Lokatorka JP Delaney Książka

Świeżo po lekturze „Lokatorki", z pustym żołądkiem, siadam do napisania recenzji. Dlaczego z pustym żołądkiem? Bo, jeśli jakaś książka jest wspaniała, szkoda ci czasu na jedzenie. Zjem później.Na łamach tej powieści poznajemy równolegle dwie młode kobiety. Emmę oraz Jane. Raz odbieramy rzeczywistość nakreśloną przez autora, z perspektywy jednej, a raz drugiej bohaterki. Z tymże Emma już nie żyje, a Jane j e s z c z e tak. Obie kobiety są niezwykle do siebie podobne. Nie tylko, jeśli chodzi o wygląd zewnętrzny - obie mają ciemne włosy, niebieskie oczy i niemal identyczną sylwetkę, lecz również o to, że znajdują się w podobnym momencie w swoim życiu, na tak zwanym „zakręcie".Emma i jej partner, miły lecz niczym nie wyróżniający się Simon, szukają nowego lokum, ponieważ mieszkanie, które do tej pory zamieszkiwali, zostało okradzione, gdy Emma była sama w domu. Z tego powodu kobieta odczuwa lęki i pragnie znaleźć schronienie, ale także chodzi tu o coś ważniejszego - chce rozpocząć wszystko na nowo, z białą kartą. W taki sposób Emma i Simon, dzięki agentowi nieruchomości, trafiają do niezwykłego domu przy Folgate Street 1. Dom jest niezwykły, ponieważ wybudowany i urządzony we wręcz arcyminimalistycznym stylu. Słowem, oprócz co prawda pięknych, ale zawsze nagich ścian, w domu istnieje kilka mebli, tych które są niezbędne do życia. Jak się okazuje, architekt który go stworzył i jest równocześnie właścicielem budynku, stawia przed potencjalnymi mieszkańcami szereg bardzo dziwnych, restrykcyjnych reguł, a dodatkowo sam decyduje, czyje „podanie" zostanie „przyjęte".Na Jane mieszkanie przy Folgate Street 1 robi podobne wrażenie jak na Emmie. Ona również właśnie boryka się ze swoją osobistą tragedią i planuje rozpocząć wszystko na nowo. Minimalistyczne wnętrza mieszkania, nieskazitelnie czyste, proste wzory mebli, przyciągają ją swoim pięknem i zdają się zapraszać.Jakiś czas temu Jane urodziła martwe dziecko. Ta tragedia sprawia, że jej świat rozpada się na kawałki, można rzec, że przestaje istnieć. Jane musi zbudować swój nowy świat. Folgate Street 1 to mieszkanie, w którym to wydaje się możliwe.Mimo niechęci Simona, Emma pragnie złożyć podanie do firmy Edwarda Monkforda, właściciela budynku. Po wypełnieniu dziwnej ankiety, z dnia na dzień, Emma otrzymuje e-mail, z którego wynika, że ma zgłosić się do biura firmy w sprawie rozmowy. Od tej pory wszystko dzieje się w zaskakującym tempie. Para przeprowadza się do nowego mieszkania. W skutek nieścisłości w zeznaniach Emmy na policji w sprawie włamania, Emma i Simon rozstają się, choć zdaje się, że Emma nosiła się już od dawna z tym zamiarem. Emma nawiązuje romans z perfekcjonistą Edwardem. Rzecz w tym, że Edward nie wie, że Emma nie jest ideałem, jakiego szuka. Widzi w niej tylko to, co chce w niej zobaczyć. Mimo tego nie potrafi o niej zapomnieć.Gdy Jane przenosi się do mieszkania przy Folgate Street 1 wszystkie wydarzenia wokół niej zaczynają wręcz galopować. Kiedy nawiązuje romans z przystojnym, lecz ciągle krytykującym Edwardem, okazuje się, że swoje dziecko straciła w wyniku zaniedbań szpitala. Jane może pozwać szpital, co sugeruje jej koleżanka z fundacji, dla której obie pracują. Jednak kobieta nie jest pewna, co powinna zrobić. Dodatkowo Edward pasjonuje ją równie mocno, co niemal przeraża. Jego potrzeba kontroli i dominacji są dla Jane trudne do zaakceptowania. Nie tego oczekuje po związku, zwłaszcza opartego na luźnych relacjach, o co zabiegał sam Edward.Obie kobiety odkrywają, że Edward stracił żonę i syna przy budowie domu, w którym obecnie mieszkają. Obie odkrywają, że są do Elizabeth Monkford niezwykle podobne. Czy Edward szuka w nich ideału, który utracił? Czy Emma jest dla niego drugą Elizabeth, a Jane Emmą? Czy to oznacza, że tak naprawdę wcale ich nie kocha? Sam Edward przyznaje, że w swoich projektach nie tylko kieruje się potrzebą stworzenia idealnego budynku, ale też idealnego społeczeństwa. Czy tę samą metodę stosuje, wiążąc się z kobietami? I najważniejsze - czy ideał istnieje, czy może tylko idealne szaleństwo, w które szpony najwyraźniej popadł perfekcyjny Edward Monkford?I wreszcie - kto jest zabójcą Emmy? Tego próbuje dowiedzieć się Jane. Nie jest to łatwe zadanie, bowiem podejrzani są niemal wszyscy, którzy mieli cokolwiek wspólnego z denatką, łącznie z nią samą, a co najgorsze, z Edwardem.