Kultura i sztuka

Marcin Pyda dużo widział, wiele słyszał, a bywało, że trafiał w samo centrum wydarzeń. Plany filmowe nie miały przed nim tajemnic, bo gdy ma się TAKICH rodziców, aż żal nie skorzystać z okazji. Tata – operator, mama – montażystka, a w domu skarby ukryte w kartonowych pudłach. Te dziesiątki zdjęć przywołały wspomnienia o wyjątkowych osobach, niecodziennych zdarzeniach i przeróżnych miejscach. Udało się je nieco okiełznać, co nie było łatwe. Teraz to kilkaset stron opowieści pełnych anegdot. Przed nami świat filmowy lat 50., 60 i 70. XX wieku. Aktorzy pierwszo- i drugoplanowi, ekipy z całą masą sprzętu, rzeczywiste i fantastyczne miejsca akcji, śmieszne sytuacje, niecodzienne zdarzenia. A na taśmach zachowane obrazy:Dziewczyny do wzięcia,Trędowata,Wiosna, panie sierżancie,Potop,O dwóch takich, co ukradli Księżyci wiele, wiele innychAutor opowiada, wspierając się relacjami zachowanymi w pamięci uczestników tych wydarzeń. Przeszłość przywołują Krystyna Sienkiewicz, Jacek Fedorowicz, Zbigniew Wodecki, Zenon Laskowik, Alosza Awdiejew i inni znani i lubiani. Oprócz osobistych wspomnień jeszcze jedna gratka – nieznane dotychczas zdjęcia, po raz pierwszy opublikowane w tej książce. Na nich plejada artystów, m.in. Zbigniew Cybulski, Gustaw Holoubek, Janusz Gajos, Cezary Pazura, Teresa Tuszyńska, Elżbieta Starostecka, Kalina Jędrusik, Barbara Kwiatkowska, Aleksandra Śląska. Dla wciąż odczuwających niedosyt odnośniki prowadzące do przywoływanych filmów i rozmów z niektórymi osobami. Jedno jest pewne – ta książka na pewno nas „wkręci”.

Serial telewizyjny, który stał się fenomenem. I szóstka przyjaciół, którzy stali się rodziną! Kiedy w 1994 roku serial „Przyjaciele” debiutował na ekranach, nikt nawet nie przypuszczał, jak wielki odniesie sukces. W jakich okolicznościach Jennifer Aniston, Matthew Perry i reszta otrzymali swoje role? Kto spośród nich zarabiał najwięcej? I czy w rzeczywistości również byli przyjaciółmi? „Przyjaciele. Ten o najlepszym serialu na świecie” - obowiązkowa książa dla fanów i nie tylko! Książka Kelsey Miller to pozycja obowiązkowa dla fanów serialu, a także dla tych, którzy jakimś cudem jeszcze go nie znają i są ciekawi, o co tyle zamieszania. "Przyjaciele. Ten o najlepszym serialu na świecie" przywołuje nieznane dotąd fakty na temat kultowej produkcji, wspomina najważniejsze i przełomowe sceny, wyjaśnia genezę niektórych wątków oraz pokazuje, jak serial kształtował nowe trendy. Zabiera czytelników za kulisy i zdradza, jak zmieniali się aktorzy, a wraz z nimi Ross, Rachel, Monica, Chandler, Joey i Phoebe. "Pozycja obowiązkowa dla wszystkich, którzy marzą o tym, by napić się kawy w Central Perk, zastanawiają się, kim był Obrzydliwy Golas, a pod prysznicem nucą najchętniej piosenkę o kotku-śmierdziuszku. Przyjaciele »Przyjaciół« nie będą mogli się od niej oderwać." Łukasz Muszyński, Filmweb.pl Sprawdź również Pozwólcie pieskom przyjść do mnie!

Inspirująca podróż w czasie obejmująca tysiące lat ludzkiej kreatywności i setki dzieł sztuki. Dlaczego nasi przodkowie tworzyli sztukę? Co dla nich znaczyła i co znaczy dla nas dzisiaj? Dlaczego w ogóle sztuka jest ważna? Ta krótka historia zabiera nas w fascynującą podróż przez sto tysięcy lat ludzkiej kreatywności. Charlotte Mullins zaczyna od znaków zostawionych przez ludzi prehistorycznych i pokazuje nam pierwsze arcydzieła, między innymi malowane amfory Eksekiasa i Terakotową Armię. Pasjonująco opowiada dzieje renesansu, zapoznając nas z Giottem i Donatellem, van Eyckiem i Michałem Aniołem. Przemierzając burzliwy wiek XX, tropi grupy artystyczne, ich powstanie i rozpad oraz przygląda się pionierom, między innymi Fridzie Kahlo, Jacobowi Lawrence’owi i Georgii O’Keeffe. Wreszcie przybliża współczesnych artystów, takich jak Ai Weiwei i Shirin Neshat, rzucając światło na sztukę tworzoną w odpowiedzi na problemy, przed którymi stoi społeczeństwo. Ta nowa, pulsująca życiem historia wędruje od Japonii i Indii po Amerykę Południową i Bliski Wschód, prezentuje mnóstwo marginalizowanych artystów i artystek wskazując na niepodważalną rolę sztuki w rozumieniu naszej wspólnej kultury.

