Kąpiel w stawie podczas deszczu George Saunders Książka

Książka, która poszerza horyzonty, uczy, bawi, wychowuje na czytelników świadomych, bystrych i uważnych.Za punkt wyjścia, amerykański prozaik obrał 7 niszowych, nieznanych mi dotąd opowiadań rosyjskich pisarzy jak Czechow, Tołstoj czy Turgieniew, a więc każdy rozdział, to nowe opowiadanie. Pierwsze z nich: ,,Na wozie" Antona Czechowa czytamy po jednej stronie naraz, aby później dokładnie je przeanalizować. Autor zadaje tu wiele kluczowych dla dobrej interpretacji pytań i tak jak w sali wykładowej: uczy nas czytać ze zrozumieniem, a przy okazji pisać tak, by osoba, która sięgnie po naszą twórczość czuła się aktywnie zaangażowana, by chciała czytać dalej, a nie odłożyć tekst i zapomnieć.Drugie opowiadanie tj. ,,Śpiewaków" Turgieniewa czytamy już w całości, aby oddać się późniejszej refleksji na temat kompozycji, koniecznych i wartych pominięcia szczegółów. Autor coraz bardziej otwiera się tu na czytelników (swoich słuchaczy, studentów) i opowiada o procesie twórczym, który stosuje we własnym pisarstwie. To daje nam kolejne, jeszcze świeższe perspektywy na to, co jest w pisaniu i czytaniu ważne i dlaczego w ogóle czytamy?,,Duszka" Czechowa to sama słodycz - opowiadanie z lejtmotywem, które wciąga i rozczula. Spodoba się ,,duszkom" romantycznym, rozmarzonym lekkoduchom. Również i tutaj Sauders nie zawiedzie w swojej satyryczno-komiczno-edukacyjnej tyradzie o literackich osobliwościach, a jest tego więcej i więcej!George Saunders pisze o literaturze z wielką pasją i wyobraźnią, która bardzo się udziela. Jego talenty się na siebie nakładają, jego wiedza wybucha i zalewa nas w całej swej wspaniałości, a dzięki temu przez książkę się frunie i nią zachwyca. Szalenie warto po nią sięgnąć!

Ta książka zrobiła mi wakacje. Jestem wielką fanką literatury pięknej, filolożką francuską kochającą czytać klasyków, która nie stroni jednak od nowości. Opasły tom przygotowany przez Georga Saundersa w doskonałym przekładzie Krzysztofa Umińskiego zawierający krótką formę klasyków rosyjskich wraz z omówieniami zawarł w sobie wszystko, co w książkach po prostu kocham.Samych opowiadań Tołstoja, Gogola, Turgieniewa i Czechowa przedstawiać ani reklamować nie trzeba, a jest tu ich aż 7. Każde doskonale napisane, przemyślane, stworzone z nieprawdopodobnym kunsztem, który trudniej byłoby docenić, gdyby nie wyczerpujące przemyślenia Saundersa na ich temat uzupełniające lekturę.,,Duszka", ,,Na wozie", ,,Gospodarz i parobek", ,,Śpiewacy" - nigdy wcześniej nie czytałam tych opowiadań i pewnie bym ich nie przeczytała, gdyby nie wykładowca - zapaleniec, który postanowił pewnego dnia przełożyć swoje wykłady na formę literacką, książkową. Wartość tych lekcji jest nieoceniona, bo rozwija umysł, doskonali sztukę czytania, a myśli o tym co czytamy stają się bystrzejsze, jaśniejsze. My - czytelnicy, stajemy się zaś bardziej wymagający, a więc przy odrobinie wysiłku i skupienia dostarczamy swojej duszy rozrywki, za którą ta, na pewno nam dziękuje.Gdybym była ministrą szkolnictwa - dałabym tę książkę na listę licealnych lektur, bo serio - dawno nikt mnie tak nie zmusztrował w sztuce czytania jak zrobił to nieoceniony George Saunders.

Niebywały kurs literaturoznawstwa połączony z nauką pisania tak, by chciano nas czytać, tak, by pisarstwo niosło za sobą coś znacznie więcej niż słowa i znaczenie, by igrało z emocjami. Uczymy się tu od samych mistrzów - lektura obowiązkowa dla aspirujących pisarzy i literaturoznawców, ale zwykli zapaleńcy czytania (jak ja) również się nią zachwycą.

