Nie trzeba głośno mówić w.2024 Józef Mackiewicz Książka

Powieść niniejsza jest, chronologicznie, dalszym ciągiem "Drogi donikąd".

To znaczy, przedłużeniem jej w czasie, ale tylko częściowo w tym samym terenie.

Niektóre osoby z tamtej powieści grają w tej główną rolę; o innych nieraz się

wspomina.

Akcja powieści toczy się na tle zdarzeń historycznych, ściślej:

pewnych fragmentów minionej wojny, i jest z nimi związana. Przedstawienie tych zdarzeń w powieści nie ma na celu narzucania czytelnikowi jakiejkolwiek tezy, bądź podejmowania polemiki politycznej. Jest wyłącznie próbą opisania tego co było.

Zastosowałem metodę wprowadzania postaci powieściowych w bezpośrednie

zetknięcie nie tylko z autentycznymi wypadkami, ale też z autentycznymi ludźmi działającymi w tamtym czasie. Odbiega to, rzecz zrozumiała, od formy klasycznej powieści. Nie wydaje mi się jednak, aby konwencja ograniczająca w tym względzie swobodę autorską była słuszna. Jestem zwolennikiem w twórczości literackiej swobody nieograniczonej. Dziś zwłaszcza, gdy próby obalenia krępujących twórczość kategorii prowadzą do licznych eksperymentów, nieraz daleko idących, jak np. tworzenie z powieści antypowieści itp. surowe przestrzeganie podziału na

tzw.: fiction i non-fiction wydaje mi się anachronizmem. Nie chcę przez to powiedzieć, że jestem przeciwnikiem utartych konwencji. Chcę tylko uprzedzić

czytelnika, że moja powieść tych konwencji nie przestrzega.

Szczegółowe informacje na temat książki Nie trzeba głośno mówić w.2024