Militaria

Nasza cywilizacja wie wszystko na temat okrucieństwa, jakie kryje się pod słowem „wojna”, a jednak żyjemy w złudnej bańce bezpieczeństwa, traktując ją jako wydarzenie z ciemnych kart historii, a nie realne zagrożenie. Jednak czas pokoju jest chwilą pomiędzy wojnami. To książka dla każdego, kto jest świadomy historii oraz naszego geopolitycznego położenia i chce na własną rękę przygotować się do wojny. Naval daje gotowe wskazówki: Jak rozpoznać, czy zagrożenie jest blisko? Jak zaplanować i bezpiecznie przeprowadzić ewakuację? Co zabrać ze sobą, a co zostawić? Jak zabezpieczyć miejsce zamieszkania? Co powinno się znaleźć w Twoim plecaku ewakuacyjnym? Jakie umiejętności warto rozwijać, by zwiększyć szanse na przetrwanie? Jak nie dać się zabić? Jeśli los nie będzie łaskawy – jak przetrwać na łasce wroga? Zadbaj o swoje bezpieczeństwo. Obserwuj sytuację na świecie. Dbaj o siebie i swoich bliskich. Bądź gotowy na każdy scenariusz.

W książce przedstawiono prawne i organizacyjne aspekty prywatyzacji zadań państwa w obszarze bezpieczeństwa i porządku publicznego w Polsce, z uwzględnieniem zastosowanych rozwiązań innych państw, w szczególności państw anglosaskich, a także regulacji prawnomiędzynarodowych i prawa Unii Europejskiej. Monografia przedstawia także – na płaszczyźnie etiologicznej – zakres i charakterystykę relacji zachodzących pomiędzy jednostką, aparatem władzy państwowej a prywatnym sektorem bezpieczeństwa, w kontekście praw i wolności człowieka. Jest to szczególnie ważne w aspekcie wskazania kierunków rozwoju prywatnego sektora bezpieczeństwa, ale również zmian w obszarze prawa konsumenckiego adresowanego do nabywców usług świadczonych przez prywatny sektor.Monografia adresowana jest do przedstawicieli nauki i środowiska akademickiego, zajmujących się tematyką prywatyzacji bezpieczeństwa, z perspektywy nauk prawnych, nauk o bezpieczeństwie oraz politologii i socjologii. Stanowić może także kompendium wiedzy dla przedstawicieli branży prywatnego sektora bezpieczeństwa i osób planujących rozpoczęcie takiej działalności biznesowej.

Najważniejsze typy czołgów z lat drugiej wojny światowej – historia ich powstania i udziału w walkach oraz ich parametry techniczne.W tej bogato ilustrowanej publikacji Thomas Anderson, znawca militariów z okresu drugiej wojny światowej, przedstawia wszystkie typy czołgów, które odegrały znaczącą rolę w zmaganiach podczas tego konfliktu, zarówno te w wojskach niemieckich i ich sojuszników, armiach Włoch i Japonii, jak i czołgi w siłach pancernych państw alianckich – ZSRS, USA, Wielkiej Brytanii i Francji. Dokładnie opisuje poszczególne typy, a także podaje szczegółowe zestawienia ich danych taktyczno-technicznych. Przeglądu tego dopełniają liczne niepublikowane dotąd zdjęcia i fragmenty relacji świadków.Thomas Anderson jest znawcą broni pancernej z czasów drugiej wojny światowej i autorem licznych książek z dziedziny historii militarnej. Nakładem Wydawnictwa RM ukazały się m.in. jego monografie Tygrys, Panzer IV, a także trzytomowe kompendium Niemiecka broń pancerna. 

Tygrys – Tiger – to „król” pól bitewnych na froncie wschodnim, w Afryce Północnej i Europie Zachodniej podczas drugiej wojny światowej. Za sprawą swojej masywnej sylwetki i wielkiej siły ognia stał się jednym z najsławniejszych czołgów w historii. Jego zabójczo celne działo 8,8-cm KwK L/56 budziło postrach wśród czołgistów sowieckich i alianckich.Książka przedstawia historię Tygrysa – od jego początków i pierwszych modeli po liczne warianty budowane na podwoziu tego czołgu. Szczegółowo prezentuje mechanikę oraz jego dane taktyczno-techniczne – opancerzenie, uzbrojenie i amunicję. Zawiera wiele niepublikowanych wcześniej zdjęć ilustrujących bojowe dzieje Tygrysa. Przywołuje wyjątki z podręczników obsługi tego wozu pancernego, a także wspomnienia weteranów wojsk pancernych Wehrmachtu i Waffen-SS o tym jednym z najsłynniejszych czołgów w historii.Thomas Anderson jest znawcą broni pancernej z czasów drugiej wojny światowej i autorem licznych książek z dziedziny historii militarnej. Nakładem Wydawnictwa RM ukazały się m.in. monografia Panzer IV oraz trzytomowe kompendium Niemiecka broń pancerna. 

