Dziewczynka z Sobiboru Franco Forte Książka

Nie wyobrażam sobie uczucia, które towarzyszy rodzicom tracącym dziecko. Tak ogromny ból, cierpienie, samotność. Nie wiem, co zrobiłabym, będąc na miejscu Hansa. Pewnie chciałabym się zemścić. Tylko czy to dobra opcja? Może na zło trzeba reagować dobrem? Tak jak chciał to zrobić Hans. Czy mu się udało? Czy ochronił Lee przed tragedią? Przekonajcie się. 

Nigdy wcześniej nie czytałam takiej książki. Wywołała ona we mnie tysiące emocji. Wzruszałam się i płakałam. Takie książki potrafią odmienić życie. Każdy, kto zamartwia się sytuacją na świecie, niech sięgnie po tego typu tytuły. Większej tragedii niż wojna nie ma. Zginęło tyle niewinnych dzieci... Nie ma większego okrucieństwa na świecie niż śmierć osoby, która nie zdążyła nawet poznać życia. Serdecznie polecam, ale zaznaczam, że musicie przygotować się na dużo łez, smutku i nostalgii.

Jestem miłośniczką historii. Istnieje niewiele książek o II wojnie światowej, których bym nie czytała. Staram się być na bieżąco ze wszystkim. Do moich rąk niedawno trafiła „Dziewczynka z Sobiboru". Ochoczo do niej usiadłam, ponieważ nieczęsto spotykamy historie z innych obozów niż Auschwitz. Powieść dotyczy Hansa, niemieckiego oficera, który nie żyje w zgodzie z założeniami Trzeciej Rzeszy. Cóż mogła zrobić jednostka, gdy cały kraj nie reagował na to bestialstwo? Nie można generalizować ludzi. Nie każdy jest zły, nawet jeśli wywodzi się ze złego środowiska. „Dziewczynka z Sobiboru" skłania do refleksji. Naprawdę czasem warto się zastanowić, czy dobrze się zachowujemy. To, że ktoś chce coś zmienić, nie znaczy, że jest podstępny. Bardzo wzruszająca. Polecam serdecznie.

Jestem miłośniczką historii. Istnieje niewiele książek o II wojnie światowej, których bym nie czytała. Staram się być na bieżąco ze wszystkim. Do moich rąk niedawno trafiła „Dziewczynka z Sobiboru". Ochoczo do niej usiadłam, ponieważ nieczęsto spotykamy historie z innych obozów niż Auschwitz. Powieść dotyczy Hansa, niemieckiego oficera, który nie żyje w zgodzie z założeniami Trzeciej Rzeszy. Cóż mogła zrobić jednostka, gdy cały kraj nie reagował na to bestialstwo? Nie można generalizować ludzi. Nie każdy jest zły, nawet jeśli wywodzi się ze złego środowiska. „Dziewczynka z Sobiboru" skłania do refleksji. Naprawdę czasem warto się zastanowić, czy dobrze się zachowujemy. To, że ktoś chce coś zmienić, nie znaczy, że jest podstępny. Bardzo wzruszająca. Polecam serdecznie.

Nigdy wcześniej nie czytałam takiej książki. Wywołała ona we mnie tysiące emocji. Wzruszałam się i płakałam. Takie książki potrafią odmienić życie. Każdy, kto zamartwia się sytuacją na świecie, niech sięgnie po tego typu tytuły. Większej tragedii niż wojna nie ma. Zginęło tyle niewinnych dzieci... Nie ma większego okrucieństwa na świecie niż śmierć osoby, która nie zdążyła nawet poznać życia. Serdecznie polecam, ale zaznaczam, że musicie przygotować się na dużo łez, smutku i nostalgii.

Nie wyobrażam sobie uczucia, które towarzyszy rodzicom tracącym dziecko. Tak ogromny ból, cierpienie, samotność. Nie wiem, co zrobiłabym, będąc na miejscu Hansa. Pewnie chciałabym się zemścić. Tylko czy to dobra opcja? Może na zło trzeba reagować dobrem? Tak jak chciał to zrobić Hans. Czy mu się udało? Czy ochronił Lee przed tragedią? Przekonajcie się. 

Każda książka, która dotyka tematyki II wojny światowej budzi we mnie olbrzymie emocje, a w ciągu ostatnich dwóch lat całkiem sporo podobnych książek zostało napisanych. Myślę, że one wszystkie są warte uwagi i takie historie są nadal potrzebne. "Dziewczynka z Sobobiru" jest fabularyzowaną historią młodego oficera SS wysłanego do Polski, którego życie zmieni się dramatycznie gdy pozna jedną dziewczynkę w obozie zagłady. Całość jest bardzo emocjonująca i dramatyczna, napisana bardzo dobrze, ale fabuła i bohaterowie są tak dobrze skonstuowani, że można się mocno emocjonalnie zaangażować w tę opowieść. Świetna książka, na długo pozostaje w głowie. 

"Dziewczyna z Sobiboru" to świetna książka, bardzo emocjonująca i tragiczna w swoim wydźwięku. Historia nie jest ani długa, ani skomplikowana, co bardzo ważne, bo przy takiej tematyce bardzo trudno byłoby nadążyć i wytrwać, gdyby książka była dłuższa.Mimo że trudna w odbiorze, to warto po nią sięgnąć, bardzo dobra i dająca do myślenia książka. 

Książka z pewnością bardzo ważna, świetnie napisana i przedstawiona historia ludzkiego dramatu jaki miał miejsce w czasie II wojny światowej. Nie tylko z perspektywy więżniów obozów koncentracyjnych, ale również z punktu widzenia osób z drugiej strony barykady. Konflikt wewnętrzny, morlaność i etyka, walka o swoje życie i soich najbliższych w obliczu wojny, gdy teoretycznie nic nam nie grozi. Tu wszytsko ma swoje drugie dno i bardzo łatwo o popełnienie błędu, który będzie kosztował więcej niż jedno ludzkie życie. Polecam, kolejna dobra książka ukazująca dramaty wojny oraz życie ludzi z dwóch różnych światów, którzy zdołali się odnaleźć i pomóc sobie nawzajem. 

Nie ma miejsca na słabość w Niemczech, które budujemy", powtórzył w myślach słowa Fromma. Chwilę później inny głos, którego Hans nie umiał nikomu przyporządkować, dorzucił: „Nie ma miejsca na litość. Także dla Hanne"... To z jednej strony bardzo smutna powieść o realiach II Wojny Światowej, natomiast z drugiej strony pokazuje, że miłość jest silniejsza niż całe zło tego świata. Silniejsza niż spirala barbarzyństwa nakręcona przez nazistów. Samą książkę czyta się dość szybko, ponieważ jest naprawdę ciekawa. To bardzo dobrze napisana książka. Poleciłam ją już mojej rodzinie i znajomym. Uważam, że tę książkę powinien przeczytać każdy, ponieważ daje do myślenia...