Bezkompromisowa i brawurowa – taka jest autobiograficzna proza Elizy Kąckiej.
To opowieść o podwójnym doświadczeniu pewnej odmienności i nieprzystawalności do narzuconych społecznie ram.
O mozolnym, ale pięknym budowaniu trudnej, nieoczywistej relacji.
O byciu matką i córką.
O życiowym dryfie, performowaniu świata i wydreptywaniu wiedzy.
O dzielności.
O miłości.
O życiu w kokonie i wychodzeniu z niego motylem.
O tym, ile mogą znaczyć słowa i jak to jest widzieć je w kolorach.
Komentarze czytelników
Pozostaw komentarz...
Komentarze nie są potwierdzone zakupem