Czołgi odegrały pierwszoplanową rolę w niemieckich ofensywach na początku drugiej wojny światowej. Znajdowały się w szpicy atakujących zgrupowań Wehrmachtu podczas błyskawicznego podboju krajów zachodnioeuropejskich w 1940 roku, w czasie działań Afrika Korps w Afryce Północnej i w trakcie uderzenia na Związek Sowiecki w 1941 roku. Czołg, traktowany początkowo jako militarny eksperyment, za sprawą wykorzystania przez armię niemiecką przeobraził się w oręż, który mógł zadecydować o wyniku konfliktów zbrojnych. Wynikało to nie tyle z jego walorów technicznych, ile z utworzenia wojsk pancernych o odrębnej doktrynie, organizacji i taktyce. Panzerwaffe, bo tak nazywała się nowa formacja, wykazały się nadzwyczajną skutecznością w początkowych latach drugiej wojny światowej.Niniejsza książka jest pierwszą częścią trzytomowej historii sprzętu i działań bojowych legendarnej Panzerwaffe. W tym tomie szczegółowo opisano rozwój niemieckich sił pancernych od pierwszych dni ich istnienia, czyli czasów bezpośrednio po pierwszej wojnie światowej, przez największe sukcesy militarne Trzeciej Rzeszy w latach 1939–1942, aż po pierwsze półrocze wojny na froncie wschodnim, gdzie niemieckie czołgi po raz pierwszy trafiły na równorzędnego przeciwnika. Korzystając z autentycznych wojennych raportów i innych dokumentów z epoki, autor przedstawia ewolucję i dokonania Panzerwaffe, które po raz pierwszy dowiodły swej potęgi w kampanii polskiej w 1939 roku, a rok później, podczas kampanii na froncie zachodnim, przyczyniły się do sukcesu koncepcji Blitzkriegu. Nieznane wcześniej zdjęcia z archiwów i zbiorów prywatnych przybliżają dzieje tej potężnej niemieckiej machiny militarnej.Thomas Anderson jest znawcą broni pancernej z czasów drugiej wojny światowej i autorem licznych książek z dziedziny historii militarnej. Nakładem Wydawnictwa RM ukazały się m.in. jego monografie Tygrys, Panzer IV, a także kompendium Czołgi II wojny światowej.

W 1935 roku w niemieckich wojskach lądowych przystąpiono do tworzenia Sturmartillerie – jednostek artylerii szturmowej złożonych z oddziałów wozów pancernych i piechoty, zdolnych do przełamywania nieprzyjacielskich umocnień. Na potrzeby tych nowych formacji powstały wozy bojowe charakteryzujące się niską sylwetką i silnym opancerzeniem czołowym, które były idealnym typem broni do wspierania oddziałów niemieckiej piechoty i niszczenia dział, gniazd broni maszynowej oraz bunkrów przeciwnika.Thomas Anderson szczegółowo przedstawia dzieje niemieckiej artylerii szturmowej, która zadebiutowała bojowo w kampanii francuskiej w 1940 roku, a następnie przeszła prawdziwy test ogniowy na froncie wschodnim. Opisuje opracowanie i rozwój samobieżnych dział szturmowych (StuG) i innych pojazdów pomocniczych używanych przez jednostki Sturmartillerie. Przedstawia ich charakterystykę techniczną oraz zmiany modernizacyjne. Omawia też taktykę stosowaną przez te formacje w różnych fazach wojny. Bogato ilustrowana i rzetelnie udokumentowana praca prezentuje rozwój i szlak bojowy innowacyjnych jak na owe czasy formacji niemieckiej artylerii szturmowej. Thomas Anderson jest znawcą niemieckiej broni pancernej z czasów drugiej wojny światowej i autorem poczytnych książek z dziedziny historii militarnej. Nakładem Wydawnictwa RM ukazały się jego monografie poświęcone słynnym niemieckim czołgom: Tygrys (2022) i Pantera (2023), trzytomowe kompendium Niemiecka broń pancerna (2022), a także praca przeglądowa Czołgi II wojny światowej (2022).

Panzerkampfwagen IV to jedyny typ niemieckiego czołgu, który znajdował się w wyposażeniu niemieckich wojsk pancernych przez całą II wojnę światową. Od pierwszych kampanii błyskawicznych, aż po ostatnie walki w obronie Rzeszy, atakowanej przez potężne zgrupowania Armii Czerwonej. PzKpfw IV należał do najważniejszych typów uzbrojenia niemieckich sił pancernych, a w latach 1939–1945 wyprodukowano ponad 8500 egzemplarzy tego czołgu. W swojej historii Panzer IV przeszedł bardzo wiele modernizacji, a wprowadzenie latem 1942 roku dział długolufowych w tych czołgach, sprawiło że prowadziły skuteczne walki z nowocześniejszymi sowieckimi i alianckimi wozami, do samego końca pozostając podstawowym typem czołgu w niemieckich dywizjach pancernych. W niniejszej bogato ilustrowanej publikacji historycznej autor, Thomas Anderson, wykorzystuje nieznane wcześniej zdjęcia oraz fragmenty autentycznych niemieckich dokumentów wojennych i raportów z przebiegu walk, prezentując czytelnikom pełną historię czołgu PzKpfw IV.