Violetta Villas. Baśń bez happy endu to opowieść o jednej z najbarwniejszych i najbardziej tragicznych postaci polskiej sceny muzycznej. Violetta Villas, uznawana za wielki, choć zmarnowany talent, zachwycała świat swoim fenomenalnym głosem i niepowtarzalnym stylem. Jednak jej życie, pełne blasków i cieni, przypominało smutną baśń, w której zabrakło szczęśliwego zakończenia. Villas zmagała się z samotnością, trudnościami w życiu osobistym oraz presją oczekiwań, zarówno ze strony fanów, jak i władz. Książka ukazuje artystkę w całej jej złożoności – gwiazdę sceny, ale także kobietę pełną sprzeczności, która, mimo talentu, nigdy nie zdołała spełnić swoich marzeń o miłości i szczęściu. Inaczej rozłożyłabym akcenty w swoim życiu. Nie marnowałabym cennego czasu na niepotrzebne, czcze rozmowy, zbędne spotkania, życie między płytkimi, pustymi, a jednocześnie mocno zadufanymi w sobie ludźmi. Żeby śpiewać – musiałam zaistnieć w różnych kontaktach międzyludzkich, w rozmaitych środowiskach. Strwoniłam wiele czasu na bzdury i to dziś boli najbardziej.

Wciągająca, barwna opowieść o amerykańskiej nieprzewidywalnej kulturze, a jednocześnie wnikliwe rozważania na temat sztuki, ambicji, władzy i łupów wojennych – to ważna, przełomowa książka. - Abbott Kahler, autorka The Ghosts of Eden Park (jako Karen Abbott) W styczniu 1939 roku Pablo Picasso był sławny w Europie, w Stanach Zjednoczonych jednak jego sztukę odrzucano. Rok później Amerykanie w całym kraju głośno domagali się jego dzieł na wystawach. Jak kontrowersyjny lider paryskiej awangardy wdarł się do serca amerykańskiej kultury? Po odpowiedź trzeba sięgnąć do czasów wcześniejszych, kiedy irlandzko-amerykański odszczepieniec, prawnik John Quinn, postanowił stworzyć największą na świecie kolekcję Picassa. Jego marzenie o muzeum, w którym mogłaby się pomieścić, ziściło się dopiero za sprawą wizjonera kultury Alfreda H. Barra Jr., który w wieku dwudziestu siedmiu lat został dyrektorem nowojorskiego Muzeum Sztuki Nowoczesnej. Plany Barra i Quinna mogły jednak zostać pogrzebane – przez ogólną wrogość, kryzys, paryskie intrygi i samego Picassa. Trzeba było aż kampanii Hitlera skierowanych przeciwko Żydom i sztuce współczesnej oraz pełnego napięć sojuszu Barra z Paulem Rosenbergiem, prześladowanym marszandem artysty, aby wywieźć z Europy najważniejsze jego dzieła. Zorganizowana w cieniu wojny przełomowa wystawa „Picasso – czterdzieści lat twórczości” wprowadziła go do Ameryki, zdefiniowała MoMA w takim kształcie, jaki znamy, i przeniosła centrum świata sztuki z Paryża do Nowego Jorku. Wojna o Picassa to po raz pierwszy opowiedziana historia o tym, jak jedna wystawa, przygotowywana przez dziesięć lat, bezpowrotnie odmieniła amerykański gust, a tym samym ocaliła dziesiątki dzieł sztuki XX wieku o nieprzemijającym znaczeniu przed nazistami. Zręcznie łącząc nowe podejście do badań naukowych z żywą narracją, Hugh Eakin ukazuje, jak dwóch mężczyzn z obsesją na punkcie Picassa wprowadziło świat sztuki na nowe tory.