„Lokatorka" to niezwykle wciągająca, mądra, pasjonująca powieść. Nie można się od niej ani na chwilę oderwać. To thriller klasy A, a sam JP Delaney jest mistrzem swojego fachu. Znakomicie nakreśla portrety psychologiczne swoich bohaterów, prowadzi ciekawą narrację, a dialogi są „żywe". I ta ciekawość, którą zasiewa w umysłach czytelników. Perfekcyjnie, niczym Edward Monkford, mąci im w głowach. Jest jeszcze coś bardzo ważnego w tej książce, czego nie widać na pierwszy rzut oka - pytanie, niezadane wprost, ale wciąż wydające się pojawiać: czym jest miłość? Nic dziwnego, że powieść doczeka się wkrótce ekranizacji i już teraz wiem, że na pewno będzie świetna. Chyba że coś pójdzie nie tak, bo przecież w gruncie rzeczy ideały nie istnieją. Oby 2018 rok obfitował w podobne „Lokatorki", a będę szczęśliwa!www.recenzje-anki.blogspot.com

wrotkaczyta.blogspot.com"... wiara w to, że akurat nam uda się odmienić naturę drugiego człowieka, jest dość narcystyczna. Jedyną osobą, którą możesz tak naprawdę zmienić, jesteś ty sam"Do sięgnięcia po tę książkę zachęcił mnie opis i rekomendacja samego Lee Childa, który opisał powieść krótkim stwierdzeniem - OLŚNIEWAJĄCA. JP Delaney to pseudonim artystyczny urodzonego w Ugandzie dziennikarza Antoniego Stronga. Jest on także znanym smakoszem i krytykiem kulinarnym, który swoją pasją dzieli się z czytelnikami obdarzając głównego bohatera Edwarda Monkforda doskonałym smakiem i gustem kulinarnym. Ale po kolei....Fabułę powieści można określić jednym zdaniem - Dwie kobiety, Emma i Jane, jeden dom, tajemniczy właściciel i zbrodnia doskonała. Emma już nie żyje. Zginęła trzy lata temu w tym właśnie domu. Popełniła samobójstwo? Została zamordowana? Kim była Emma i dlaczego zginęła?Obie bohaterki wprowadziły się do tego minimalistycznego, ultranowoczesnego domu przy Folgate Street 1 chcąc uciec od przeszłości. Sterowany komputerowo zdaje się wiedzieć wszystko o swoich mieszkańcach. Śledzi, kontroluje, zmusza do perfekcji. I kim tak naprawdę jest tajemniczy architekt, właściciel tego domu, który nie toleruje nawet minimalnego odstępstwa od wyznaczonych przez siebie zasad?Powieść jest bardzo ciekawie skonstruowana. Naprzemienna narracja pozwala nam śledzić losy obu kobiet niemal jednocześnie, mimo iż dzieją się w zupełnie innym czasie. Jane obserwujemy teraz, Emmę przedtem. Tak naprawdę ich życie od momentu wprowadzenia się do nowego domu przebiega bardzo podobnie. Scenariusz zdarzeń nie raz nakłada się na siebie. Bohaterki są bardzo do siebie podobne fizycznie, co też jest nie bez znaczenia, i obie pozytywnie przechodzą bardzo skomplikowany test psychologiczny, test na lokatora. Nawiązują romans z właścicielem i całkowicie zmieniają swoje dotychczasowe życie. Czy ostatecznie los Jane będzie podobny do losu Emmy?"Lokatorka" to naprawdę dobry thriller psychologiczny. Świetnie skonstruowane postaci i nagłe zwroty akcji sprawiają, że powieść czyta się z zainteresowaniem. Nie wszystko okazuje się takie, jak początkowo mogłoby się wydawać, a tajemnica goni tajemnicę. Te książkę naprawdę dobrze się czyta!"Ludzie lubią mówić o rozpoczynaniu czegoś z czystym kontem. Jedyne prawdziwe czyste konto to zupełnie nowe konto. Na starym zawsze pozostają ślady przeszłości"