Choć to dość pokaźne tomisko, wpadłam w ten staw prozy wybitnej i wcale nie chciałam się z niego wynurzać. Opowiadania niesławnych dziś, bo przecież rosyjskich klasyków rozłożone na czynniki pierwsze przez Amerykanina ukazały mi zupełnie nowe ich znaczenia, ale też nadały jakiegoś większego sensu literaturze w ogóle. Już same teksty robiły na mnie duże wrażenie, ale dopiero to, co następowało po nich okazywało się świetna zabawą wartą każdej złotówki dla prawdziwego ksiązkofila. Nie zawiodłam się

Choć to dość pokaźne tomisko, wpadłam w ten staw prozy wybitnej i wcale nie chciałam się z niego wynurzać. Opowiadania niesławnych dziś, bo przecież rosyjskich klasyków rozłożone na czynniki pierwsze przez Amerykanina ukazały mi zupełnie nowe ich znaczenia, ale też nadały jakiegoś większego sensu literaturze w ogóle. Już same teksty robiły na mnie duże wrażenie, ale dopiero to, co następowało po nich okazywało się świetna zabawą wartą każdej złotówki dla prawdziwego ksiązkofila. Nie zawiodłam się

Niebywały kurs literaturoznawstwa połączony z nauką pisania tak, by chciano nas czytać, tak, by pisarstwo niosło za sobą coś znacznie więcej niż słowa i znaczenie, by igrało z emocjami. Uczymy się tu od samych mistrzów - lektura obowiązkowa dla aspirujących pisarzy i literaturoznawców, ale zwykli zapaleńcy czytania (jak ja) również się nią zachwycą.

Ta książka zrobiła mi wakacje. Jestem wielką fanką literatury pięknej, filolożką francuską kochającą czytać klasyków, która nie stroni jednak od nowości. Opasły tom przygotowany przez Georga Saundersa w doskonałym przekładzie Krzysztofa Umińskiego zawierający krótką formę klasyków rosyjskich wraz z omówieniami zawarł w sobie wszystko, co w książkach po prostu kocham.Samych opowiadań Tołstoja, Gogola, Turgieniewa i Czechowa przedstawiać ani reklamować nie trzeba, a jest tu ich aż 7. Każde doskonale napisane, przemyślane, stworzone z nieprawdopodobnym kunsztem, który trudniej byłoby docenić, gdyby nie wyczerpujące przemyślenia Saundersa na ich temat uzupełniające lekturę.,,Duszka", ,,Na wozie", ,,Gospodarz i parobek", ,,Śpiewacy" - nigdy wcześniej nie czytałam tych opowiadań i pewnie bym ich nie przeczytała, gdyby nie wykładowca - zapaleniec, który postanowił pewnego dnia przełożyć swoje wykłady na formę literacką, książkową. Wartość tych lekcji jest nieoceniona, bo rozwija umysł, doskonali sztukę czytania, a myśli o tym co czytamy stają się bystrzejsze, jaśniejsze. My - czytelnicy, stajemy się zaś bardziej wymagający, a więc przy odrobinie wysiłku i skupienia dostarczamy swojej duszy rozrywki, za którą ta, na pewno nam dziękuje.Gdybym była ministrą szkolnictwa - dałabym tę książkę na listę licealnych lektur, bo serio - dawno nikt mnie tak nie zmusztrował w sztuce czytania jak zrobił to nieoceniony George Saunders.

Książka, która poszerza horyzonty, uczy, bawi, wychowuje na czytelników świadomych, bystrych i uważnych.Za punkt wyjścia, amerykański prozaik obrał 7 niszowych, nieznanych mi dotąd opowiadań rosyjskich pisarzy jak Czechow, Tołstoj czy Turgieniew, a więc każdy rozdział, to nowe opowiadanie. Pierwsze z nich: ,,Na wozie" Antona Czechowa czytamy po jednej stronie naraz, aby później dokładnie je przeanalizować. Autor zadaje tu wiele kluczowych dla dobrej interpretacji pytań i tak jak w sali wykładowej: uczy nas czytać ze zrozumieniem, a przy okazji pisać tak, by osoba, która sięgnie po naszą twórczość czuła się aktywnie zaangażowana, by chciała czytać dalej, a nie odłożyć tekst i zapomnieć.Drugie opowiadanie tj. ,,Śpiewaków" Turgieniewa czytamy już w całości, aby oddać się późniejszej refleksji na temat kompozycji, koniecznych i wartych pominięcia szczegółów. Autor coraz bardziej otwiera się tu na czytelników (swoich słuchaczy, studentów) i opowiada o procesie twórczym, który stosuje we własnym pisarstwie. To daje nam kolejne, jeszcze świeższe perspektywy na to, co jest w pisaniu i czytaniu ważne i dlaczego w ogóle czytamy?,,Duszka" Czechowa to sama słodycz - opowiadanie z lejtmotywem, które wciąga i rozczula. Spodoba się ,,duszkom" romantycznym, rozmarzonym lekkoduchom. Również i tutaj Sauders nie zawiedzie w swojej satyryczno-komiczno-edukacyjnej tyradzie o literackich osobliwościach, a jest tego więcej i więcej!George Saunders pisze o literaturze z wielką pasją i wyobraźnią, która bardzo się udziela. Jego talenty się na siebie nakładają, jego wiedza wybucha i zalewa nas w całej swej wspaniałości, a dzięki temu przez książkę się frunie i nią zachwyca. Szalenie warto po nią sięgnąć!