Historia niemieckich niszczycieli czołgów w okresie od błyskawicznych postępów Wehrmachtu na froncie wschodnim po upadek Trzeciej Rzeszy w 1945 roku. Od 1939 roku do końcowych miesięcy 1943 roku armia niemiecka odnosiła zwycięstwa na polach bitewnych w Europie, gdyż wojska stawiające jej opór nie miały odpowiedzi na jej nowatorską taktykę ścisłego współdziałania broni pancernej, artylerii i lotnictwa. Bardzo ważną rolę w tej nowej doktrynie militarnej odgrywały Panzerjäger – jednostki wyposażone zarówno w armaty holowane, jak i mobilne samobieżne działa przeciwpancerne. Niedługo po tym, jak armie niemieckie przekroczyły granice sowiecką w 1941 roku i napotkały groźne, bardzo nowoczesne na owe czasy czołgi przeciwnika – średnie T-34 i ciężkie KW-1 – musiały uciekać się do improwizacji w zmaganiach z nimi, bo ówczesna standardowa broń przeciwpancerna Wehrmachtu okazała się nieskuteczna w walce z tymi wozami bojowymi. Dało to impuls do szybkiego opracowania nowej armaty przeciwpancernej, 7,5 cm PaK 40, oraz wielu uzbrojonych w nią dział samobieżnych. Niniejsza książka to drugi tom historii Panzerjäger. Autor opisuje w nim ewolucję roli tych jednostek od chwili uderzenia na Związek Sowiecki w 1941 roku, poprzez okres zmagań z Brytyjczykami na północnoafrykańskiej pustyni, po coraz bardziej rozpaczliwe boje na froncie wschodnim z gigantyczną Armią Czerwoną, stopniowo spychającą siły niemieckie ku Berlinowi. Szczegółowo przedstawia typy uzbrojenia jednostek Panzerjäger, takie jak działo samobieżne Hornisse/Nashorn, wprowadzone z zadaniem powstrzymania potęgi sowieckich sił pancernych, oraz metody ich użycia na polach bitew w zmaganiach ze zdecydowanie przeważającym liczebnie nieprzyjacielem. Tekst wzbogacają niepublikowane wcześniej zdjęcia z lat wojny oraz oryginalne dokumenty historyczne – meldunki i raporty bojowe. Thomas Anderson – znawca niemieckiej broni pancernej z czasów II wojny światowej i autor poczytnych książek na jej temat. Nakładem Wydawnictwa RM ukazał pierwszy tom Panzerjäger. Historia niszczycieli czołgów Tom 1: 1939–1942 (2023), a także m.in. trzytomowa Niemiecka broń pancerna (2022), oraz monografie poświęcone legendarnym czołgom: Tygrys (2022), Panzer IV (2022), Pantera (2023), oraz kompendium Czołgi II wojny światowej (2022).

Panzerjäger – niemieckie jednostki przeciwpancerne – należały do najbardziej nowatorskich, a przy tym stosunkowo mniej znanych formacji wojskowych z lat II wojny światowej. Wkrótce po tym, jak podczas I wojny światowej Brytyjczycy użyli czołgów, armia niemiecka zrozumiała pilną potrzebę opracowania taktyki walki z tym nowym zagrożeniem. W latach międzywojennych przystąpiono do produkcji dział przeciwczołgowych (Panzerabwehrkanone) oraz szkolenia specjalnych oddziałów przeciwpancernych (Panzerjägertruppe). Jednostki te zazwyczaj wspierały piechotę, zwalczając nieprzyjacielskie czołgi i koncentrując na nich ogień, a holowane i samobieżne działa przeciwpancerne można było błyskawicznie przerzucać na zagrożone odcinki frontu. W niniejszej książce, będącej pierwszą częścią dwutomowego cyklu, Thomas Anderson opisuje szereg typów niemieckiej broni przeciwpancernej, wskazując na ich zalety i niedostatki oraz przedstawiając proces doskonalenia taktyki i sprzętu jednostek Panzerjäger. Tom pierwszy obejmuje okres od chwili ich powstania, poprzez przedwojenne lata rozwoju, chrzest ogniowy w pierwszych latach II wojny światowej, sukcesy, gdy walnie przyczyniły się do podboju Polski, a następnie Francji, Belgii i Holandii oraz Jugosławii i Grecji w latach 1939–1941, po pierwsze starcia z czołgami sowieckimi w czasie operacji „Barbarossa”. Autor szczegółowo opisuje uzbrojenie, taktykę i organizację niemieckich sił przeciwpancernych. Tekst wzbogacają niepublikowane wcześniej zdjęcia z lat wojny, a także dokumenty historyczne – meldunki, raporty bojowe. Thomas Anderson – znawca niemieckiej broni pancernej z czasów II wojny światowej i autor poczytnych książek na jej temat. Nakładem Wydawnictwa RM ukazały się m.in. jego trzytomowa Niemiecka broń pancerna (2022), monografie poświęcone legendarnym czołgom: Tygrys (2022), Panzer IV (2022), Pantera (2023), a także kompendium Czołgi II wojny światowej (2021).