Emma, to kobieta, która zmaga się z traumą związaną z włamaniem do domu. Wraz ze swym chłopakiem szuka nowego, bezpiecznego mieszkania. Trafiają na ofertę budynku przy Folger Street 1 - domu, który nie podoba się Simonowi, ale Emma zakochuje się w minimalizmie tego miejsca. Kochankowie wprowadzają się do nowego miejsca, ale muszą zaakceptować wszystkie warunki Edwarda - projektanta i właściciela. Z czasem para oddala się od siebie, a Emma popada w romans z Edwardem. Jej były chłopak nie może pogodzić się z myślą. że stał się przeszłością dziewczyny i nadal jest nią zauroczony. Pewnego dnia okazuje się, że Emma ginie w swoim idealnym domu.Jane, to kobieta, która z wyglądu bardzo przypomina Emmę. Po stracie dziecka wprowadza się do domu przy Folger Street 1, aby na nowo rozpocząć swoje życie i pogodzić się z tym, że jej wymarzona córeczka urodziła się martwa. Pierwsze spotkanie z Edwardem wywołuje w niej dziwne uczucie. Uczucie, które z czasem okazuje się być zauroczeniem. Jane i Edwarda łączy romans, który przyczynia się do poczęcia dziecka. Edward dostrzega w swojej kochance Emmę, ale mimo to, nadal stosuje swoje zasady. Nadchodzi jednak taki dzień, że obecnej lokatorce minimalistycznego domu, również zagraża niebezpieczeństwo. Czy kobiety, które łączą się z Edwardem, musi spotykać wczesna śmierć?Dom przy Folger Street 1 należy do sławnego architekta, którego budowle są eleganckie. Edward nie zgadza się na wprowadzanie jakichkolwiek zmian w wystroju, wszystko musi być na swoim miejscu, a w domu nie może znajdować się zwierzę oraz dziecko. Architekt ma stanowczy charakter i wie, czego chce od życia. Nie pozwala sobą manipulować, a kobiety muszą stosować się do jego zasad.Książka bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła. Lekturę pochłania się bardzo szybko, świetny styl pisania. Akcja rozgrywa się w domu, gdzie wszystko ma swoje miejsce, a wystrój jest skromny, lecz elegancki. Autor przybliża nam obecną modę. Białe meble, białe ściany, zero zbędnym przedmiotów, czy brak firan w oknach. Czy właśnie tak nie wyglądają ostatnio mieszkania, przedstawione w popularnych czasopismach? Są to miejsca, w których nie ma miejsca dla jakichkolwiek kolorów. Ale czy człowiek czuje się w takim miejscu wystarczająco dobrze? Czy nie warto ożywić wnętrze, choćby kolorowym dywanem czy kwiatkiem? Bohaterki zgodziły się na życie w miejscu bez kolorów i z ich życia również wyparowały wszelkie kolory. Wpadły w pewną rutynę, która przyniosła nieszczęście.W domu przy Folger Steet 1 giną dwie osoby. Obie spadają ze schodów. Czy ktoś przyczynił się do ich śmierci? A może był to nieszczęśliwy wypadek? Okazuje się również, że na progu domu, spoczywają ciała dwóch osób - matki i dziecka. Kim oni są i dlaczego, zostali pochowani właśnie w takim miejscu? Odpowiedź na te pytania, znajdziecie podczas czytania "Lokatorki".Powieść trzyma w napięciu przez cały czas. Na kolejnych stronach czytelnik odnajduje odpowiedź na nurtujące go pytania oraz próbuje rozwiązać zagadkę tajemniczej śmierci Emmy. Uwielbiam, kiedy akcja bardzo zmienia się. Podczas czytania tej książki, czytelnik doświadcza zwrotów akcji, nie może doczekać się rozwiązania wielu zagadek oraz napotyka na wskazówki, które mogą go zmylić.Książka została podzielona na krótkie rozdziały, gdzie jeden poświęcony jest historii Emmy, a drugi przygodom Jane. Mimo to, czytelnik nie gubi się w akcji. Losy bohaterek opisane są w podobny sposób, przeskok między ich historiami, wyjaśnia jak toczyło się życie kobiet i ile podobnych sytuacji doświadczyły w swoim życiu. Ich wygląd był bardzo podobny, pokochały tego samego mężczyznę, ale również ich codzienne życie wyglądało prawie identycznie.Ten thiller psychologiczny polecam każdemu, kto chce rozwiązać zagadkę dwóch kobiet, które wiodły życie w domu śledzonym przez właściciela. Akcja wciąga od pierwszej stron i trzyma w napięciu, aż do końca.zaczytana-aniaa.blogspot.com

Już po pierwszych rozdziałach tej książki, miałam wrażenie, że trafiłam na powieść, na którą bardzo długo czekałam. "Lokatorka" to lektura, której wręcz potrzebowałam, by obudzić się z czytelniczego marazmu, w który zaczynałam popadać w ostatnim czasie. W stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii, książka podbija czytelnicze listy. Czy ma szansę na taki sukces w Polsce? Moim zdaniem zdecydowanie tak!I teraz moim drodzy książkoholicy zasadnicze pytanie. Czy wyobrażacie sobie mieszkać w domu, w którym nie ma stert książek? Ja nie. Jednak, bohaterki tej powieści się na to zdecydowały. Obie zamieszkały w apartamencie przy Folger Street 1. Obie są pięknymi kobietami po przejściach, obie potrzebują tego perfekcyjnie pustego, ultranowoczesnego