W literaturze polonistycznej jest to jedno z opracowań, które na podstawie przykładów empirycznych dobitnie pokazują panujące dziś zróżnicowanie badań wielojęzyczności polsko-obcej. Zamieszczone tu teksty dotyczą bowiem wielojęzyczności indywidualnej i grupowej, wynikającej z kontaktów polszczyzny z różnymi językami - rosyjskim, ukraińskim, niemieckim, chińskim, francuskim i hiszpańskim, a także z gwarą rosyjską staroobrzędowców zamieszkujących tereny północno-wschodniej Polski. Niektóre artykuły (...) mówią o zjawisku wielojęzyczności polsko-obcej w Polsce, gdzie polski jest językiem dominującym, inne natomiast (...) o sytuacji poza granicami naszego kraju, gdzie polszczyzna jest językiem mniejszościowym, znajdującym się pod wpływem innych, silniejszych języków.
Robert Dębski, Władysław t. Miodunka, Wstęp (fragment)
Komentarze czytelników
Pozostaw komentarz...
Komentarze nie są potwierdzone zakupem