Niemiecka dywizja pancerna, wyposażona w najnowocześniejszy sprzęt wojskowy, była samodzielnym związkiem taktycznym, zdolnym do przełamania nieprzyjacielskich linii obronnych, likwidacji oporu przeciwnika na zdobytym terenie i ustanowienia nowej linii frontu. Pierwsze trzy niemieckie dywizje pancerne powstały w 1935 roku z inicjatywy i pod nadzorem Heinza Guderiana. Zyskały reputację dzięki taktyce blitzkriegu i błyskawicznym zwycięstwom militarnym w latach 1939–1940. Do czasu gdy Niemcy zaatakowały Związek Sowiecki, liczba tych formacji wzrosła do 21. Ich organizacja (liczba pułków, batalionów oraz typy używanych pojazdów) nieustannie się zmieniała, gdyż wyciągano wnioski z przebiegu walk i problemów z wyposażeniem tych dywizji w odpowiedni sprzęt. Trzeci tom kompendium Niemiecka broń pancerna to wyczerpujące źródło wiedzy o strukturze i historii najpotężniejszej formacji sił zbrojnych Trzeciej Rzeszy. Autor przedstawia fascynujące dzieje dywizji pancernych – od powstania w latach przedwojennych, po rozwój i ewolucję w okresie wojny – oraz dokładny opis wszystkich jednostek w ich składzie i działania na polach bitew. Szczegółowo opisuje struktury organizacyjne oraz doświadczenia bojowe tych dywizji na frontach drugiej wojny światowej. Publikacja powstała w oparciu o bogate źródła z lat przedwojennych i wojennych. Tekst został zilustrowany wykresami i tablicami, cytowanymi fragmentami autentycznych wojennych raportów oraz efektownymi, nieznanymi wcześniej zdjęciami z archiwów i zbiorów prywatnych. Thomas Anderson jest uznanym specjalistą w dziedzinie niemieckich opancerzonych wozów bojowych z lat drugiej wojny światowej i autorem licznych poświęconych im książek. Nakładem Wydawnictwa RM ukazały się jego monografie Pantera (2018) i Tygrys (2022), dwa pierwsze tomy Niemieckiej broni pancernej (2022), a także kompendium Czołgi II wojny światowej (2021).

Książka zawiera opisy 23 typów i kilkunastu wersji najważniejszych samobieżnych dział przeciwpancernych i samobieżnych dział przeciwlotniczych III Rzeszy używanych podczas II wojny światowej. Przedstawiono historię rozwoju pojazdów, wszystkie wersje i odmiany, a także zastosowanie bojowe. Obszernie opisano budowę wozów, akcentując nowatorskie rozwiązania techniczne. Opis każdego pojazdu ilustrowany jest barwną sylwetką boczną, jednym lub kilkoma rysunkami w czterech rzutach oraz zdjęciami. We wstępie Autor wyjaśnia, czym różniły się niszczyciele czołgów i samobieżne działa przeciwpancerne. Książka jest drugim tomem cyklu leksykonów, w których zaprezentowane zostanie uzbrojenie Panzerwaffe.

Książka zawiera opisy 21 typów i kilkunastu wersji najważniejszych czołgów przeciwlotniczych i samobieżnych haubic, armat i moździerzy III Rzeszy używanych podczas II wojny światowej. Przedstawiono historię rozwoju pojazdów, wszystkie wersje i odmiany, a także zastosowanie bojowe. Obszernie opisano budowę wozów, akcentując nowatorskie rozwiązania techniczne. Opis każdego pojazdu ilustrowany jest barwną sylwetką boczną, jednym lub kilkoma rysunkami w czterech rzutach oraz zdjęciami. We wstępie Autor wyjaśnia, czym różniły się czołg przeciwlotnicze od samobieżnych dział przeciwlotniczych i dlaczego Niemcy nie produkowali dział samobieżnych na podwoziach kołowych. Książka jest trzecim tomem cyklu leksykonów, w których zaprezentowane zostanie uzbrojenie Panzerwaffe.

Książka zawiera opisy 20 typów i wersji samochodów pancernych III Rzeszy używanych podczas II wojny światowej. Przedstawiono historię rozwoju pojazdów, wszystkie wersje i odmiany, a także zastosowanie bojowe. Obszernie opisano budowę wozów, akcentując nowatorskie rozwiązania techniczne. Opis każdego pojazdu ilustrowany jest barwną sylwetką boczną, jednym lub kilkoma rysunkami w czterech rzutach oraz zdjęciami. We wstępie Autor wyjaśnia, czym różniły się kolejne generacje niemieckich samochodów pancernych. Książka jest czwartym tomem cyklu leksykonów o broni pancernej III Rzeszy.

