Ja, diablica Katarzyna Berenika Miszczuk Książka

Jeśli szukasz książki, która rozbawi Cię do łez, wciągnie od pierwszej strony i udowodni, że życie po śmierci wcale nie musi być nudne, sięgnij po „Ja, diablica” autorstwa Katarzyny Bereniki Miszczuk, wydaną przez Wydawnictwo Mięta. To doskonała mieszanka fantastyki, humoru i romansu, z nutą piekielnych intryg w tle. Główna bohaterka, Wiktoria, to zwyczajna dziewczyna… do czasu, gdy umiera i trafia do Piekła, gdzie staje się diablicą. Brzmi absurdalnie? Może i tak, ale w wykonaniu autorki to czysta literacka przyjemność. Piekło okazuje się miejscem pełnym nie tylko ognia i siarki, ale także świetnie zbudowanych postaci, ciętych dialogów i mnóstwa zaskoczeń. Dla mnie styl autorki jest lekki i pełen humoru, dzięki czemu książkę czyta się błyskawicznie. Mimo że porusza temat życia po śmierci, nie ma tu trudnego moralizowania – jest za to ironia, nietypowe spojrzenie na zaświaty oraz bohaterowie, których nie da się nie polubić (lub nie znienawidzić – ale w pozytywnym sensie!). Jeśli zastanawiasz się dlaczego warto przeczytać tę książkę to napisze ze że poznasz świetną bohaterkę z charakterem, która nie daje sobie w kaszę dmuchać, za dynamiczną akcję – tu ciągle coś się dzieje, mnóstwo humoru i błyskotliwych dialogów, niebanalne spojrzenie na Piekło, niebo i życie po śmierci, idealna lektura dla fanek fantastyki, romansu i dobrego śmiechu. „Ja, diablica” to książka, która pokazuje, że nawet w najbardziej nieoczekiwanych okolicznościach można odnaleźć siebie – a czasem i miłość. Polecam ją szczególnie nastoletnim czytelniczkom, które cenią mocne bohaterki, nietuzinkowe historie i szczyptę piekielnego zamieszania. Gotowa, by dać się porwać do Piekła? Wiktoria już tam czeka – i obiecuje, że nie pożałujesz! Fantastyczna przygoda.

Próbowałam na różne sposoby polubić się z twórczością Miszczuk, ale mi nie wyszło… Nie dotrwałam do końca. Bohaterka była irytująca, humor do mnie kompletnie nie trafiał, wszystko mnie tu męczyło - każda strona, każde zdanie. Dalsze czytanie perypetii Wiktorii to moja wizja piekła.