Księżna Mediolanu Dzieje Izabeli Aragońskiej, matki królowej Bony Renata Czarnecka Książka

Książka wywołująca we mnie wiele emocji. Cieszę się, że coraz więcej powstaje książek ukazujących siłę kobiet. Czyta się dobrze, barwne opisy realiów panujących w XV wieku poszerzyły moją wiedzę. Izabela to kobieta mądra, silna, przebiegła oraz cierpliwa. Początkowo starała się przypodobać swojemu mężowi, jednak on jak tylko mógł unikał kobietę.

Izabela zasłynęła dla nas, głównie z tego, że jest matką królowej Bony, żony Zygmunta Starego. Postać więc dla Polaka bardzo bliska. Gdy wyszła za mąż, oczywiście bez wcześniejszego poznania męża nie spodziewała się, że jej mąż to tylko władca z tytułu. Realne wpływy miał Ludwik, wuj Giana. Jednak mimo upływu czasu mężczyzna był coraz bardziej zapatrzony w wuja, który nie chciał wcale dzielić się władzą. To nie w smak było naszej Izabeli. Powieść wciągnęła mnie niemal od pierwszych stron. Czasem wywody Izabeli były zbyt długie, jednak to wcale nie przeszkadzało w lekturze.

Renata Czarnecka to polska Philippa Gregory. Zgadza się wszystko łącznie ze stylistyką okładek. Bardzo podoba mi się ta odpowiedź naszej rodzimej pisarki, gdyż historii nigdy dość. Mało kto jest w stanie czytać opasłe tomy historii, a tutaj mamy historię w bardzo ciekawym wydaniu. Księżna Mediolan to opowieść o kobiecie, która musiała wyłuskać z siebie jak najwięcej siły by walczyć o władzę nie tylko dla siebie, ale przede wszystkim dla swoich dzieci.

Renata Czarnecka to polska Philippa Gregory. Zgadza się wszystko łącznie ze stylistyką okładek. Bardzo podoba mi się ta odpowiedź naszej rodzimej pisarki, gdyż historii nigdy dość. Mało kto jest w stanie czytać opasłe tomy historii, a tutaj mamy historię w bardzo ciekawym wydaniu. Księżna Mediolan to opowieść o kobiecie, która musiała wyłuskać z siebie jak najwięcej siły by walczyć o władzę nie tylko dla siebie, ale przede wszystkim dla swoich dzieci.

Izabela zasłynęła dla nas, głównie z tego, że jest matką królowej Bony, żony Zygmunta Starego. Postać więc dla Polaka bardzo bliska. Gdy wyszła za mąż, oczywiście bez wcześniejszego poznania męża nie spodziewała się, że jej mąż to tylko władca z tytułu. Realne wpływy miał Ludwik, wuj Giana. Jednak mimo upływu czasu mężczyzna był coraz bardziej zapatrzony w wuja, który nie chciał wcale dzielić się władzą. To nie w smak było naszej Izabeli. Powieść wciągnęła mnie niemal od pierwszych stron. Czasem wywody Izabeli były zbyt długie, jednak to wcale nie przeszkadzało w lekturze.

Książka wywołująca we mnie wiele emocji. Cieszę się, że coraz więcej powstaje książek ukazujących siłę kobiet. Czyta się dobrze, barwne opisy realiów panujących w XV wieku poszerzyły moją wiedzę. Izabela to kobieta mądra, silna, przebiegła oraz cierpliwa. Początkowo starała się przypodobać swojemu mężowi, jednak on jak tylko mógł unikał kobietę.