Fascynująca opowieść o sztuce dawnych mistrzów Co wspólnego z malarstwem ma włoskie słowo pentimento, oznaczające skruchę, żal i pokutę? Dlaczego drzewa i dachy w Widoku Delft Johannesa Vermeera są niebieskie? I co niegdyś nazywano majstersztykiem? Grażyna Bastek, historyczka sztuki od lat związana z Muzeum Narodowym w Warszawie, zabiera czytelników do średniowiecznych i nowożytnych pracowni malarskich. Tłumaczy zasady funkcjonowania dawnych warsztatów, opisuje, z jakich materiałów powstawały obrazy oraz procedury ich wytwarzania, a także opowiada o tym, jak dzieła dawnych mistrzów zmieniały się pod wpływem czasu i różnorodnych interwencji kolekcjonerów, muzealników oraz konserwatorów. Ilustrownik. Przewodnik po sztuce malarskiej to wyjątkowa, bogato ilustrowana pozycja przeznaczona zarówno dla tych, którzy dopiero rozpoczynają swoją przygodę z malarstwem dawnym i chcielibyzrozumieć jego aspekty technologiczne oraz artystyczną gramatykę, jak i dla zaawansowanych miłośników sztuki pragnących poszerzyć swoją wiedzę. "Mówić o sztuce to sztuka sama w sobie – i Grażyna Bastek jest w niej znakomita. Jej „Ilustrownik” wbrew pozorom nie jest kolejnym słownikiem terminologicznym sztuk pięknych, tylko błyskotliwą, wielowątkową przechadzką po języku, którym przez stulecia obrosła zarówno sama technika tworzenia dzieł, jak i krytyka artystyczna. Przyda się w dyskusjach, przyda się we flircie i przy rozwiązywaniu krzyżówek. Przede wszystkim jednak „Ilustrownik” to znakomita lektura dla przyjemności poznawczej." Jacek Dehnel

Nowy minialbum w serii „Plakaty” poświęcony jest twórczości Stanisława Gajewskiego (ur. 1987), grafika młodego pokolenia. Gajewski studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, dyplom magisterski uzyskał u Zygmunta Januszewskiego i Mieczysława Wasilewskiego, a doktorski – u Lecha Majewskiego. Jego prace są eksponowane na licznych wystawach indywidualnych i zbiorowych w Polsce i za granicą, znajdują się też w zbiorach muzealnych i prywatnych. Plakaty grafika są zarówno dowcipne, jak i prowokacyjne, charakteryzują się bezpośredniością przekazu, skłaniając jednak do głębszych refleksji.

Film Art. Sztuka filmowa. Wprowadzenie to podręcznik niemalże kultowy, bardzo często cytowany przez wykładowców wiedzy o filmie na całym świecie. Autorzy uczą patrzenia na film w sposób całościowy, jako na pewien formalny system, którego poszczególne elementy, wchodząc ze sobą w relacje i wzajemnie uzupełniając, składają się na jego artystyczną formę i styl. Aby czytelnik mógł w pełni docenić artystyczne możliwości, jakie wiążą się z podstawowymi technikami filmowymi, autorzy skrupulatnie omawiają główne składowe filmu: metody inscenizacyjne, zdjęcia i pracę kamery, montaż oraz dźwięk. Książka Bordwella i Thompson pomaga także zrozumieć, w jaki sposób film oddziałuje na swoich odbiorców i za pomocą jakich technik twórca filmowy osiąga zamierzony przez siebie efekt. Autorzy dokładnie opisują zarówno zagadnienia związane z procesem powstawania filmu - kwestie techniczne i produkcyjne - jak i zagadnienia estetyczne, a swoje rozważania bogato ilustrują kadrami z filmów.

Kolejne wydanie popularnej monografii poświęconej osobie i twórczości F. Chopina ujęte w nowej szacie graficznej. Iwaszkiewicz kreśląc biografię najwybitniejszego polskiego kompozytora, stara się wyjaśnić nieporozumienia i legendy, którymi ona obrosła. Opiera się przede wszystkim na korespondencji od i do Chopina oraz na wszelkich tekstach współczesnych Fryderykowi. W wyborze i ocenie przedstawianych osób, sytuacji Iwaszkiewicz kieruje się subiektywizmem, jednak mając przed sobą bardzo wyraźnie wytyczony cel: stworzyć prawdziwy obraz życia i wewnętrznego rozwoju Chopina. Jego sylwetka jest mocno osadzana w środowisku, w którym w danym momencie życia przebywał, czy to warszawskie czy paryskie także podlega indywidualnej ocenie Iwaszkiewicza. Pomaga to Autorowi pokazać, w jaki sposób określone warunki bytowe i towarzyskie wpływały na pracę twórczą kompozytora. Nie ma tu trudnych analiz muzykologicznych, są anegdoty, ciekawe, czasem bardzo cięte charakterystyki osób, zdarzeń. Uderza miłość do muzyki i niesamowity szacunek dla Chopina i jego twórczości.

Fascynująca kultura Japonii Od prehistorii do współczesności W Dziejach kultury japońskiej profesor Ewa Pałasz-Rutkowska zabiera czytelników w podróż po fascynującej kulturze Japonii. Przedstawia sposób życia jej mieszkańców, ich język, wierzenia oraz zwyczaje i obyczaje. Prezentuje największe osiągnięcia naukowe i kulturalne Japończyków – począwszy od literatury, przez malarstwo, rzemiosło i architekturę, aż po sztukę widowiskową. Wskazuje również najważniejsze procesy dziejowe, które miały zasadniczy wpływ na kształtowanie się kultury japońskiej. Autorka, korzystając ze swojego wieloletniego dorobku badawczego i dydaktycznego, a także bazując na rozmowach ze specjalistami i japonistami oraz swoich doświadczeniach z licznych podróży do Japonii, tworzy prawdziwe kompendium wiedzy o jej kulturze. Dzieje kultury japońskiej to książka, która zachwyci pasjonatów historii i kultury Japonii i zafascynuje tych, którzy dopiero planują odkryć ten niezwykły kraj.

