem. Przeplatanie tych ciężkich momentów z lekkością, którą wprowadza do narracji postać Chrisa, pozwala na chwilę zapomnieć o goryczy opowiedzianej historii. Relacja między Suzi a Chrisem nie sprowadza się jedynie do prostej linii romantycznej. To partnerstwo, które pozwala im przetrwać w trudnych czasach, o czym autorka pisze w sposób szczególnie przejmujący i bezpośredni. Zaskakuje dokładnością i głębią opisu prezentowanego problemu, co tylko udowadnia, jak przemyślane są scenariusze i opisy w tej książce. Między Wierszami to historia, której lektura może was zniszczyć, ale jednocześnie nauczy, jak ważne jest reagowanie na cierpienie innych. To mocne przesłanie, które z pewnością zostanie ze mną na długo.

"Między wierszami" to książka, która z pewnością wzbudza wiele emocji i skłania do refleksji. Z jednej strony, autor umiejętnie porusza tematy cierpienia i ludzkiej natury, a z drugiej – nie wszystkie elementy fabuły sprostały moim oczekiwaniom. Pierwsze, co uderza czytelnika, to cytaty, które na długo zapadają w pamięć. "Cierpienie wymaga więcej odwagi niż śmierć" – to tylko jeden z nich, który daje wiele do myślenia. Książka pełna jest takich filozoficznych przemyśleń, które zmuszają do zatrzymania się i spojrzenia na własne życie z innej perspektywy. Autor doskonale oddaje uczucie uwięzienia, które może tkwić w nas samych, jak w cytacie "Czuję się jak więzień. I co z tego, że nie ma krat? Kraty są we mnie, w mojej głowie"⁣. Niestety, mimo głębokich i poruszających momentów, niektóre fragmenty książki pozostawiły mnie rozczarowaną. Czułam, że pewne sytuacje były przewidywalne lub nie do końca rozwinięte. Wydaje mi się, że autor mógł bardziej dopracować niektóre wątki, które mogłyby nadać historii większej głębi i spójności. Epilog książki wywołał we mnie dreszcze – to był moment, który przypomniał mi, dlaczego warto było po nią sięgnąć. Zakończenie jest na pewno jednym z najmocniejszych punktów tej powieści. Pomimo kilku niedociągnięć, "Między wierszami" to książka, która potrafi poruszyć i zostawić ślad w pamięci czytelnika. Podsumowując, "Między wierszami" to niełatwa lektura, ale zdecydowanie warta uwagi. Warto ją przeczytać choćby dla tych momentów, które skłaniają do głębokiej refleksji i pozwalają spojrzeć na życie z innej perspektywy. Choć nie jest to książka bez wad, jej mocne strony sprawiają, że warto dać jej szansę.

"Między wierszami" to książka, która z pewnością wzbudza wiele emocji i skłania do refleksji. Z jednej strony, autor umiejętnie porusza tematy cierpienia i ludzkiej natury, a z drugiej – nie wszystkie elementy fabuły sprostały moim oczekiwaniom. Pierwsze, co uderza czytelnika, to cytaty, które na długo zapadają w pamięć. "Cierpienie wymaga więcej odwagi niż śmierć" – to tylko jeden z nich, który daje wiele do myślenia. Książka pełna jest takich filozoficznych przemyśleń, które zmuszają do zatrzymania się i spojrzenia na własne życie z innej perspektywy. Autor doskonale oddaje uczucie uwięzienia, które może tkwić w nas samych, jak w cytacie "Czuję się jak więzień. I co z tego, że nie ma krat? Kraty są we mnie, w mojej głowie"⁣. Niestety, mimo głębokich i poruszających momentów, niektóre fragmenty książki pozostawiły mnie rozczarowaną. Czułam, że pewne sytuacje były przewidywalne lub nie do końca rozwinięte. Wydaje mi się, że autor mógł bardziej dopracować niektóre wątki, które mogłyby nadać historii większej głębi i spójności. Epilog książki wywołał we mnie dreszcze – to był moment, który przypomniał mi, dlaczego warto było po nią sięgnąć. Zakończenie jest na pewno jednym z najmocniejszych punktów tej powieści. Pomimo kilku niedociągnięć, "Między wierszami" to książka, która potrafi poruszyć i zostawić ślad w pamięci czytelnika. Podsumowując, "Między wierszami" to niełatwa lektura, ale zdecydowanie warta uwagi. Warto ją przeczytać choćby dla tych momentów, które skłaniają do głębokiej refleksji i pozwalają spojrzeć na życie z innej perspektywy. Choć nie jest to książka bez wad, jej mocne strony sprawiają, że warto dać jej szansę.