Niemieckie czołgi stanowiły główny sprzęt Panzerwaffe w czasie drugiej wojny światowej i należą do symboli tego największego konfliktu w dziejach. Niemcy w tajemnicy opracowywali czołgi na długo przed wybuchem drugiej wojny światowej. W 1939 roku, w czasie inwazji na Polskę, broń pancerna Wehrmachtu nie była wyjątkowo nowoczesna. To nowatorska taktyka jej użycia, a nie przewaga technologiczna nad wozami bojowymi przeciwników przesądziła o błyskotliwych sukcesach niemieckich dywizji pancernych w pierwszych latach wojny. Dopiero poważne wyzwanie, jakim było napotkanie znakomitych sowieckich T-34 podczas operacji „Barbarossa” w 1941 roku, skłoniło Niemców do podjęcia intensywnych prac nad nowymi, cięższymi typami czołgów. Doprowadziło to do powstania coraz potężniejszych machin, które na trwałe przeobraziły oblicze bitew pancernych i zrewolucjonizowały przebieg zmagań zbrojnych na lądzie.W niniejszej książce szczegółowo przedstawiono rozwój i wykorzystanie czołgów lekkich Panzer I i II opracowanych w latach trzydziestych, czeskich PzKpfw 35(t) i 38(t) przejętych przez Niemców, czołgów średnich Panzer III i IV, legendarnych „Panter” i „Tygrysów”, a także potężnego Königstiger – jednego z najcięższych czołgów, które wzięły udział w walkach drugiej wojny światowej. To szczegółowe opracowanie poświęcone głównym typom czołgów, stanowiących trzon potężnych niemieckich dywizji pancernych od połowy lat trzydziestych do końca drugiej wojny światowej, łączy opisy poszczególnych wozów bojowych z historią walk w latach 1939–1945. Książka została bogato zilustrowana barwnymi rycinami i archiwalnymi zdjęciami z lat wojny. Chris McNab jest historykiem specjalizującym się w dziejach wojskowości i techniki militarnej. Autor ponad stu książek, przekładanych na wiele języków. Nakładem Wydawnictwa RM ukazały się jego monografie Wehrmacht. Armia Hitlera, Waffen-SS i Luftwaffe 1933–1945.

Harald Focke i Ulf Kaack przedstawiają rozwój Reichsmarine ograniczonej postanowieniami traktatu wersalskiego oraz rozbudowę Kriegsmarine po 1935 roku. Autorzy przede wszystkim ukazują bogaty w fakty przegląd poprzez większe i mniejsze jednostki marynarki wojennej. Pancerniki, krążowniki ciężkie, a także projektowane lotniskowce zaprezentowane zostały w oparciu o dane historyczne i techniczne uzupełnione wieloma ilustracjami. Tak samo pokazano niszczyciele, torpedowce, poławiacze min, żaglowe okręty szkolne i okręty podwodne. W osobnych rozdziałach autorzy opowiadają o najważniejszych operacjach niemieckiej marynarki wojennej podczas II wojny światowej.

Przedmiotem badań, których wyniki zaprezentowano w niniejszej publikacji, jest organizacja reagowania na zamachy terrorystyczne w Polsce rozpatrywana w wymiarze diagnostycznym i projektowym. Ze względu na złożony charakter pola eksploracji naukowej, proces poznawczy rozpoczęto od identyfikacji zakresu i charakteru zjawiska terroryzmu oraz zamachów terrorystycznych. Dokonano szczegółowej charakterystyki zidentyfikowanych metod, form i narzędzi ataków. Efekty tych dociekań stały się fundamentem kontynuowania procesu poznania w zasadniczej części rozważań naukowych zogniskowanych wokół zaprojektowania koncepcji organizacji przedmiotowego reagowania w ujęciu czynnościowym i atrybutowym.

Czołgi zrewolucjonizowały przebieg kampanii lądowych od chwili swego debiutu bojowego w 1916 roku, a więc 100 lat temu, kiedy to brytyjskie Mark I przetoczyły się przez pola bitewne nad Sommą próbując przełamać impas w okopowych zmaganiach pozycyjnych na froncie zachodnim. Od tamtej pory orędownicy wojsk pancernych pracowali i pracują nad doskonaleniem technologii i taktyki broni pancernej, a czołg zajął poczesną pozycję we wszystkich współczesnych doktrynach militarnych. Książka zawiera opis 52 słynnych wozów pancernych, od I wojny światowej po dzień dzisiejszy. Poczynając od czołgu Mark V z 1917, poznajemy czołgi z obu wojen światowych, z okresu zimnowojennego i wreszcie najnowocześniejsze wozy bojowe doby współczesnej, które niedawno wzięły udział w działaniach zbrojnych na Bałkanach, Kaukazie i na Bliskim Wschodzie. Czytelnik znajdzie tu fachowe omówienie najsłynniejszych czołgów II wojny światowej, m.in. radzieckiego T-34 i niemieckiego Panther, oraz tych znajdujących się na uzbrojeniu obecnie – Merkawy, Challengera 2, T-90 i innych. Nie zabrakło opisu dziwacznych i nieskutecznych, wielowieżowych sowieckich T-35B, z łatwością wymanewrowywanych i unieszkodliwianych przez czołgi niemieckie w 1941 roku, podczas ofensywy Wehrmachtu na ZSRR; potężnie opancerzonych PzKpfw VI Tiger, które zasłynęły ze zwycięskich pojedynków z alianckimi wozami bojowymi w latach 1943-1944; T-54/55 z lat 50. - czołgu produkowanego najbardziej masowo i wciąż pełniącego służbę w armiach wielu państw świata, wreszcie amerykańskiego czołgu podstawowego nowej generacji M1A2 Abrams, który zatriumfował na polach bitewnych w czasie wojny nad Zatoką Perską (1991) oraz wojny z Irakiem (2003). Kolejne podrozdziały zawierają krótki opis rozwoju i historii bojowej danego wozu pancernego, przedstawienie jego sylwetki i charakterystycznych elementów konstrukcji, a także dane techniczno-taktyczne. Ta zilustrowana ponad 200 zdjęciami i rycinami książka jest atrakcyjnym kompendium, przeznaczonym zarówno dla historyków wojskowości, jak i dla wszystkich entuzjastów broni pancernej. Michael E. Haskew od ponad 25 lat zajmuje się pisanie książek z dziedziny historii militarnej. Jest autorem m.in. takich wydanych w Polsce publikacji jak przewodnik encyklopedyczny Powojenne pojazdy pancerne: od 1945 do dziś (Poznań, 2011) i Jednostki elitarne II wojny światowej (Warszawa, 2009). Haskew pracuje także w zespole redakcyjnym Centrum Badawczym im. Eisenhowera, w oddziale studiów nad okresem II wojny światowej.