mieszkania, by dojść do siebie po traumach, które w ostatnim czasie przeżyły i po prostu zacząć wszystko od nowa. Emma i Jane dotykają tych samych minimalistycznych mebli, podłóg, schodów, a nawet garnków i noży. Obie wdają się w romans z twórcą apartamentu. Główną różnicę między kobietami, stanowi fakt, że Emma mieszkała w Folger Street 1 przed Jane. W dodatku Emma nie żyje, umarła w tym niecodziennym domu, w tragicznych okolicznościach. Czy za sprawą śmierci Emmy, stoi właściciel mieszkania, wypadek, samobójstwo, czy sam dom? Czy Jane może czuć się w swoim mieszkaniu bezpiecznie? Tego dowiecie się oczywiście czytając "Lokatorkę".Bardzo ciekawym zabiegiem, jaki zastosował autor, jest opowiedzenie tej historii z perspektywy obu kobiet, naprzemiennie. Obie historie zaczyna łączyć pewien schemat, związany przede wszystkim postacią egocentrycznego właściciela posiadłości i regułom wynajmu domu. Dzięki temu napięcie w książce rośnie od pierwszych stron i trzyma aż do kulminacyjnej części powieści. Często bywa tak, że jak książka okrzyknięta jest bestselerem jeszcze zanim na dobre zostanie wydana, od początku są jej stawiane wysokie oczekiwania i później bywa różnie z jej odbiorem. W tym przypadku, mając nawet bardzo wysokie wymagania, nie zawiedziemy się. To naprawdę rewelacyjna, niezwykle wciągająca książka. Gorąco polecam!Wyczekujcie w księgarniach już od 14.06.2017. Moim zdaniem "Lokatorka" to będzie hit lata! :)

Piękny, elegancki, minimalistyczny i nowoczesny dom. Utrzymany w nieskazitelnie białej kolorystyce. Wyposażony w najnowocześniejszy system technologiczny, dostosowujący się do domowników i ich preferencji. Sterowany i kompatybilny za pomocą smartfona oraz komputera. Umiejscowiony w dobrej dzielnicy, a przede wszystkim dość tani. Po prostu spełnienie marzeń młodych ludzi szukających domu, aby rozpocząć swoje życie. Lecz brzmi zbyt pięknie, aby mogło być prawdziwe. Musi być jakiś ukryty haczyk. Ale jaki?Emma i Simon poszukują dla siebie przyjaznego lokum, gdzie mogliby czuć się bezpiecznie i przy okazji nie pójść z torbami. Nowoczesny dom przy Folgate Street, wydaje się wręcz spełnieniem ich marzeń. Jednak łatwo się domyślić, iż takie mieszkanie powinno kosztować fortunę, dlaczego więc jest tak tanie? Właściciel mieszkania narzuca swoim lokatorom reguły i zasady panujące w domu. Niby oczywiste i proste. Lecz nie są to zasady typu, nie robić dziur w ścianie i nie trzymać zwierząt w domu. Zasad jest o wiele więcej i są bardzo rygorystyczne. Od choćby otrzymywania stałego porządku, mycia naczyń od razu po ich użyciu, zakazu posiadania książek, i wielu innych. Niezłomni, którzy nie przestraszyli się wszystkich zakazów, nie od razu otrzymywali klucze do mieszkania. Bowiem trzeba było wypełnić kwestionariusz, który przypomina test psychologiczny, a po jego weryfikacji, właściciel mógł zdecydować o wynajęciu mieszkania.Dom został obwarowany mnóstwem zasad. Jednak udało się to kilku osobom. Przed laty przy Folgate Street mieszkali Emma i Simon, a obecnie do mieszkania wprowadza się Jane. Jak się później okazuje obie kobiety, łączy nie tylko ten sam adres. Są łudząco do siebie podobne, obie również łączy specyficzna więź z właścicielem. Czy historia Emmy powtórzy się w przypadku Jane.Delaney w swojej książce świetnie zbudował napięcie i akcję. Czytelnik ciągle jest ciekaw co stanie się dalej, gdyż każdy kolejny rozdział, co rusz odkrywa przed nami kolejną ciekawostkę. Pomiędzy rozdziałami umieszczone są pytania z kwestionariusza, które są adekwatne do obecnej akcji rozgrywającej się w danym rozdziale. Narratorkami są Emma i Jane. Co ciekawe czasem mamy wrażenie, że kobiety postępują w taki sam sposób, jakby historia miała się powtórzyć. Ciekawy jest również sam dom. Niejako wizja przyszłości i systemu inteligentnych domów, z jednej strony zachwyca, z drugiej zaś przeraża. Osoby zafascynowane technologią, zapewne będą wniebowzięte. Thriller ciągle trzyma w napięciu, od pierwszej do ostatniej strony. Jedyne co mi osobiście nie przypadło do gustu to zakończenie. Jednak książka, jest bardzo ciekawa i godna polecenia.

