W mojej rodzinie każdy kogoś zabił Grażyna Woźniak Książka

Przyznam się wam, że na początku byłam pewna, że głównym bohaterem będzie gołąb i jego rodzina. Ale czy miałam rację? Sugerowałam się okładką, ale i tak treść mnie nie zawiodła. Czytając, od razu zwróciłam na dobrze dobrane i mądre jednocześnie porównania, których nie przyuważyłam u innych autorów.,,Wiatr był okrutny; odnalazł każdy prześwit w moim ubraniu i oklepał mnie całego, jakbym był mu winien pieniądze.",,Temperatura wciąż spadała, a zimno próbowało się wślizgnąć do wnętrza chaty; prawie czułem oddech szkła pulsującego w rytm rozgrzewanego od środka powietrza.",,Stanowiłem kolejną warstwę-kocyk bezpieczeństwa-na wypadek gdyby strzelec widział samochód.",,Słyszałem coś jakby podwodne echo towarzyszące ruchowi warg brata.",,(...) rodzina to nie ludzie, w których żyłach płynie ta sama krew co w twoich, ale ci, dla których byłbyś gotów ją przelać."Praktycznie co kilka zdań wstawiał nam te porównania, więc dokładnie można było odwzorować stan, w jakim się znajdował, lub gdzie przebywał. Nie dodałam jeszcze, że główna postać opowiada nam różne historie, w których po części demaskuje sprawcę odebrania komuś życia. Opowiada to z perspektywy czasu, w którym owe zdarzenie wystąpiło, więc nieraz w dalszym kontekście coś tam później się zmienia. Ogólnie to można bardzo krótko opisać jej treść, gdyż wydarzenia prowadzą do zjazdu rodzinnego w kurorcie narciarskim i to wcześniej, lecz później dzieją się rzeczy, które jakby sama rodzina z góry wiedziała, że się wydarzą. Główny bohater wciąż podkreśla nam wartości rodzinne, gdyż wie, że pomimo wrogiego nastawienia do niektórych osób, rodzina trzyma się razem. Pieczę stanowi nad nimi matka, do której postać zwraca się po imieniu. Ich rozmowy były nietuzinkowe, wciąż mówili jakimś szyfrem, więc musiałam czytać pomiędzy wierszami. Ogólnie cała książka mi się podobała, wciągnęła mnie na dłuższy okres czasu, cóż, pranie mogę też zrobić jutro. Jeśli zatem macie ochotę przekonać się, czy faktycznie każdy z ukazanych osób kogoś zabił, to polecam ją przeczytać.

Przyznam się wam, że na początku byłam pewna, że głównym bohaterem będzie gołąb i jego rodzina. Ale czy miałam rację? Sugerowałam się okładką, ale i tak treść mnie nie zawiodła. Czytając, od razu zwróciłam na dobrze dobrane i mądre jednocześnie porównania, których nie przyuważyłam u innych autorów.,,Wiatr był okrutny; odnalazł każdy prześwit w moim ubraniu i oklepał mnie całego, jakbym był mu winien pieniądze.",,Temperatura wciąż spadała, a zimno próbowało się wślizgnąć do wnętrza chaty; prawie czułem oddech szkła pulsującego w rytm rozgrzewanego od środka powietrza.",,Stanowiłem kolejną warstwę-kocyk bezpieczeństwa-na wypadek gdyby strzelec widział samochód.",,Słyszałem coś jakby podwodne echo towarzyszące ruchowi warg brata.",,(...) rodzina to nie ludzie, w których żyłach płynie ta sama krew co w twoich, ale ci, dla których byłbyś gotów ją przelać."Praktycznie co kilka zdań wstawiał nam te porównania, więc dokładnie można było odwzorować stan, w jakim się znajdował, lub gdzie przebywał. Nie dodałam jeszcze, że główna postać opowiada nam różne historie, w których po części demaskuje sprawcę odebrania komuś życia. Opowiada to z perspektywy czasu, w którym owe zdarzenie wystąpiło, więc nieraz w dalszym kontekście coś tam później się zmienia. Ogólnie to można bardzo krótko opisać jej treść, gdyż wydarzenia prowadzą do zjazdu rodzinnego w kurorcie narciarskim i to wcześniej, lecz później dzieją się rzeczy, które jakby sama rodzina z góry wiedziała, że się wydarzą. Główny bohater wciąż podkreśla nam wartości rodzinne, gdyż wie, że pomimo wrogiego nastawienia do niektórych osób, rodzina trzyma się razem. Pieczę stanowi nad nimi matka, do której postać zwraca się po imieniu. Ich rozmowy były nietuzinkowe, wciąż mówili jakimś szyfrem, więc musiałam czytać pomiędzy wierszami. Ogólnie cała książka mi się podobała, wciągnęła mnie na dłuższy okres czasu, cóż, pranie mogę też zrobić jutro. Jeśli zatem macie ochotę przekonać się, czy faktycznie każdy z ukazanych osób kogoś zabił, to polecam ją przeczytać.