Niniejszy album to wyjątkowa, bogato ilustrowana publikacja powstała w siedemdziesiątą rocznicę narodzin zjawiska nazywanego polską szkołą plakatu. Zdzisław Schubert, autor książki, szczegółowo przedstawia najsłynniejszych reprezentantów polskiej szkoły plakatu oraz ich najwybitniejsze dzieła. Publikacja nie tylko prezentuje najciekawsze tematy, jakim graficy poświęcali uwagę, lecz także zarysowuje ramy czasowe tego zjawiska, systematyzuje jego rozwój i wyjaśnia narosłe wokół niego nieścisłości. Malarska faktura, intensywne barwy, pogodny klimat, emocjonalne niuanse, wielopłaszczyznowa metaforyka, osobiste komentarze twórców – dzięki tym cechom prace polskiej szkoły plakatu są łatwo rozpoznawalne przez wielbicieli sztuki graficznej zarówno w Polsce, jak i na całym świecie. Album w polskiej wersji językowej.

Jak sztuczna inteligencja zrewolucjonizuje przemysł muzyczny? Czy maszyny zastąpią twórców i artystów? Jak osiągnąć sukces jako twórca, artysta, menedżer i wydawca? Czego słuchamy i jak zmieniliśmy się jako słuchacze w ostatnich latach? Jak działają algorytmy i playlisty w serwisach streamingowych? Dlaczego Elon Musk może być ważny dla słuchaczy muzyki? Jak będą wyglądały wirtualne koncerty? Jakie są nowe podmioty na rynku muzycznym w dobie cyfryzacji? Odpowiedzi na te i inne pytania możesz znaleźć w pierwszej w Polsce muzycznej biblii dla początkujących i zaawansowanych. Tak kompleksowej publikacji dotyczącej rynku muzycznego jeszcze nie było! Ta wyjątkowa książka została napisana z myślą o pasjonatach muzyki przez pasjonata muzyki. Autorem jest Stanisław Trzciński, doktor nauk o kulturze i badacz Uniwersytetu SWPS, który współtworzy polski przemysł muzyczny od 30 lat. To kompleksowy, praktyczny podręcznik opisujący zasady działania współczesnego rynku muzycznego w erze sztucznej inteligencji. Publikacja zawiera najnowsze, przeprowadzone przez autora na szeroką skalę, badania polskich konsumentów muzyki i wywiady z najważniejszymi ludźmi polskiego przemysłu muzycznego oraz rozważania o kulturze i emocjach w muzyce. Autor, który jest kulturoznawcą i ekonomistą, sięga także do wiedzy z zakresu socjologii, antropologii, muzykologii i psychologii. Z jednej strony pisze o funkcjach emocji i mózgu, a także opisuje sposoby słuchania muzyki i uczestnictwa w koncertach, a z drugiej – zagłębia się w zagadnienia dotyczące wykorzystania muzyki w komunikacji marketingowej. Autora interesuje marketing muzyczny w reklamach i przestrzeni publicznej. W książce opisane są zasady działania algorytmów oraz playlist muzycznych tworzonych w serwisach streamingowych, takich jak Spotify, a także na platformach takich jak TikTok i YouTube. Czytelnik znajdzie także rozważania futurologiczne z zakresu wizualnego słuchania muzyki i wykorzystania VR czy AI. Publikacja jest odpowiedzią na zapotrzebowania współczesnego, światowego rynku muzycznego. Autor przedstawia dane dotyczące rynków w USA, Azji i Europie ze szczególnym uwzględnieniem Polski. Ważnym elementem w książce jest pokazanie sektora muzycznego jako ważnego składnika gospodarki kreatywnej. Czytelnik dowie się wiele szczegółów dotyczących składowych, struktury i zasad funkcjonowania współczesnego przemysłu muzycznego w branży fonograficznej, publishingowej czy na rynku koncertowym. Autor opisuje też najważniejsze aspekty prawne dotyczące licencjonowania muzyki czy wspomagania się sztuczną inteligencją i te, dotyczące dynamicznie zmieniającego się rynku pracy artystów. To obowiązkowa lektura dla pasjonatów muzyki, twórców, artystów, debiutantów, menedżerów i pracowników przemysłu muzycznego, naukowców i badaczy, dziennikarzy, przedsiębiorców, specjalistów na rynku reklamy, marketingu i handlu. To pierwszy w Europie Centralnej podręcznik akademicki o rynku muzycznym dla studentów wydziałów humanistycznych: kulturoznawstwo, socjologia, antropologia, ekonomia, muzykologia, psychologia. Czytelnicy znajdą też w ramach publikacji kody QR, które umożliwią zapoznanie się z wybranymi badaniami i odsłuch muzyki dobranej przez autora książki. Tym samym otrzymujemy kolejną część vol. 12 – niewydawanej od 11 lat – kultowej serii kompilacji muzycznych Stanisława Trzcińskiego „Pozytywne Wibracje” (ponad 300 utworów i ponad 24 godziny muzyki), a także specjalną playlistę z utworami towarzyszącymi lekturze poszczególnych rozdziałów „Zarażonych dźwiękiem”.

