Droga Bogów Krystian Gadomski Książka

"Magia tworzy czasami naprawdę dziwne rzeczy" - K. GadowskiMuszę przyznać, że tutaj właśnie była magia. Klimat czystego fantasy dobrze przemyślanego. A zarazem zmieszanie mitologii: słowiańskiej, japońskiej (wydawało mi się, że jej było zdecydowanie najwięcej), nordyckiej. Kocham, gdy ktoś umieszcza właśnie je w książkach, a szczególnie motyw związany z Azją. Im więcej nowości dla mnie, tym chłonę ich jak gąbkę. Mimo tych połączeń byłam zachwycona tym zabiegiem. Występowania mistycznych postaci, bogów, elfów, Lokiego, Odyna czy Thora postacie które znam i uwielbiam podniosły poziom tej książki. Kto nie kocha Lokiego i Thora?Ciekawostki związane z Japonią? Cudo! Mieliśmy do dyspozycji: legendy, postacie, zwyczaje, słowa, uroczystości wraz z opisem. Poszerzyło to mi wiedzę na temat tego kraju i samej mitologii.Książka jak mówiłam to typowe fantasy: wiele miejsc z dokładnym opisem, gdzie jesteśmy i z kim. Aaron jako główny bohater przedziera się raz po raz między fabułą wskazując, że ma tutaj ma kluczową rolę. Polubiłam go, nie tylko przez pryzmat imienia, ale także samego zachowania. Lubię tego typu charakterki.Wygląd książki jest cudny, nie dość, że okładka jest twarda z piękną grafiką, to same wstawki w środku książki robią ogromne wrażenie. Co do języka? Spodziewajcie się podniosłego i poważnego, a momentami potocznego.Polecam!

"Magia tworzy czasami naprawdę dziwne rzeczy" - K. GadowskiMuszę przyznać, że tutaj właśnie była magia. Klimat czystego fantasy dobrze przemyślanego. A zarazem zmieszanie mitologii: słowiańskiej, japońskiej (wydawało mi się, że jej było zdecydowanie najwięcej), nordyckiej. Kocham, gdy ktoś umieszcza właśnie je w książkach, a szczególnie motyw związany z Azją. Im więcej nowości dla mnie, tym chłonę ich jak gąbkę. Mimo tych połączeń byłam zachwycona tym zabiegiem. Występowania mistycznych postaci, bogów, elfów, Lokiego, Odyna czy Thora postacie które znam i uwielbiam podniosły poziom tej książki. Kto nie kocha Lokiego i Thora?Ciekawostki związane z Japonią? Cudo! Mieliśmy do dyspozycji: legendy, postacie, zwyczaje, słowa, uroczystości wraz z opisem. Poszerzyło to mi wiedzę na temat tego kraju i samej mitologii.Książka jak mówiłam to typowe fantasy: wiele miejsc z dokładnym opisem, gdzie jesteśmy i z kim. Aaron jako główny bohater przedziera się raz po raz między fabułą wskazując, że ma tutaj ma kluczową rolę. Polubiłam go, nie tylko przez pryzmat imienia, ale także samego zachowania. Lubię tego typu charakterki.Wygląd książki jest cudny, nie dość, że okładka jest twarda z piękną grafiką, to same wstawki w środku książki robią ogromne wrażenie. Co do języka? Spodziewajcie się podniosłego i poważnego, a momentami potocznego.Polecam!