Polski zagon pod Magdeburg w 1007 roku był działaniem wyprzedzającym niemiecką napaść i miał na celu spustoszenie wrogiego zaplecza. Cel ten został osiągnięty i polscy jeźdźcy wrócili wraz z grupą ludności słowiańskiej, zamieszkującej ziemie podbite przez Niemców. Mimo zgromadzenia się armii niemieckiej, nie doszło wówczas do bitwy. Wbrew pozorom, to między innymi właśnie dlatego zagon ten zasługuje na upamiętnienie go w odrębnej książce. Jak przekazał niemiecki kronikarz Thietmar, wojsko niemieckie, dowodzone przez arcybiskupa Taginona, podjęło pościg za polską lekką jazdą już wtedy, gdy była spowolniona przez wyzwolonych Połabian. Odbierało to Polakom możliwość szybkiego marszu. Wówczas Tagino mógł narzucić bitwę na własnych warunkach, korzystając z przewagi w uzbrojeniu. Mimo tych atutów, Niemcy wycofali się. Należy zwrócić uwagę, że polska jazda, choć podjęła wyprawę o znaczeniu strategicznym, nie była dowodzona przez polskiego władcę ani jego syna. Mimo to stanowiła na tyle dużą siłę bojową, że przeciwnik nie podjął walki. Aby przedstawić, w jaki sposób Polacy odnieśli zwycięstwo, w książce tej opisano cechy lekkiej jazdy piastowskiej i ich genezy, czyli jeździectwa wczesnośredniowiecznego. Jest to szczególnie ważne, gdyż pod Magdeburgiem prawie doszło do starcia dwóch odmiennych sposobów walki…

Straszne i krwawe było starcie, nie wszystkim udało się wpaść w ten las nadstawionych pik, lecz jedni idąc za przykładem przodujących czyli raczej w ich ślady, cisnęli się w poczynione wyłomy, inni traciwszy konie, i wystrzeliwszy pistolety siekli szablami lub koncerzami piki wroga, rum sobie czyniąc, wciskali się między pikinierów, okrzykiem: „Siecz kłuj” nawzajem się do krwawego marsa nawołując. Twardszy niż pod Lubieszowem był tu orzech do zgryzienia. Gdy tam w 10 szeregach tylko stali pikinierzy tutaj w kwadracie w 30 szeregach (...) była piechota uszykowana; muszkieterzy nie stali jak tam, po skrzydłach, i nie opuścili pikinierów w chwili natarcia, lecz w 3 lub 4 szeregach jakby ramami opasywali ich dookoła zasłonięci jeszcze na 2 kroki przed siebie i ponad swe głowy sterczącymi pikami, jak z za rogatek bezpieczni, razili ogniem rotowym husarię. W porę przybyły Wojnie posiłki: dwie roty Kurlandczyków pod Rekiem i Eucholdem rotmistrzami; wtedy wspólnym natarciem rzucili pierwszą linię pieszych... (opis wydawcy)

Polska wojskowość w XIII wieku nie była nigdy tematem odrębnej pracy naukowej lub popularnonaukowej, mimo zapotrzebowania na literaturę w tym zakresie. Jest to szczególnie ważny temat, gdyż w tym stuleciu podzielona Polska toczyła liczne walki na własnej ziemi i za granicami. Co ważne, często kończyły się zdecydowanymi zwycięstwami w obliczu przewagi wroga. Mimo to, z XIII wieku znana jest głównie bitwa pod Legnicą, a ówczesna wojskowość polska jest błędnie postrzegana przez pryzmat tej klęski. Tymczasem źródła pisane niemieckie, ruskie czy czeskie przekazują dużo na temat polskich zwycięstw w tym okresie. Także ikonografia z krajów ościennych nakreśla wiarygodnie charakter polskich sił zbrojnych. Jest on szczególnie widoczny w samym przebiegu kampanii i starć, który wyraźnie odróżnia się od ówczesnych wojen toczonych na zachodzie Europy. Trzynastowieczne polskie rycerstwo, jak w poprzednich wiekach, nie dążyło do bitew takich, jakie toczyła ciężka jazda. Zamiast nich, stosowało szybkie, zaskakujące przemarsze, w celu rozbicia armii wroga z zaskoczenia, gdy była jeszcze rozproszona. Do rozstrzygania bitew używano też broni dystansowej. Podkreślić należy, że nie były to nigdy „działania podjazdowe”, lecz operacje prowadzące do decydujących zwycięstw nad liczniejszym przeciwnikiem, często na jego terenie. Podobny przebieg większości polskich kampanii zgodnie przekazują wszystkie źródła od pierwszych Piastów do Kazimierza Wielkiego. Armie typu zachodniego były niezdolne do takich posunięć... (opis wydawcy)

