Powiedz nam, co myślisz!
Pomóż innym i zostaw ocenę!
Zaloguj się, aby dodać opinię
czytanie.na.platanie
23/08/2024
opinia recenzenta nie jest potwierdzona zakupem
Po rewelacyjnej, obnażającej naturę człowieka „W dół do ziemi" z jeszcze większą ciekawością sięgnęłam po kolejną książkę Roberta Silverberga zatytułowaną złowieszczo „Księga czaszek". Opis fabuły również poruszył moją wyobraźnię, bo jej trzonem pozostaje niedoścignione marzenie człowieka - osiągnięcie nieśmiertelności. I powieść nie zawodzi od pierwszych stron wciągając w mroczną, pełną napięcia atmosferę, która stopniowo staje się coraz bardziej klaustrofobiczna, prowadząc czytelnika przez meandry ludzkich pragnień i lęków."Dwóch będzie żyć wiecznie, dwóch umrze od razu."Czterej bohaterowie, Eli, Ned, Timothy i Oliver, są na pozór zwykłymi młodymi ludźmi, jednak ich podróż do Arizony w poszukiwaniu tajemnicy wiecznego życia ujawnia najgłębsze i najciemniejsze zakamarki ich dusz. Każda z postaci wnosi do narracji swoją unikalną perspektywę, swoje obawy, nadzieje i sekrety, a poprzez często ironiczne i wulgarne komentarze również brutalną szczerość. W miarę jak zbliżają się do celu, ich relacje stają się coraz bardziej napięte, a atmosfera między nimi gęstnieje. Nie można się temu dziwić, bo odnaleziona przez nich księga głosi, że "ceną życia jest zawsze życie".Z elementów fantastycznych znajdziemy tu jedynie tajemniczą księgę obiecującą nieśmiertelność oraz jeszcze bardziej niepokojące bractwo żyjące gdzieś w piaskach arizońskiej pustyni i uprawiające mistyczne rytuały. Powieść ta to jednak przede wszystkim studium natury ludzkiej w obliczu próby nie tyle fizycznej, ile psychicznej i emocjonalnej.Poprzez swoich bohaterów i ich wewnętrzne zmagania eksploruje tematy moralności, poświęcenia i poszukiwania sensu życia. Dzięki różnorodnym perspektywom narracyjnym zanurzamy się w bogaty świat interpretacji, a jak zauważa tłumacz we wstępie, książka ta unika typowych słabości fantastyki naukowej, zachowując świeżość i aktualność. I tak rzeczywiście jest, bo mimo upływu lat wciąż intryguje, prowokuje do przemyśleń i pozostawia niezatarty ślad w pamięci czytelnika.
Anonimowy użytkownik
25/09/2024
opinia recenzenta nie jest potwierdzona zakupem
Po rewelacyjnej, obnażającej naturę człowieka „W dół do ziemi" z jeszcze większą ciekawością sięgnęłam po kolejną książkę Roberta Silverberga zatytułowaną złowieszczo „Księga czaszek". Opis fabuły również poruszył moją wyobraźnię, bo jej trzonem pozostaje niedoścignione marzenie człowieka - osiągnięcie nieśmiertelności. I powieść nie zawodzi od pierwszych stron wciągając w mroczną, pełną napięcia atmosferę, która stopniowo staje się coraz bardziej klaustrofobiczna, prowadząc czytelnika przez meandry ludzkich pragnień i lęków."Dwóch będzie żyć wiecznie, dwóch umrze od razu."Czterej bohaterowie, Eli, Ned, Timothy i Oliver, są na pozór zwykłymi młodymi ludźmi, jednak ich podróż do Arizony w poszukiwaniu tajemnicy wiecznego życia ujawnia najgłębsze i najciemniejsze zakamarki ich dusz. Każda z postaci wnosi do narracji swoją unikalną perspektywę, swoje obawy, nadzieje i sekrety, a poprzez często ironiczne i wulgarne komentarze również brutalną szczerość. W miarę jak zbliżają się do celu, ich relacje stają się coraz bardziej napięte, a atmosfera między nimi gęstnieje. Nie można się temu dziwić, bo odnaleziona przez nich księga głosi, że "ceną życia jest zawsze życie".Z elementów fantastycznych znajdziemy tu jedynie tajemniczą księgę obiecującą nieśmiertelność oraz jeszcze bardziej niepokojące bractwo żyjące gdzieś w piaskach arizońskiej pustyni i uprawiające mistyczne rytuały. Powieść ta to jednak przede wszystkim studium natury ludzkiej w obliczu próby nie tyle fizycznej, ile psychicznej i emocjonalnej.Poprzez swoich bohaterów i ich wewnętrzne zmagania eksploruje tematy moralności, poświęcenia i poszukiwania sensu życia. Dzięki różnorodnym perspektywom narracyjnym zanurzamy się w bogaty świat interpretacji, a jak zauważa tłumacz we wstępie, książka ta unika typowych słabości fantastyki naukowej, zachowując świeżość i aktualność. I tak rzeczywiście jest, bo mimo upływu lat wciąż intryguje, prowokuje do przemyśleń i pozostawia niezatarty ślad w pamięci czytelnika.
