Lustro pana Grymsa

Nagrodzona "Małym Dongiem" polskiej sekcji IBBY za rok 1995, przyznawanym przez jury dziecięce najlepszej książce roku.

Agata była trochę inna niż większość swoich rówieśników. Nie mówiła zbyt wiele, ale miała za to dar widzenia rzeczy nieuchwytnych dla pozostałych. Nie każdy dostrzega zatrzymany na ścianie kamienicy cień człowieka, który przeszedł tamtędy parę minut temu... Nie każdy słyszy w słuchawce telefonu echa dawno przebrzmiałych rozmów... Nie wszyscy potrafią dostrzec w lustrze coś więcej poza własnym odbiciem... Nawet wtedy, gdy lustro, zamiast wiernie odzwierciedlać rzeczywistość, świadomie zwodzi, a wreszcie połyka istoty ze świata, któremu powinno służyć.
Takie właśnie jest lustro pana Grymsa: skrywa świat, który może wydać się wspaniały, ale jednak czegoś w nim brakuje... Czy Agata zrozumie, co to takiego i zdąży ocalić zamieszkujące go istoty? Czy zobaczy jeszcze tych, których kocha?

Książka porywa czytelników zajmującą akcją oraz bardzo pomysłowym, nasyconym kolorami światem, ale także w piękny sposób zwraca uwagę na to, co w naszym życiu najważniejsze.