Książka niniejsza, chociaż wpisuje się w szeroki nurt refleksji nad starością, pozostaje jednak na jego obrzeżu. Nie jest kolejnym przyczynkiem do rozległej historii starości i ludzi starych. Mówi o sztuce. O sztuce wobec starości, o ich wzajemnych relacjach. O sztuce, której w różnych okolicznościach starość niespodzianie staje na drodze. Wypierana lub przyjmowana z rezygnacją, starość może ponaglać albo obezwładniać, wywoływać panikę albo bunt, napawać przerażeniem albo spokojem. W żadnym razie nie pozwala o sobie zapomnieć. Odsłania niedoświadczane przedtem strony życia. Także niezauważane czy nieprzeczuwane strony sztuki. Każda starość jest inna. Zebrane tu niespójne teksty nie są więc ani opowieścią o starości, ani rozpatrującymi wybrane przykłady „studiami przypadków”. Są – idąc za sugestią Miłosza, że lepiej o starości nie pisać – zaledwie „dotknięciami i odbiciami” tej kondycji, która czeka i nieuchronnie nadchodzi.

Przełomowy esej Lindy Nochlin zapowiadał narodziny feministycznej historii sztuki, a dzisiaj wciąż ma fundamentalne znaczenie dla rozumienia sztuki. Pouczający i prowokujący od pierwszego zdania, angażuje czytelnika bez reszty i zachęca go, by odsunął na bok swe dotychczasowe założenia i zaczął poszukiwać nowych dróg. Linda Nochlin nie próbuje odpowiedzieć wprost na pytanie, dlaczego nie było „wielkich artystek” – uważa, że zostało błędnie postawione. Zamiast tego rozkłada na czynniki pierwsze samo pojęcie wielkości i wyjaśnia podstawowe założenia, które skutkowały fallocentryczną naturą geniuszu w sztuce. Z nadzwyczajną przenikliwością obnaża przy tym fakt, że przyjęcie perspektywy białych mężczyzn w historii myśli o sztuce niosło z sobą porażkę nie tylko moralną, lecz także intelektualną. W tym wydaniu, rocznicowym, esejowi Lindy Nochlin towarzyszy tekst pod tytułem Trzydzieści lat później, w którym autorka przygląda się swoim rozważaniom z perspektywy czasu. Ten tekst, napisany w epoce rozkwitu teorii feministycznej, a także teorii queer i studiów postkolonialnych, jest poruszającą refleksją nad pojawieniem się zupełnie nowego kanonu. Odwołując się do takich artystek, jak Louise Bourgeois, Cindy Sherman i wiele innych, Linda Nochlin z niezrównaną pasją i zachwycającą precyzją diagnozuje kondycję zarówno kobiet, jak i sztuki. Esej Dlaczego nie było wielkich artystek? stał się zawołaniem bojowym, które rozbrzmiewa we wszystkich warstwach kulturowych i społecznych. Przesłanie Lindy Nochlin pozostaje aktualne. Jak sama powiedziała w 2015 roku: „Przed nami wciąż jeszcze daleka droga”. Wydanie z okazji pięćdziesiątej rocznicy ukazania się eseju ze wstępem Catherine Grant Linda Nochlin (1931–2017) wykładała sztukę nowoczesną w Instytucie Sztuk Pięknych Uniwersytetu Nowojorskiego. Jest autorką licznych publikacji dotyczących kwestii płci w historii sztuki, a także opracowań na temat dziewiętnastowiecznego realizmu. Wydała między innymi takie książki, jak Women, Art and Power; Representing Women;Courbet, Women Artists oraz Misere. Catherine Grant wykłada sztukę nowoczesną i współczesną w Courtauld Institute of Art, do niedawna zaś pracowała na Wydziale Sztuki i Kultur Wizualnych w Goldsmiths (Uniwersytet Londyński). Jest autorką wielu tekstów poświęconych wątkom feministycznym w sztuce współczesnej, a także współredaktorką książek Girls! Girls! Girls!,Creative Writing and Art History oraz Fandom as Methodology.