Kampania w dolinie Ia Drang w Wietnamie była dla wojny wietnamskiej tym, czym straszna wojna domowa w Hiszpanii w latach 30. dla drugiej wojny światowej – próbą generalną. Testowano nową taktykę, techniki operacyjne i broń. Udoskonalano je i zatwierdzano. Pod Ia Drang obie strony ogłosiły sukces i wyciągnęły wnioski. Część z tych wniosków okazała się niebezpiecznie zwodnicza, co wybrzmiewało złowieszczym echem przez całą dekadę krwawych walk i gorzkich poświęceń, jaka miała nastąpić. Byliśmy żołnierzami to opowieść o tym, co amerykańscy żołnierze z elitarnej eksperymentalnej dywizji – stworzonej na polecenie prezydenta Johna F. Kennedy’ego i wyszkolonej w nowej sztuce działań aeromobilnych – zrobili, widzieli i co wycierpieli w czasie trzydziestoczterodniowej kampanii w dolinie Ia Drang na Płaskowyżu Centralnym w Wietnamie Południowym w listopadzie 1965 roku. O autorach: HAROLD G. MOORE – absolwent West Point, mistrz spadochroniarstwa i pilot wojskowy, który dowodził dwiema kompaniami piechoty w czasie wojny koreańskiej oraz batalionem i brygadą w Wietnamie. Odszedł z armii w 1977 roku po 32 latach służby. Później założył firmę wytwarzającą oprogramowanie komputerowe. Zmarł w 2017 roku. JOSEPH L. GALLOWAY – w wieku 19 lat był szefem biura prasowego w United Press International. Przez 15 lat pracował za granicą jako korespondent wojenny. Stacjonował między innymi w Japonii, Wietnamie, Indonezji, Indiach, Singapurze i byłym Związku Radzieckim. Jednocześnie był autorem piszącym dla „U.S. News & World Report”. Galloway odszedł na emeryturę jako felietonista w McClatchy Newspapers w 2010 roku. Słowa recenzentów: „Byliśmy żołnierzami to znacznie więcej niż zwykła książka, więcej niż strony i słowa. To rodzaj pomnika dla jej bohaterów i dla wszystkich młodych ludzi, którzy walczyli w Wietnamie. Jedna z najlepszych relacji wojennych, jakie kiedykolwiek czytałem. Współczesne Szkarłatne godło odwagi”. – David Halberstam, „Playboy” „Mocna i doskonale dopracowana merytorycznie książka… Niczym w kolażu zdjęć Davida Hockneya narracja z wielu delikatnie różniących się od siebie zbliżeń na poszczególne detale buduje spójny, trójwymiarowy obraz całości”. – „Chicago Tribune” „Czytając o wydarzeniach z wczesnej fazy wojny w Wietnamie, poznamy strach, od którego zasycha w ustach, upał, zmęczenie do granic możliwości oraz, oczywiście, braterstwo walczących ramię w ramię żołnierzy. Tylko kilka książek zdołało ująć to w taki sposób. Starannie przygotowane i dopracowane pod względem merytorycznym połączenie powieści z osobistymi przeżyciami uczestników wydarzeń”. – Associated Press „Moore i Galloway stworzyli coś naprawdę nietuzinkowego i oryginalnego – dokładną relację z bitwy… Opowiadają historię brutalnej walki, czasami toczonej w bezpośrednim zwarciu z przeciwnikiem, a miarowe budowanie narracji nadaje książce niezwykłej siły i wyrazu”. – „Newsday” „Książka w doskonały sposób opisuje odwagę żołnierzy i brutalną rzeczywistość bezpośrednich starć toczonych w dżungli. Obie strony walczyły z największym poświęceniem i konieczną brutalnością”. – „Houston Chronicle”

