Klub Martini Tom 2 Lato tajemnic Książka

„Lato tajemnic” to drugi tom cyklu szpiegowskiego „Klub Martini” autorstwa niezrównanej Tess Gerritsen. I choć bohaterami są emerytowani agenci, niech Was to nie zwiedzie, bo ta ekipa ma więcej energii i błyskotliwości niż niejeden tajniak z pierwszej linii frontu. Klub Martini to piątka byłych szpiegów, którzy pozornie cieszą się spokojną emeryturą w miasteczku Purity, popijając martini i rozmawiając o literaturze. Ale kiedy w grę wchodzi zaginięcie nastolatki spokojna starość idzie w odstawkę. "Kiedy podnosisz kamień i widzisz gniazdo szpiegów, z miejsca zakładasz, że coś knują." Autorka z niesamowitym wyczuciem buduje klimat narastającej grozy, wdzierającej się do pozornie sielankowej scenerii małego miasteczka. Razem z Maggie Bird, jedną z bohaterek, miałam wrażenie, że ten spokój to tylko cisza przed burzą, a toń stawu odbijająca błękit letniego nieba jest granicą, pod którą skrywa się mrok. Zaginięcie Zoe otwiera puszkę Pandory. Sekrety, które miały zostać pogrzebane, zaczynają wypływać na powierzchnię i to nie tylko metaforycznie. Mamy wrażenie, że Purity zmienia się z pocztówkowej scenerii w horror, gdy odkrywamy, do czego zdolny jest nie tylko porywacz Zoe, ale i zwykli mieszkańcy zapamiętale pielęgnujący krzywdy i karzący za winy ojców. Świetnie nakreślona relacja między Klubem Martini a miejscową komendantką Jo Thibodeau, która niby się opiera ich pomocy, ale doskonale wie, że bez ich instynktu daleko nie zajdzie. Ich nieformalna współpraca dodaje powieści tempa i momentami naprawdę bawi. Z powieści wyłania się także inny bohater tej historii. Rodzina z całym swoim bagażem przemilczanych ran i przeszłości, która, choć uciszona, nadal domaga się sprawiedliwości. „W naszej rodzinie lojalność zawsze stoi na pierwszym miejscu.” Ale czy lojalność zawsze idzie w parze z prawdą? Tess Gerritsen po raz kolejny udowadnia, że potrafi pisać z pazurem, a ta powieść wciąga jak wir na środku spokojnego jeziora. „Lato tajemnic” przeczytałam w jeden wieczór. I moim zdaniem ten tom jest jeszcze lepszy niż pierwszy, który sięgał do przeszłości agencyjnej bohaterów! Ta powieść pokazuje, że nawet najbardziej urocze miasteczka i idealne rodziny mogą być tylko fasadą. A za tą fasadą czai się prawda, czasem brzydka, czasem przerażająca i gdyby nie nasza piątka do zadań specjalnych, mogłaby na zawsze pozostać w ukryciu.