Za ścianą ciszy Anna Ziobro Książka

"Ido, cały świat może być nienormalny , ale nie ty..."Piękna, utalentowana dziewczyna, później kobieta, która ma jedną wadę. Cierpi na niedosłuch. Ale czy to faktycznie wada? Może to stanowi o jej wyjątkowości? Na pewno nie sądzą tak rówieśnicy, z którymi musiała mierzyć się codziennie, dopóki nie zaczęła nauki w szkole średniej. Musiała znosić docinki, głupie żarty, szykanowanie... Po nagłej śmierci ojca, u którego zawsze szukała oparcia i je dostawała, czas dojrzewania młodej dziewczyny zachwiał jej wiarą w siebie i normalne życie. Stroni od przyjaciół, a jej cichym azylem jest spędzanie czasu przy tworzeniu grafik komputerowych, które są bajkowe, niesamowite. Spotyka Adama, który samotnie wychowuje sześcioletnią córkę. Mężczyzna ma za sobą bolesną przeszłość, która objawia się ranami zadawanymi w zaciszu własnej łazienki, a jego ciało zdobione jest starymi i świeżymi bliznami. Przypadkowe spotkanie Idy i Adama odmieni ich życie, ale czy będzie im dany happy end? Czy dwójka ludzi z rysami na swoich życiorysach, a także ciałach, będą w stanie zaufać sobie nawzajem?Bardzo emocjonująca książka, która wciąga w historię Idy od pierwszych stron. Poraża okrucieństwem wymierzonym w niewinną dziewczynę, której pogłębiający się niedosłuch dostarcza wielu przykrości i zmartwień. "Ida-inwalida" prześladuje ją od czasów szkolnych i rzutuje to na jej dorosłe życie. Wiem, że to fikcja, ale każda osoba z niepełnosprawnościami na pewno musiała bądź musi się mierzyć z przeróżnymi epitetami na swój temat. Jest to przykre. Autorka w bardzo delikatny sposób poruszyła wrażliwy temat, jak rodzina, rówieśnicy, osoba niepełnosprawna patrzą na tę inność."Za ścianą ciszy" oparta jest na wydarzeniach, które w życiu Idy miały swoje miejsce będąc nastolatką, a także w czasie rzeczywistym, kiedy to Ida jest już trzydziestoletnią kobietą. Zgrabnie przeskakujemy w czasie i łatwo można się w tym odnaleźć co uznaję za duży plus. Pióro autorki jest przyjemne, język prosty, przez co książkę czyta się szybko i przyjemnie. Nie czytałam jeszcze nigdy książki w tejże tematyce i zaskoczeniem dla mnie jest, że naprawdę mi się podobała. Pani Ania ujęła mnie tą historią i co tu więcej mówić, musicie przeczytać tę książkę! Serdecznie Wam polecam

Czy macie tak, że przeczytaliście debiut Autora i wiedzieliście, że każdą kolejną książkę chcecie czytać?Ja mam tak z Anią

„Za ścianą ciszy" to poruszająca historia pełna emocji, bólu, odrzucenia, strachu o każdy następny dzień, miłości, zrozumienia i wzajemnej akceptacji... Nie spodziewałam się, że ta, tak tocząca się swoim naturalnym, nieśpiesznym rytmem historia tak bardzo mnie zaciekawi i poruszy. Autorka przedstawia nam bohaterów, ich codzienne problemy, wzloty i upadki w bardzo wrażliwy i nieprzerysowany sposób, nadając tej powieści prawdziwej autentyczności. Książka zdecydowanie zmusza do refleksji i chwili małej zadumy. Ja nie mogłam się oderwać, bardzo mocno przeżywałam każdą decyzję Idy, czułam jej strach przed zupełną ciszą, razem z nią uczyłam się życia bez dźwięków. Bardzo zachęcam Was do lektury tej wyjątkowej książki! Nie można przejść obok niej obojętnie.