Obrazy Jacka Malczewskiego wymagają skupienia. Pierwszy odbiór jego prac może być mylący.Nie można dać się zwieść i zagubić w bogatej formie, składającej się z oryginalnej, śmiałej kompozycji,intensywnych kolorów czy zaskakującego kostiumupostaci. Żeby zagłębić się w tę twórczość, trzeba na chwilę się zatrzymać i skoncentrować na szczegółach, które w pierwszej chwili nam umykają. Nie zawsze od razu odnajdziemy ukryty przez artystę sens, ale samo patrzenie, szukanie, a w konsekwencji poznawanie jego malarstwa zawsze przynosi satysfakcję. Bogato ilustrowany album Malczewski. Zbliżenia pozwala uważniej przyjrzeć się dziełom pochodzącym zarówno z kolekcji największych polskich muzeów, jak i ze zbiorów prywatnych. Autorka książki prowadzi nas drogą od młodzieńczych poszukiwań Malczewskiego po jego dojrzałą, obfitującą w symbole twórczość. Omawiając portrety, pejzaże, malarstwo rodzajowe i symboliczne, Paulina Szymalak-Bugajska pokazuje, jak Malczewski widział rolę artysty i sztuki oraz jak interpretował drogę do wolności Polski i Polaków. Wskazuje na literackie i malarskie inspiracje, a także przybliża interesujące okoliczności powstania tych wyjątkowych dzieł.

Rozrzut Anda Rottenberg Anda Rottenberg, wybitna kuratorka i krytyczka zbiera rozrzucone na przestrzeni lat okruchy pamięci, tworząc pasjonujący pejzaż sztuki i kultury XX i XXI wieku. W tym bogato ilustrowanym tomie awangarda spotyka Warhola i kolorystów, znani artyści jak Munch, Szapocznikow czy Wróblewski sąsiadują z tymi mniej znanymi, a godnymi uwagi. Autorka pisze o pamięci, obecności kobiet w świecie, ale i o związkach między władzą a sztuką i kulturą. To wciągający przewodnik po sztuce XX i początków XXI wieku, ale i po współczesnym świecie. Rozrzut to lektura nie tylko dla miłośników sztuki, a może wręcz przede wszystkim dla „niemiłośników”. Otwiera drzwi do zrozumienia kwestii fundamentalnych: po co nam sztuka i po co nam artyści. prof. Małgorzata Omilanowska / fragment wstępu

Pierwsza od 30 lat na polskim rynku wydawniczym książka będąca kompendium wiedzy o organizacji produkcji filmu fabularnego w Polsce. Podręcznik, vademecum, ale i przystępnie pisany poradnik adresowany zarówno do początkujących producentów i kierowników produkcji, jak i studentów szkół filmowych oraz wszystkich zainteresowanych realizacją filmów (np. przedstawicieli instytucji i przedsiębiorstw rozważających zaangażowanie patronackie i sponsorskie w produkcję filmową). Trzy główne atuty tej publikacji to: usystematyzowanie podstawowych zagadnień i pojęć dotyczących funkcjonowania rynku filmowego w Polsce (zwięzła prezentacja głównych podmiotów, dostępnych źródeł finansowania i sposobów obniżania kosztów produkcji oraz mechanizmów prawnych, urzędowych i organizacyjnych – wg stanu na 30.06.2013 r.); omówienie zakresu obowiązków i predyspozycji poszczególnych zawodów filmowych (w różnych pionach realizatorskich) oraz walor edukacyjny, stanowiący podwalinę dla teorii zarządzania produkcją filmową. Warto również podkreślić, że książka ta, z jednej strony gruntownie udokumentowana i bogata w źródła, z drugiej strony jest przystępnie napisana – co zdecydowanie poszerza grupę jej czytelników. Dziesięciu rozdziałom towarzyszą cztery obszerne aneksy: wzór kompletnego kosztorysu filmu fabularnego, adresy szkół filmowych prowadzących kierunek organizacji produkcji, słownik terminologii branżowej z podziałem na różne dziedziny produkcji oraz encyklopedia zawodów filmowych. Książka "Organizacja produkcji filmu fabularnego w Polsce" zdobyła uznanie autorytetu w tej dziedzinie - prof. Edwarda Zajička – oraz prof. Marka Hendrykowskiego.