Piękny, elegancki, minimalistyczny i nowoczesny dom. Utrzymany w nieskazitelnie białej kolorystyce. Wyposażony w najnowocześniejszy system technologiczny, dostosowujący się do domowników i ich preferencji. Sterowany i kompatybilny za pomocą smartfona oraz komputera. Umiejscowiony w dobrej dzielnicy, a przede wszystkim dość tani. Po prostu spełnienie marzeń młodych ludzi szukających domu, aby rozpocząć swoje życie. Lecz brzmi zbyt pięknie, aby mogło być prawdziwe. Musi być jakiś ukryty haczyk. Ale jaki?Emma i Simon poszukują dla siebie przyjaznego lokum, gdzie mogliby czuć się bezpiecznie i przy okazji nie pójść z torbami. Nowoczesny dom przy Folgate Street, wydaje się wręcz spełnieniem ich marzeń. Jednak łatwo się domyślić, iż takie mieszkanie powinno kosztować fortunę, dlaczego więc jest tak tanie? Właściciel mieszkania narzuca swoim lokatorom reguły i zasady panujące w domu. Niby oczywiste i proste. Lecz nie są to zasady typu, nie robić dziur w ścianie i nie trzymać zwierząt w domu. Zasad jest o wiele więcej i są bardzo rygorystyczne. Od choćby otrzymywania stałego porządku, mycia naczyń od razu po ich użyciu, zakazu posiadania książek, i wielu innych. Niezłomni, którzy nie przestraszyli się wszystkich zakazów, nie od razu otrzymywali klucze do mieszkania. Bowiem trzeba było wypełnić kwestionariusz, który przypomina test psychologiczny, a po jego weryfikacji, właściciel mógł zdecydować o wynajęciu mieszkania.Dom został obwarowany mnóstwem zasad. Jednak udało się to kilku osobom. Przed laty przy Folgate Street mieszkali Emma i Simon, a obecnie do mieszkania wprowadza się Jane. Jak się później okazuje obie kobiety, łączy nie tylko ten sam adres. Są łudząco do siebie podobne, obie również łączy specyficzna więź z właścicielem. Czy historia Emmy powtórzy się w przypadku Jane.Delaney w swojej książce świetnie zbudował napięcie i akcję. Czytelnik ciągle jest ciekaw co stanie się dalej, gdyż każdy kolejny rozdział, co rusz odkrywa przed nami kolejną ciekawostkę. Pomiędzy rozdziałami umieszczone są pytania z kwestionariusza, które są adekwatne do obecnej akcji rozgrywającej się w danym rozdziale. Narratorkami są Emma i Jane. Co ciekawe czasem mamy wrażenie, że kobiety postępują w taki sam sposób, jakby historia miała się powtórzyć. Ciekawy jest również sam dom. Niejako wizja przyszłości i systemu inteligentnych domów, z jednej strony zachwyca, z drugiej zaś przeraża. Osoby zafascynowane technologią, zapewne będą wniebowzięte. Thriller ciągle trzyma w napięciu, od pierwszej do ostatniej strony. Jedyne co mi osobiście nie przypadło do gustu to zakończenie. Jednak książka, jest bardzo ciekawa i godna polecenia.

Już po pierwszych rozdziałach tej książki, miałam wrażenie, że trafiłam na powieść, na którą bardzo długo czekałam. "Lokatorka" to lektura, której wręcz potrzebowałam, by obudzić się z czytelniczego marazmu, w który zaczynałam popadać w ostatnim czasie. W stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii, książka podbija czytelnicze listy. Czy ma szansę na taki sukces w Polsce? Moim zdaniem zdecydowanie tak!I teraz moim drodzy książkoholicy zasadnicze pytanie. Czy wyobrażacie sobie mieszkać w domu, w którym nie ma stert książek? Ja nie. Jednak, bohaterki tej powieści się na to zdecydowały. Obie zamieszkały w apartamencie przy Folger Street 1. Obie są pięknymi kobietami po przejściach, obie potrzebują tego perfekcyjnie pustego, ultranowoczesnego mieszkania, by dojść do siebie po traumach, które w ostatnim czasie przeżyły i po prostu zacząć wszystko od nowa. Emma i Jane dotykają tych samych minimalistycznych mebli, podłóg, schodów, a nawet garnków i noży. Obie wdają się w romans z twórcą apartamentu. Główną różnicę między kobietami, stanowi fakt, że Emma mieszkała w Folger Street 1 przed Jane. W dodatku Emma nie żyje, umarła w tym niecodziennym domu, w tragicznych okolicznościach. Czy za sprawą śmierci Emmy, stoi właściciel mieszkania, wypadek, samobójstwo, czy sam dom? Czy Jane może czuć się w swoim mieszkaniu bezpiecznie? Tego dowiecie się oczywiście czytając "Lokatorkę".Bardzo ciekawym zabiegiem, jaki