Książka "Między Wierszami" to przejmująca opowieść, która wielokrotnie sprawiła, że nie mogłem powstrzymać łez. Historia, która wydawała się nie do zaakceptowania, przeniknęła do głębi mojego serca. Wzruszający morał płynący z końcowych stron dotknął mnie mocniej, niż mogłem się spodziewać, tylko podsycając moją miłość do tej powieści. Między Wierszami to historia niełatwa, nierzadko poruszająca tematy, które mogą wydawać się niezręczne dla wielu czytelników. Ale nawet mimo to, zachwyca swoim wciągającym charakterem i nieustającym napięciem. Przeplatanie tych ciężkich momentów z lekkością, którą wprowadza do narracji postać Chrisa, pozwala na chwilę zapomnieć o goryczy opowiedzianej historii. Relacja między Suzi a Chrisem nie sprowadza się jedynie do prostej linii romantycznej. To partnerstwo, które pozwala im przetrwać w trudnych czasach, o czym autorka pisze w sposób szczególnie przejmujący i bezpośredni. Zaskakuje dokładnością i głębią opisu prezentowanego problemu, co tylko udowadnia, jak przemyślane są scenariusze i opisy w tej książce. Między Wierszami to historia, której lektura może was zniszczyć, ale jednocześnie nauczy, jak ważne jest reagowanie na cierpienie innych. To mocne przesłanie, które z pewnością zostanie ze mną na długo.

"Między wierszami" to lektura, której nie mogłem przegapić, zwłaszcza po zalewie reakcji i emocji, które wywołała w społeczeństwie. Od samego początku zaskoczyła mnie, choć nie aż tak bardzo jak się spodziewałem. Postać Chrisa jest znakomita i naprawdę łatwo go polubić. Jego prostota i jednoczesne autentyczność przyciągają czytelnika i w naturalny sposób budują więź. Jednak, co nieco irytujące jest to, że podobnych bohaterów możemy spotkać w wielu innych pozycjach literackich. Na drugim biegunie znajduje się Suzanne, główna bohaterka powieści. Jej postawa i charakter były dla mnie nieco irytujące i ciężko było mi się z nią zżyć. Zrozumiałem, że jej problemy są przyczyną tego, jak się zachowuje, ale momenty takie jak ten, kiedy nie potrafiła podziękować Chrisowi za ptysie, były po prostu nie do przyjęcia. Niezrozumiały dla mnie okazał się również rozwój relacji pomiędzy Suzanne a Diną. Wydaje mi się, że połączyły je jedynie wspólne problemy i powszechne trudności, ale przecież to nie są wystarczające fundamenty prawdziwej przyjaźni. Kolejnym elementem, który nieco dołował moje odczucia, były dialogi, które nie zawsze były adekwatne do wieku i doświadczenia bohaterów. Przykładowo, tekst "Zatkało kakao, co?", jest raczej niewłaściwy dla postaci w wieku średnio szkolnym. Jednak powieść nie jest pozbawiona pozytywów. Niesamowicie podobały mi się cytaty na początku każdego rozdziału, które idealnie wpasowały się w klimat i sytuacje przedstawiane w książce. Kolejnym atutem jest to, że autorka starannie wyjaśniła motywy i przyczyny działań postaci, takie jak znęcanie się ojca nad córką. Mimo kilku niedociągnięć uważam, że Między wierszami to lektura godna polecenia. Styl pisania autorki sprawia, że książka się dobrze czyta, a nawet pomimo pewnych wad bohaterów, czytanie tej książki było dla mnie przyjemnością.