Gwyneth Lewis wprowadza antyczny mit w realia świata po apokalipsie katastrofy żywnościowej, gdy zrujnowana przez człowieka planeta nie może go już wyżywić. Taka sytuacja powoduje rozkład więzi społecznych i zanik norm etycznych w relacjach międzyludzkich, ludzie zaczynają się nawzajem „pożerać”. Katastrofa ekologiczna jest ostrzeżeniem i wezwaniem do zmiany porządku społecznego opartego na utowarowieniu wszystkiego, włącznie z człowiekiem, czego konsekwencją jest zanik empatii i wszechobecna przemoc. Lewis rozpoznaje sygnały takiego przedmiotowego myślenia o człowieku w zjawisku kobietobójstwa, w tym jak współczesny świat traktuje kobiece ciała i kobiety w ogóle. Autorka sprowadza człowieka do obrazu zwierzęcia prowadzonego na rzeź, wskazując, że pierwszymi ofiarami tej rzezi od wieków pozostają kobiety. Może od tego należałoby zacząć zmianę proekologiczną, od wyobrażenia sobie świata, w którym krew i życie kobiety będą tak samo ważne jak krew i życie mężczyzny. Małgorzata Budzowska, Przeciw kobietobójstwu

Interaktywny art book, celebrujący najbardziej kreatywną epokę w historii polskiego plakatu, zwaną Polską Szkołą Plakatu, poprzez jedne z najznamienitszych afiszy filmowych i teatralnych, powstałych od lat 1950. do późnych lat 1980., oraz kultowy obiekt służący do ich ekspozycji w przestrzeni publicznej, zarówno w czasach PRLu, jak i współcześnie słup ogłoszeniowy. Książka jest podzielona na dwie części: pierwsza zawiera dziesięć plakatów do wyrwania i oprawienia, zaprojektowanych przez takich mistrzów i mistrzynie jak Jan Lenica, Henryk Tomaszewski, Wojciech Fangor, Wiktor Górka, Jerzy Flisak, Maria Mucha Ihnatowicz, Witold Janowski i Jakub Erol, natomiast w drugiej części znajduje się model słupa z miniaturowymi plakatami, do wyjęcia z arkuszy i złożenia. Potrzebny Ci będzie tylko klej! Słup od Zupagrafika jest publikacją dwujęzyczną, wszystkie teksty w książce są zarówno w języku polskim, jak i angielskim. W środku prolog autorstwa historyczki sztuki Katarzyny Matul. W środku: 10 polskich plakatów na perforowanych stronach, które można wyrwać i oprawić Wymiary plakatów: 24 x 34 cm? Słup ogłoszeniowy do złożenia + małe plakaty, które można na niego przykleić Wysokość słupa: 20 cm

Angelus Silesius, Bernhard Rosa i Michael Willmann, czyli sztuka i mistyka na Śląsku w czasach baroku to podróż w epokę, gdy Śląsk stanowił centrum duchowej i artystycznej Europy. Kluczową rolę w opowieści odgrywają trzy postacie, które wyznaczały kierunki rozwoju swoich czasów: Angelus Silesius (Johannes Scheffler) – protestant nawrócony na katolicyzm, lekarz, mistyk i poeta, którego pisma inspirowały wiele pokoleń artystów (jego utwory tłumaczył Adam Mickiewicz); Bernhard Rosa – opat klasztoru w Krzeszowie, który przez sztukę umacniał ludową wiarę; oraz Michael Willmann – nazywany śląskim Rembrandtem malarz, którego monumentalne dzieła na trwałe wpisały się w sztukę nie tylko Śląska. Efektem ich wyjątkowej w skali europejskiej współpracy było połączenie elementów doświadczenia mistycznego z różnymi formami masowej pobożności o kontrreformacyjnym charakterze. Co ważne, wszystkie te formy były ściśle połączone z wykorzystaniem dewocyjnych dzieł sztuki (obrazów, rzeźb, grafik), projektowanych głównie przez Willmanna. Stały się one jednymi z najpopularniejszych przedstawień w kulturze religijnej Śląska aż do końca XVIII wieku i dzisiaj możemy je śmiało uznać za ewenement w europejskim baroku. Książka Andrzeja Kozieła to pierwsze całościowe opracowanie relacji między sztuką a mistyką w XVII wieku, które ożywia zapomnianą nieco potęgę śląskiej sztuki barokowej.

Piąty  tom bestsellerowej serii omawiającej ukryte kody w dziełach arcymistrzówmalarstwa i rzeźby.Rembrandt — Dziewczyna i Uczony. Burzliwe dzieje dwóch portretówMalczewski — Śmierć Ellenai. Anhelli Juliusza Słowackiego na płótnie.Vermeer — Dziewczyna z perłą. Holenderska Mona Lisa.Cranach — Madonna pod jodłami. Najświętsza Panienka i systematyka drzew leśnychPicasso — Guernica. Elegia na śmierć miasta czy torreadora?Velasquez — Las Meninas. Kto tu kogo maluje? Kto jest malarzem, a kto modelem?Gierymski — Żydówka z cytrynami. Dwa równoległe wymiary dziewiętnastowiecznej Warszawy.Joshua Reynolds — Maui. Autoportret z Polinezji Francuskiej,Artemisia Gentileschi — Judyta i Holofernes. Artystyczna zemsta po latachPortrety fajumskie. Selfie na powitanie z wiecznościąJohn Singleton Copley — Watson i rekin. Potwór i latająca wiewiórkaZabieramy cię w porywającą podróż tropami błysków geniuszu.Czytelnicy znajdą tu wszystko na co czekają; tajemnicę, tło historyczne i znaczeniowe tropypozostawione przez artystów oraz zaskakujące konkluzje autorów książki, niestrudzonychdetektywów historii.