zastosował autor, jest opowiedzenie tej historii z perspektywy obu kobiet, naprzemiennie. Obie historie zaczyna łączyć pewien schemat, związany przede wszystkim postacią egocentrycznego właściciela posiadłości i regułom wynajmu domu. Dzięki temu napięcie w książce rośnie od pierwszych stron i trzyma aż do kulminacyjnej części powieści. Często bywa tak, że jak książka okrzyknięta jest bestselerem jeszcze zanim na dobre zostanie wydana, od początku są jej stawiane wysokie oczekiwania i później bywa różnie z jej odbiorem. W tym przypadku, mając nawet bardzo wysokie wymagania, nie zawiedziemy się. To naprawdę rewelacyjna, niezwykle wciągająca książka. Gorąco polecam!Wyczekujcie w księgarniach już od 14.06.2017. Moim zdaniem "Lokatorka" to będzie hit lata! :)

Emma, to kobieta, która zmaga się z traumą związaną z włamaniem do domu. Wraz ze swym chłopakiem szuka nowego, bezpiecznego mieszkania. Trafiają na ofertę budynku przy Folger Street 1 - domu, który nie podoba się Simonowi, ale Emma zakochuje się w minimalizmie tego miejsca. Kochankowie wprowadzają się do nowego miejsca, ale muszą zaakceptować wszystkie warunki Edwarda - projektanta i właściciela. Z czasem para oddala się od siebie, a Emma popada w romans z Edwardem. Jej były chłopak nie może pogodzić się z myślą. że stał się przeszłością dziewczyny i nadal jest nią zauroczony. Pewnego dnia okazuje się, że Emma ginie w swoim idealnym domu.Jane, to kobieta, która z wyglądu bardzo przypomina Emmę. Po stracie dziecka wprowadza się do domu przy Folger Street 1, aby na nowo rozpocząć swoje życie i pogodzić się z tym, że jej wymarzona córeczka urodziła się martwa. Pierwsze spotkanie z Edwardem wywołuje w niej dziwne uczucie. Uczucie, które z czasem okazuje się być zauroczeniem. Jane i Edwarda łączy romans, który przyczynia się do poczęcia dziecka. Edward dostrzega w swojej kochance Emmę, ale mimo to, nadal stosuje swoje zasady. Nadchodzi jednak taki dzień, że obecnej lokatorce minimalistycznego domu, również zagraża niebezpieczeństwo. Czy kobiety, które łączą się z Edwardem, musi spotykać wczesna śmierć?Dom przy Folger Street 1 należy do sławnego architekta, którego budowle są eleganckie. Edward nie zgadza się na wprowadzanie jakichkolwiek zmian w wystroju, wszystko musi być na swoim miejscu, a w domu nie może znajdować się zwierzę oraz dziecko. Architekt ma stanowczy charakter i wie, czego chce od życia. Nie pozwala sobą manipulować, a kobiety muszą stosować się do jego zasad.Książka bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła. Lekturę pochłania się bardzo szybko, świetny styl pisania. Akcja rozgrywa się w domu, gdzie wszystko ma swoje miejsce, a wystrój jest skromny, lecz elegancki. Autor przybliża nam obecną modę. Białe meble, białe ściany, zero zbędnym przedmiotów, czy brak firan w oknach. Czy właśnie tak nie wyglądają ostatnio mieszkania, przedstawione w popularnych czasopismach? Są to miejsca, w których nie ma miejsca dla jakichkolwiek kolorów. Ale czy człowiek czuje się w takim miejscu wystarczająco dobrze? Czy nie warto ożywić wnętrze, choćby kolorowym dywanem czy kwiatkiem? Bohaterki zgodziły się na życie w miejscu bez kolorów i z ich życia również wyparowały wszelkie kolory. Wpadły w pewną rutynę, która przyniosła nieszczęście.W domu przy Folger Steet 1 giną dwie osoby. Obie spadają ze schodów. Czy ktoś przyczynił się do ich śmierci? A może był to nieszczęśliwy wypadek? Okazuje się również, że na progu domu, spoczywają ciała dwóch osób - matki i dziecka. Kim oni są i dlaczego, zostali pochowani właśnie w takim miejscu? Odpowiedź na te pytania, znajdziecie podczas czytania "Lokatorki".Powieść trzyma w napięciu przez cały czas. Na kolejnych stronach czytelnik odnajduje odpowiedź na nurtujące go pytania oraz próbuje rozwiązać zagadkę tajemniczej śmierci Emmy. Uwielbiam, kiedy akcja bardzo zmienia się. Podczas czytania tej książki, czytelnik doświadcza zwrotów akcji, nie może doczekać się rozwiązania wielu zagadek oraz napotyka na wskazówki, które mogą go zmylić.Książka została podzielona na krótkie rozdziały, gdzie jeden poświęcony jest historii Emmy, a drugi przygodom Jane. Mimo to, czytelnik nie gubi się w akcji. Losy bohaterek opisane są w podobny sposób, przeskok między ich historiami, wyjaśnia jak toczyło się życie kobiet i ile podobnych sytuacji doświadczyły w swoim życiu. Ich wygląd był bardzo podobny, pokochały tego samego mężczyznę, ale również ich codzienne życie wyglądało prawie identycznie.Ten thiller psychologiczny polecam każdemu, kto chce rozwiązać zagadkę dwóch kobiet, które wiodły życie w domu śledzonym przez właściciela. Akcja wciąga od pierwszej stron i trzyma w napięciu, aż do końca.zaczytana-aniaa.blogspot.com