W połowie drugiej wojny światowej niemieckie wojska pancerne – nabrawszy taktycznej i technicznej sprawności podczas zwycięskich kampanii błyskawicznych – znalazły się u szczytu swojej potęgi. Ale następne lata okazały się dla Panzerwaffe skrajnie trudne. Po wielkich ofensywach na Wschodzie w 1942 roku Niemcy musiały przejść do obrony na wszystkich frontach. Starcie z nowoczesnymi czołgami sowieckimi, takimi jak T-34, pokazało, że ówczesne niemieckie czołgi nie dorównywały wozom pancernym przeciwnika w tym, co decydowało o wartości bojowej: w sile ognia, szybkości i zwrotności oraz opancerzeniu. W połowie wojny przystąpiono więc do szybkiej modernizacji podstawowych typów czołgów niemieckich formacji pancernych – PzKpfw III i IV – a także wprowadzono do służby nowoczesne typy, m.in. sławne Pantery (PzKpfw V Panther) i Tygrysy (PzKpfw VI Tiger). Podejmowano też różne pomysłowe działania, mające podtrzymywać mit groźnych niemieckich wojsk pancernych aż po ostatnie dni konfliktu. Ten tom, będący kontynuacją książki Niemiecka broń pancerna. Tom 1: 1939–1942 (Wydawnictwo RM 2022), został poświęcony dziejom Panzerwaffe w drugiej połowie wojny – od owianej legendą bitwy pancernej pod Kurskiem, przez zażarte batalie w Normandii, aż po ostatnie dni obrony Berlina. Oryginalne i wymowne w swojej treści raporty bojowe oraz liczne fotografie z nieznanych wcześniej zbiorów prywatnych i archiwalnych pozwalają lepiej poznać techniczne i operacyjne aspekty dziejów „pancernej pięści” potężnej niemieckiej machiny wojennej. Thomas Anderson jest znawcą niemieckiej broni pancernej z czasów drugiej wojny światowej i autorem poczytnych książek z dziedziny historii militarnej. Nakładem wydawnictwa RM ukazały się jego monografie poświęcone słynnym niemieckim czołgom: Pantera (2018) i Tygrys (2022), oraz kompendium Czołgi II wojny światowej (2021).

Niniejsza praca autorstwa eksperta od spraw amerykańskiej marynarki wojennej Marka Stille, oferuje wyjątkowe spojrzenie na standardowe typy pancerników US Navy. Prezentuje szczegółową analizę każdego okrętu należącego do omawianych typów, z których pierwsze trzy, Nevada, Pennsylvania i New Mexico, tworzyły główne siły amerykańskiej marynarki w okresie międzywojennym. Standardowe typy odzwierciedlały nową filozofię projektowania pancerników; wszystkie trzy opracowano, aby sprostać wspólnym standardom manewrowości i prowadzenia okrętów, dzięki czemu jednostki poszczególnych typów mogły operować jako jedna jednostka taktyczna, nie ograniczona osiągami najwolniejszego czy najmniej zwrotnego okrętu. Gdy powstawały, wykorzystano najnowsze rozwiązania projektowe, takie jak choćby potrójna wieża artyleryjska. Choć wraz z ewolucją nowych doktryn morskich oraz nadejściem szybkich pancerników, stawały się coraz bardziej przestarzałe, wyróżniały się w służbie przez całą II wojnę światową. Niniejsza praca łączy w sobie analizę cech projektowych z wciągającą narracją ich losów bojowych, tworząc wszechstronny obraz pancerników standardowych typów, od brutalnej zagłady USS Arizona po triumf nad Japonią.

Pasjonująca książka autora militarnych bestsellerów, sprzedanych w Polsce w 200 000 egzemplarzy, ujawnia sensacyjne zakulisowe operacje 1939–1945: rozpracowywanie siatek szpiegowskich, kradzieże planów, łamanie kodów, zasadzki, porwania i zabójstwa. 70 NIEZNANYCH I NAJBARDZIEJ ZAKONSPIROWANYCH AKCJI WYWIADOWCZYCH I DYWERSYJNYCH. William Breuer odsłania nieprawdopodobne wręcz epizody walki rozgrywającej się poza polem bitew. Na podstawie osobistych rozmów z uczestnikami wydarzeń, niepublikowanych relacji byłych agentów wywiadu, raportów wojskowych i dokumentów z archiwów, ukazuje nieznaną wojnę, którą prowadzili szpiedzy, sabotażyści, komandosi, propagandyści i zdrajcy. • Niewidomy agent przekazuje aliantom tajemnice Wału Atlantyckiego. • Przyjaciel Hitlera amerykańskim agentem.•Jednoosobowa agencja wywiadowcza. • Pilne: ukryć Kanał Panamski. • Płetwonurkowie kontra okręty wojenne. • Japoński superszpieg w Pearl Harbor. • Fałszywy informator Rommla. • Ściśle tajne: muły na spadochronach. • Okręty X kontra „Tirpitz”. • Sylwestrowy atak atomowy na Amerykę? • Specjalne zadanie dla Ottona „Blizny” Skorzenego. • Jak przekraść się na plażę „Utah”? • Tajne cele: niemieccy fizycy jądrowi. WILLIAM BREUER to jeden z najpopularniejszych amerykańskich historyków wojskowości, autor nieustannie wznawianych na świecie bestsellerów, m.in.: „Najdziwniejsze zdarzenia w II wojnie światowej”, „Największe oszustwa w II wojnie światowej”, „Niewyjaśnione tajemnice II wojny światowej”, „Ściśle tajne w II wojnie światowej”, „Szalone misje II wojny światowej”, „Tajne bronie w II wojnie światowej”. W swoich książkach, napisanych żywo i z rozmachem, dociera zawsze do niepublikowanych informacji i przedstawia je w tempie najlepszej powieści sensacyjnej.