„JESZCZE O SZTUCE”, to książka, na którą składają się dwie części: większa, zatytułowana „Alchemia pędzla”, i mniejsza – „Okruchy z warsztatu”. „Alchemia pędzla” zrodziła się z inspiracji „Alchemią słowa” Jana Parandowskiego, ale jest też swego rodzaju podsumowaniem serii „Gawęd o sztuce”. A było to tak: Wróciłam do swojej ulubionej przed laty, a częściowo zapomnianej już lektury, „Alchemii słowa”, cudownej opowieści o warsztacie i trudach ludzi pióra. I doznałam niemal szoku; uderzyła mnie zbieżność tematyczna tej książki z moimi ”Gawędami o sztuce”, z tą tylko różnicą, że Pan Jan podpatrywał warsztat twórców kreujących swój świat słowem, przy pomocy pióra, a ja – ich pobratymców, kreujących świat farbami i pędzlem. A przecież obaj, i pisarze, i malarze, należą niewątpliwie do rasy alchemików, jako że swoim talentem i wyobraźnią przetwarzają artystycznie zastaną rzeczywistość. Dotychczas moje „Gawędy” stanowiły zbiór chronologicznie biegnących biografii poszczególnych artystów, teraz postanowiłam spojrzeć na sztukę od innej strony, nie poprzez losy poszczególnych mistrzów, lecz przez ich wspólne problemy.[…] Ze Wstępu W ciągu stu lat w całej Europie szukano specjalisty zdolnego nałożyć kopułę, urządzano zjazdy architektów, budowniczych gotyckich katedr, i żaden nie potrafił wybawić Florencji z kłopotu; świątynia całe lata stała niezadaszona. I oto pojawił się człowiek, metr pięć w kapeluszu, brzydki jak Giotto (według słów Vasariego), o przeraźliwie piskliwym głosie, który jednak miał głowę jak nikt na całym świecie, istny geniusz. Postawił kopułę! I oto teraz ci, którzy nie potrafili tego zrobić, postanowili ukarać tego, który potrafił: za pracę bez uprawnień Brunelleschi trafił do… aresztu. (Aż szkoda, że nie mógł zdjąć tej kopuły i zabrać jej ze sobą). Fragment książki Bożena Fabiani – dr historii, emerytowana nauczycielka akademicka, autorka gawęd radiowych, pisarka książek popularno-naukowych z dziedziny historii i historii sztuki oraz tomików poetyckich, autorka serii książek „Gawędy o sztuce”, tłumaczka z włoskiego.

Kompendium wiedzy z historii malarstwa. Od prehistorycznych rysunków naskalnych, poprzez kolorowe starożytne malowidła pompejańskie, surową religijną sztukę średniowieczną, renesansowe piękno, barokowy przepych, klasycystyczną harmonię, ożywioną formę XIX-wiecznej ekspresji aż po różnorodną i często niełatwą w odbiorze sztukę współczesną. Album bogato ilustrowany przykładami omawianych stylów oraz kierunków malarskich.

Kultowy podręcznik z zakresu historii tańca i baletu autorstwa Ireny Turskiej to jedyne tak obszerne kompendium wiedzy o tańcu na polskim rynku. To także publikacja, na której, od jej pierwszej edycji w 1962 roku, wychowały się całe pokolenia historyków tańca, choreografów i tancerzy. Autorka zwięźle i przekrojowo przedstawia dzieje jednego z najstarszych obszarów sztuki od czasów społeczeństwa najstarszych do pierwszej połowy XX wieku. Układ chronologiczny w naturalny sposób przeplata się z zagadnieniami problemowymi, które dla wygody czytelników zaznaczone są na marginesach. Turska z pasją i znawstwem opisuje, jak taniec ewoluował, zyskiwał cechy narodowe, był kodyfikowany, a w XX wieku zaczął łączyć wszystkie tradycje i kierunki. Zdaniem autorki taniec ma moc bezpośredniego przemawiania do wszystkich jego odbiorców. Oddajemy w ręce czytelników podręcznik wznowiony po 14 latach od jego ostatniej edycji. Jest to wydanie uzupełnione i zaktualizowane zgodnie z obecnym stanem wiedzy. Poza uwspółcześnioną szatą graficzną podręcznik został wzbogacony także o bardziej aktualne i kolorowe ilustracje. Obszerny zakres tematyczny, niezaprzeczalna wartość merytoryczna oraz ponadczasowe ujęcie sprawiają, że książka ma szansę stać się drogowskazem po dziejach tańca i baletu dla kolejnych pokoleń czytelników.