Trudny przypadek Prawdziwe historie polskich lekarzy Marianna Fijewska Książka

Książki napisane w formie wywiadu bardzo mi się zazwyczaj podobają. Mam wtedy wrażenie, jakbym to ja ten wywiad przeprowadzała. Książka napisana jest niebanalnie i zarazem zupełnie niedelikatnie. Lekarze mówią prosto, czasem wręcz brutalnie, nie koloryzują, a to sprawia, że książka jest smutna? Melancholijna? Posępna? Na pewno nie zostawi Was pozytywnie nastrojonym do świata, ale uważam, że takie książki też są potrzebne. Otwierają oczy.

Krótkie historie spisane w formie wywiadu. O dziurach w systemie, o walce do ostatniego tchu, o śmierci, poczuciu winy i pytaniu co jeszcze mogłem/mogłam zrobić. To nie jest i nigdy nie będzie łatwe, gdy pacjent umiera na naszych oczach. Szczególnie teraz, w czasach epidemii – naprawdę zaczynam doceniać lekarzy. BOHATEROWIE!

 Ze lekarze nic nie robią i zarabiają duże pieniądze? Że co za trud siedzieć w gabinecie i kasować 200 zł za byle radę? Znacie takie gadanie? A może sami tak mówicie?Przeczytajcie książkę Marianny Fijewskiej, a zmienicie zdanie. Mocna i wstrząsająca. Nie zdajemy sobie sprawy z tego, jak wielka odpowiedzialność i jak ogromne obciążenie psychiczne znoszą każdego dnia lekarze. W niektóre z tych historii wręcz ciężko mi było uwierzyć. To nie jest lekka i odstresowująca książka. Wgniecie was, a raczej przygniecie – ciężarem smutku i szoku.

Książki napisane w formie wywiadu bardzo mi się zazwyczaj podobają. Mam wtedy wrażenie, jakbym to ja ten wywiad przeprowadzała. Książka napisana jest niebanalnie i zarazem zupełnie niedelikatnie. Lekarze mówią prosto, czasem wręcz brutalnie, nie koloryzują, a to sprawia, że książka jest smutna? Melancholijna? Posępna? Na pewno nie zostawi Was pozytywnie nastrojonym do świata, ale uważam, że takie książki też są potrzebne. Otwierają oczy.

Krótkie historie spisane w formie wywiadu. O dziurach w systemie, o walce do ostatniego tchu, o śmierci, poczuciu winy i pytaniu co jeszcze mogłem/mogłam zrobić. To nie jest i nigdy nie będzie łatwe, gdy pacjent umiera na naszych oczach. Szczególnie teraz, w czasach epidemii – naprawdę zaczynam doceniać lekarzy. BOHATEROWIE!

 Ze lekarze nic nie robią i zarabiają duże pieniądze? Że co za trud siedzieć w gabinecie i kasować 200 zł za byle radę? Znacie takie gadanie? A może sami tak mówicie?Przeczytajcie książkę Marianny Fijewskiej, a zmienicie zdanie. Mocna i wstrząsająca. Nie zdajemy sobie sprawy z tego, jak wielka odpowiedzialność i jak ogromne obciążenie psychiczne znoszą każdego dnia lekarze. W niektóre z tych historii wręcz ciężko mi było uwierzyć. To nie jest lekka i odstresowująca książka. Wgniecie was, a raczej przygniecie – ciężarem smutku i szoku.

"Trudny przypadek" to wyjątkowo poruszająca opwowieść o realiach służby zdrowia w naszym kraju. Z jednej strony to fascynujące opowieści o najróżniejszych przypadkach medycznych oraz ich historiach, które spotyka sie tylko w filmach. Z drugiej zaś rzeczywistość lekarzy, pielęgniarek, którzy muszą zmagać się z papierologią, brakiem sprzętu. Mimo wszystko impnuje postawa tych ludzi, dla którzych życie człowieka jest ponad wszystkim. Codziennie walczą o nasze życie i zdrowie, narażając swoje własne....

Lekturę przeczytalam z ogromnym zainteresowaniem i przejęciem. Nigdy wcześniej nie zwracałam specjalnie uwagi na literatuę o tematyce medycznej, ale po przeczytaniu "Trudny przypadek" mam ochotę na więcej. Polecam :)

Książka w formie wywiadu świetnie przedstawia problemy z jakim zmagają się medycy. Kilkunastogodzinne dyżury, trudne przypadki, skomplikowane operacje, diagnozy, dobieranie odpowiednich leków i form leczenia, poinformowanie bliskich o stanie pacjenta to wszystko to jest chlebem ich powszednim. Wydaje się, ze główną przyczyną napędzającą ich do pracy jest powołanie do ratowania ludzkiego życia mimo i wbrew wszystkiemu. Bradzo dobry reportaż. Polecam!

Ta książka fantastycznie pokazuje, jak trudno jest nie zabierać pracy do domu. Choć w przypadku lekarza zabieranie ze sobą pacjenta byłoby co najmniej dziwne, warto dowiedzieć się, jak na codzienną pracę reaguje ich psychika. Nie spodziewałam się aż tak emocjonalnego podejścia, wydawac by się mogło, że po dziesiątkach lat praktyki w słuzbie zdrowia pracownicy stają się uodpornieni. Nic bardziej mylnego. P.Fijewska genialnie opracowała temat. Książka jest pełna empatii i zrozumienia dla drugiego człowieka. Polecam gorąco.