wrotkaczyta.blogspot.com"... wiara w to, że akurat nam uda się odmienić naturę drugiego człowieka, jest dość narcystyczna. Jedyną osobą, którą możesz tak naprawdę zmienić, jesteś ty sam"Do sięgnięcia po tę książkę zachęcił mnie opis i rekomendacja samego Lee Childa, który opisał powieść krótkim stwierdzeniem - OLŚNIEWAJĄCA. JP Delaney to pseudonim artystyczny urodzonego w Ugandzie dziennikarza Antoniego Stronga. Jest on także znanym smakoszem i krytykiem kulinarnym, który swoją pasją dzieli się z czytelnikami obdarzając głównego bohatera Edwarda Monkforda doskonałym smakiem i gustem kulinarnym. Ale po kolei....Fabułę powieści można określić jednym zdaniem - Dwie kobiety, Emma i Jane, jeden dom, tajemniczy właściciel i zbrodnia doskonała. Emma już nie żyje. Zginęła trzy lata temu w tym właśnie domu. Popełniła samobójstwo? Została zamordowana? Kim była Emma i dlaczego zginęła?Obie bohaterki wprowadziły się do tego minimalistycznego, ultranowoczesnego domu przy Folgate Street 1 chcąc uciec od przeszłości. Sterowany komputerowo zdaje się wiedzieć wszystko o swoich mieszkańcach. Śledzi, kontroluje, zmusza do perfekcji. I kim tak naprawdę jest tajemniczy architekt, właściciel tego domu, który nie toleruje nawet minimalnego odstępstwa od wyznaczonych przez siebie zasad?Powieść jest bardzo ciekawie skonstruowana. Naprzemienna narracja pozwala nam śledzić losy obu kobiet niemal jednocześnie, mimo iż dzieją się w zupełnie innym czasie. Jane obserwujemy teraz, Emmę przedtem. Tak naprawdę ich życie od momentu wprowadzenia się do nowego domu przebiega bardzo podobnie. Scenariusz zdarzeń nie raz nakłada się na siebie. Bohaterki są bardzo do siebie podobne fizycznie, co też jest nie bez znaczenia, i obie pozytywnie przechodzą bardzo skomplikowany test psychologiczny, test na lokatora. Nawiązują romans z właścicielem i całkowicie zmieniają swoje dotychczasowe życie. Czy ostatecznie los Jane będzie podobny do losu Emmy?"Lokatorka" to naprawdę dobry thriller psychologiczny. Świetnie skonstruowane postaci i nagłe zwroty akcji sprawiają, że powieść czyta się z zainteresowaniem. Nie wszystko okazuje się takie, jak początkowo mogłoby się wydawać, a tajemnica goni tajemnicę. Te książkę naprawdę dobrze się czyta!"Ludzie lubią mówić o rozpoczynaniu czegoś z czystym kontem. Jedyne prawdziwe czyste konto to zupełnie nowe konto. Na starym zawsze pozostają ślady przeszłości"

Świeżo po lekturze „Lokatorki", z pustym żołądkiem, siadam do napisania recenzji. Dlaczego z pustym żołądkiem? Bo, jeśli jakaś książka jest wspaniała, szkoda ci czasu na jedzenie. Zjem później.Na łamach tej powieści poznajemy równolegle dwie młode kobiety. Emmę oraz Jane. Raz odbieramy rzeczywistość nakreśloną przez autora, z perspektywy jednej, a raz drugiej bohaterki. Z tymże Emma już nie żyje, a Jane j e s z c z e tak. Obie kobiety są niezwykle do siebie podobne. Nie tylko, jeśli chodzi o wygląd zewnętrzny - obie mają ciemne włosy, niebieskie oczy i niemal identyczną sylwetkę, lecz również o to, że znajdują się w podobnym momencie w swoim życiu, na tak zwanym „zakręcie".Emma i jej partner, miły lecz niczym nie wyróżniający się Simon, szukają nowego lokum, ponieważ mieszkanie, które do tej pory zamieszkiwali, zostało okradzione, gdy Emma była sama w domu. Z tego powodu kobieta odczuwa lęki i pragnie znaleźć schronienie, ale także chodzi tu o coś ważniejszego - chce rozpocząć wszystko na nowo, z białą kartą. W taki sposób Emma i Simon, dzięki agentowi nieruchomości, trafiają