Polska prasa muzyczna w dobie transformacji ustrojowej tylko rock 1991-2002

„Tytuł książki poprzez swą dwuczłonowość sygnalizuje, że jej zawartość ma postać dychotomiczną: koncentruje się na dwóch obszarach badań, tj. prasoznawstwie, jako historycznie ukształtowanej i zasłużonej dyscyplinie, oraz nowych, interdyscyplinarnych studiach nad dziennikarstwem i mediami muzycznym (rock, jazz); wyznaczono jej dwa nadrzędne cele, czyli wprowadzenie do syntezy prasy o takiej proweniencji i analizę strukturalną konkretnego pisma; wykorzystano dualny sposób prezentacji materiału, wynikający z przyjętej metodologii: ilościowo-jakościowy (z obszaru nauk społecznych) oraz deskryptywny (typowy dla humanistyki)”. Wstęp