„Za ścianą ciszy" to poruszająca historia pełna emocji, bólu, odrzucenia, strachu o każdy następny dzień, miłości, zrozumienia i wzajemnej akceptacji... Nie spodziewałam się, że ta, tak tocząca się swoim naturalnym, nieśpiesznym rytmem historia tak bardzo mnie zaciekawi i poruszy. Autorka przedstawia nam bohaterów, ich codzienne problemy, wzloty i upadki w bardzo wrażliwy i nieprzerysowany sposób, nadając tej powieści prawdziwej autentyczności. Książka zdecydowanie zmusza do refleksji i chwili małej zadumy. Ja nie mogłam się oderwać, bardzo mocno przeżywałam każdą decyzję Idy, czułam jej strach przed zupełną ciszą, razem z nią uczyłam się życia bez dźwięków. Bardzo zachęcam Was do lektury tej wyjątkowej książki! Nie można przejść obok niej obojętnie.

Czy macie tak, że przeczytaliście debiut Autora i wiedzieliście, że każdą kolejną książkę chcecie czytać?Ja mam tak z Anią

"Ido, cały świat może być nienormalny , ale nie ty..."Piękna, utalentowana dziewczyna, później kobieta, która ma jedną wadę. Cierpi na niedosłuch. Ale czy to faktycznie wada? Może to stanowi o jej wyjątkowości? Na pewno nie sądzą tak rówieśnicy, z którymi musiała mierzyć się codziennie, dopóki nie zaczęła nauki w szkole średniej. Musiała znosić docinki, głupie żarty, szykanowanie... Po nagłej śmierci ojca, u którego zawsze szukała oparcia i je dostawała, czas dojrzewania młodej dziewczyny zachwiał jej wiarą w siebie i normalne życie. Stroni od przyjaciół, a jej cichym azylem jest spędzanie czasu przy tworzeniu grafik komputerowych, które są bajkowe, niesamowite. Spotyka Adama, który samotnie wychowuje sześcioletnią córkę. Mężczyzna ma za sobą bolesną przeszłość, która objawia się ranami zadawanymi w zaciszu własnej łazienki, a jego ciało zdobione jest starymi i świeżymi bliznami. Przypadkowe spotkanie Idy i Adama odmieni ich życie, ale czy będzie im dany happy end? Czy dwójka ludzi z rysami na swoich życiorysach, a także ciałach, będą w stanie zaufać sobie nawzajem?Bardzo emocjonująca książka, która wciąga w historię Idy od pierwszych stron. Poraża okrucieństwem wymierzonym w niewinną dziewczynę, której pogłębiający się niedosłuch dostarcza wielu przykrości i zmartwień. "Ida-inwalida" prześladuje ją od czasów szkolnych i rzutuje to na jej dorosłe życie. Wiem, że to fikcja, ale każda osoba z niepełnosprawnościami na pewno musiała bądź musi się mierzyć z przeróżnymi epitetami na swój temat. Jest to przykre. Autorka w bardzo delikatny sposób poruszyła wrażliwy temat, jak rodzina, rówieśnicy, osoba niepełnosprawna patrzą na tę inność."Za ścianą ciszy" oparta jest na wydarzeniach, które w życiu Idy miały swoje miejsce będąc nastolatką, a także w czasie rzeczywistym, kiedy to Ida jest już trzydziestoletnią kobietą. Zgrabnie przeskakujemy w czasie i łatwo można się w tym odnaleźć co uznaję za duży plus. Pióro autorki jest przyjemne, język prosty, przez co książkę czyta się szybko i przyjemnie. Nie czytałam jeszcze nigdy książki w tejże tematyce i zaskoczeniem dla mnie jest, że naprawdę mi się podobała. Pani Ania ujęła mnie tą historią i co tu więcej mówić, musicie przeczytać tę książkę! Serdecznie Wam polecam