Gerda Krzysztof A. Zajas Książka

„Gerda" to siódma powieść kryminalna Krzysztofa A. Zajasa, trzeci tom trylogii pomorskiej, ale równie dobrze można ją czytać jako powieść osobną. Jej historia toczy się dwutorowo i tak naprawdę można tu zastosować podział gatunkowy: historia współczesna tocząca się w roku 2018 to powieść kryminalna, historia z 1945 roku tocząca się na terenach pomorskich to powieść historyczna. I to jaka! Obydwie finalnie łączy subtelny wątek sensacyjny, dzięki któremu dwie historie nagle stają się jedną całością. I jest to książka bardzo bliska doskonałości. Zawiera to, co kryminał zawierać powinien, ten solidny, ten prawdziwy, rasowy, ten, który niesie i rozrywkę, i refleksję, a nie tylko zbędną brutalność: jest dobrze rozpisana intryga kryminalna sięgająca do przeszłości, są charakterystyczne dla tego gatunku postacie śledczych, delikatna krytyka spraw społeczno-politycznych odnosząca się do naszych realiów i przyjemne tempo akcji pozwalające na dobrą analizę postaci, otoczenia i dowodów. Ale na tym się nie kończy, dostajemy jeszcze więcej! Jest historia z przeszłości, ta dobrze osadzona na prawdzie historycznej, która w najdosadniejszy z możliwych sposobów przedstawia nam bezsens i okrucieństwo wojny - w postaci młodej Niemki, która przypadkiem została na ziemiach później polskich, w chwili, kiedy trzeba było uciekać. Historia jest niesamowicie wstrząsająca, poruszająca, ale odpowiednio wyważona - autor nie zalewa okrucieństwem, a po prostu dosadnie oddaje tamtejszą rzeczywistość. Te fragmenty mocno zmuszają do refleksji. Całość ubrana jest w doskonały styl, w którym wręcz czuć miłość i zrozumienie języka polskiego, odpowiednio dopasowany do czasów, które opisuje - historia z czasów wojennych zachowuje powagę, historia współczesna dostaje przyjemnej lekkości, delikatnej zabawy językiem i powiedzeniami... Takie powieści kryminalne chcę czytać! Gorąco polecam tym, którzy w kryminałach szukają naprawdę dobrej literatury!

„Gerda" to siódma powieść kryminalna Krzysztofa A. Zajasa, trzeci tom trylogii pomorskiej, ale równie dobrze można ją czytać jako powieść osobną. Jej historia toczy się dwutorowo i tak naprawdę można tu zastosować podział gatunkowy: historia współczesna tocząca się w roku 2018 to powieść kryminalna, historia z 1945 roku tocząca się na terenach pomorskich to powieść historyczna. I to jaka! Obydwie finalnie łączy subtelny wątek sensacyjny, dzięki któremu dwie historie nagle stają się jedną całością. I jest to książka bardzo bliska doskonałości. Zawiera to, co kryminał zawierać powinien, ten solidny, ten prawdziwy, rasowy, ten, który niesie i rozrywkę, i refleksję, a nie tylko zbędną brutalność: jest dobrze rozpisana intryga kryminalna sięgająca do przeszłości, są charakterystyczne dla tego gatunku postacie śledczych, delikatna krytyka spraw społeczno-politycznych odnosząca się do naszych realiów i przyjemne tempo akcji pozwalające na dobrą analizę postaci, otoczenia i dowodów. Ale na tym się nie kończy, dostajemy jeszcze więcej! Jest historia z przeszłości, ta dobrze osadzona na prawdzie historycznej, która w najdosadniejszy z możliwych sposobów przedstawia nam bezsens i okrucieństwo wojny - w postaci młodej Niemki, która przypadkiem została na ziemiach później polskich, w chwili, kiedy trzeba było uciekać. Historia jest niesamowicie wstrząsająca, poruszająca, ale odpowiednio wyważona - autor nie zalewa okrucieństwem, a po prostu dosadnie oddaje tamtejszą rzeczywistość. Te fragmenty mocno zmuszają do refleksji. Całość ubrana jest w doskonały styl, w którym wręcz czuć miłość i zrozumienie języka polskiego, odpowiednio dopasowany do czasów, które opisuje - historia z czasów wojennych zachowuje powagę, historia współczesna dostaje przyjemnej lekkości, delikatnej zabawy językiem i powiedzeniami... Takie powieści kryminalne chcę czytać! Gorąco polecam tym, którzy w kryminałach szukają naprawdę dobrej literatury!