do niezwykłego domu przy Folgate Street 1. Dom jest niezwykły, ponieważ wybudowany i urządzony we wręcz arcyminimalistycznym stylu. Słowem, oprócz co prawda pięknych, ale zawsze nagich ścian, w domu istnieje kilka mebli, tych które są niezbędne do życia. Jak się okazuje, architekt który go stworzył i jest równocześnie właścicielem budynku, stawia przed potencjalnymi mieszkańcami szereg bardzo dziwnych, restrykcyjnych reguł, a dodatkowo sam decyduje, czyje „podanie" zostanie „przyjęte".Na Jane mieszkanie przy Folgate Street 1 robi podobne wrażenie jak na Emmie. Ona również właśnie boryka się ze swoją osobistą tragedią i planuje rozpocząć wszystko na nowo. Minimalistyczne wnętrza mieszkania, nieskazitelnie czyste, proste wzory mebli, przyciągają ją swoim pięknem i zdają się zapraszać.Jakiś czas temu Jane urodziła martwe dziecko. Ta tragedia sprawia, że jej świat rozpada się na kawałki, można rzec, że przestaje istnieć. Jane musi zbudować swój nowy świat. Folgate Street 1 to mieszkanie, w którym to wydaje się możliwe.Mimo niechęci Simona, Emma pragnie złożyć podanie do firmy Edwarda Monkforda, właściciela budynku. Po wypełnieniu dziwnej ankiety, z dnia na dzień, Emma otrzymuje e-mail, z którego wynika, że ma zgłosić się do biura firmy w sprawie rozmowy. Od tej pory wszystko dzieje się w zaskakującym tempie. Para przeprowadza się do nowego mieszkania. W skutek nieścisłości w zeznaniach Emmy na policji w sprawie włamania, Emma i Simon rozstają się, choć zdaje się, że Emma nosiła się już od dawna z tym zamiarem. Emma nawiązuje romans z perfekcjonistą Edwardem. Rzecz w tym, że Edward nie wie, że Emma nie jest ideałem, jakiego szuka. Widzi w niej tylko to, co chce w niej zobaczyć. Mimo tego nie potrafi o niej zapomnieć.Gdy Jane przenosi się do mieszkania przy Folgate Street 1 wszystkie wydarzenia wokół niej zaczynają wręcz galopować. Kiedy nawiązuje romans z przystojnym, lecz ciągle krytykującym Edwardem, okazuje się, że swoje dziecko straciła w wyniku zaniedbań szpitala. Jane może pozwać szpital, co sugeruje jej koleżanka z fundacji, dla której obie pracują. Jednak kobieta nie jest pewna, co powinna zrobić. Dodatkowo Edward pasjonuje ją równie mocno, co niemal przeraża. Jego potrzeba kontroli i dominacji są dla Jane trudne do zaakceptowania. Nie tego oczekuje po związku, zwłaszcza opartego na luźnych relacjach, o co zabiegał sam Edward.Obie kobiety odkrywają, że Edward stracił żonę i syna przy budowie domu, w którym obecnie mieszkają. Obie odkrywają, że są do Elizabeth Monkford niezwykle podobne. Czy Edward szuka w nich ideału, który utracił? Czy Emma jest dla niego drugą Elizabeth, a Jane Emmą? Czy to oznacza, że tak naprawdę wcale ich nie kocha? Sam Edward przyznaje, że w swoich projektach nie tylko kieruje się potrzebą stworzenia idealnego budynku, ale też idealnego społeczeństwa. Czy tę samą metodę stosuje, wiążąc się z kobietami? I najważniejsze - czy ideał istnieje, czy może tylko idealne szaleństwo, w które szpony najwyraźniej popadł perfekcyjny Edward Monkford?I wreszcie - kto jest zabójcą Emmy? Tego próbuje dowiedzieć się Jane. Nie jest to łatwe zadanie, bowiem podejrzani są niemal wszyscy, którzy mieli cokolwiek wspólnego z denatką, łącznie z nią samą, a co najgorsze, z Edwardem.„Lokatorka" to niezwykle wciągająca, mądra, pasjonująca powieść. Nie można się od niej ani na chwilę oderwać. To thriller klasy A, a sam JP Delaney jest mistrzem swojego fachu. Znakomicie nakreśla portrety psychologiczne swoich bohaterów, prowadzi ciekawą narrację, a dialogi są „żywe". I ta ciekawość, którą zasiewa w umysłach czytelników. Perfekcyjnie, niczym Edward Monkford, mąci im w głowach. Jest jeszcze coś bardzo ważnego w tej książce, czego nie widać na pierwszy rzut oka - pytanie, niezadane wprost, ale wciąż wydające się pojawiać: czym jest miłość? Nic dziwnego, że powieść doczeka się wkrótce ekranizacji i już teraz wiem, że na pewno będzie świetna. Chyba że coś pójdzie nie tak, bo przecież w gruncie rzeczy ideały nie istnieją. Oby 2018 rok obfitował w podobne „Lokatorki", a będę szczęśliwa!www.recenzje-anki.blogspot.com