Aforyzmy

Witam cię serdecznie i bardzo się cieszę, że mogę podzielić się z tobą o czym jest moja książka i co zrobić żebyś po jej przeczytaniu miał mega efekty. Przechodzimy do konkretów, czyli jak to się stało, że napisałem tę książkę. Osiągnąłem w swoim życiu praktycznie wszystko, ale chciałem jeszcze więcej, co wynika z jednej z potrzeb człowieka - chęci pomagania innym ludziom. Chciałem dać coś światu, zostawić coś po sobie, coś, co zmieni życie ludzki. To właśnie porady, które napisałem językiem prostym i zrozumiałym dla każdego człowieka, bez względu na wiek. Są one wnioskami wyciągniętymi z prawdziwych życiowych doświadczeń, które przeżyliśmy ja oraz moi bliscy znajomi i rodzina. Najważniejsze jest, żebyś zastosował się do wszystkiego, co napisałem. Na każdej stronie będę ci o tym przypominał. Pewnie zapytasz, jak zrobić to dobrze. Już pędzę z odpowiedzią. Przede wszystkim przeczytaj najpierw książkę, a następnie spisz swoje przemyślenia i stwórz swoją maksymę. Chodzi przede wszystkim o to, żebyś zastosował to w życiu. Samo czytanie w niczym ci nie pomoże - szkoda tylko twojego czasu. Dlatego też umówmy się, że w momencie, kiedy napiszesz swoje przemyślenia i stworzysz chociaż jedną swoją maksymę możesz przejść do następnej strony. Umowa stoi? Deklarujesz, że będziesz się do tego stosował? Napisz tak: To twoja decyzja. Jeżeli tego nie zrobisz, będzie to tylko strata twojego czasu i szaforozwój. Jeżeli zastosujesz się do moich wskazówek - a pamiętaj: kto słucha wskazówek Roberta, ten ma efekty - twoje życie zmieni się nie do poznania. Będziesz szczęśliwym i spełnionym człowiekiem w każdej sferze swojego życia. Nie musisz wierzyć mi na słowo. Działaj i przekonaj się sam. - Autor

Wyznania i anatemy to późny zbiór aforyzmów Emila Ciorana (1911–1995) opublikowany w 1987 roku, choć część tekstów powstała wcześniej, a wszystkie właściwie były obecne w myślach autora od początku: samotność, śmierć, iluzja, sceptycyzm, a zarazem Bóg, buddyzm, nirwana, muzyka. Cioran, klasyk filozoficznej mizantropii, a zarazem miłośnik życia, które paradoksalnie cenił właśnie za brak – jego zdaniem – jakiegokolwiek sensu czy celu, w tym zbiorze prezentuje się od strony autoironii, melancholii i lżejszego niż wcześniej stylu. Rezerwuar tej tematyki stanowią tysiącstronicowe, wydane pośmiertnie, choć nieprzeznaczone do druku Zeszyty 1957–1972 (Wydawnictwo Aletheia, Warszawa 2016). W późnych latach Cioran wyprecyzował i oszlifował te myśli przewijające się od dziesięcioleci w jego zapiskach i zawarł je w Wyznaniach…, ostatnim wydanym za życia własnym dziele (Rozmowy opublikowane na miesiąc przed śmiercią Ciorana są zbiorem wywiadów). Jest to tym cenniejsze literacko, że autor, rumuńskiego pochodzenia, zaczął pisać po francusku w dojrzałym wieku, kiedy na stałe osiadł w Paryżu, a mimo to zyskał sławę wybitnego stylisty. Teraz, u kresu drogi, w finezyjnych formułach każe nam cenić „niedookreśloną myśl, która nie przeradza się w słowo, i myśl jak błysk flesza, co może zaistnieć tylko przez słowo”. Przeczucie i aforyzm.

„Kod serca” – Przebudzenie Serca i UmysłuKażdy człowiek nosi w sobie wewnętrzny kod – unikalny zapis mądrości, intuicji i miłości, który prowadzi go przez życie. Niestety, często zostaje on zagłuszony przez lęki, schematy i ograniczenia, które narzuca nam świat. „Kod Serca” to klucz do odkrycia prawdy o sobie, do przebudzenia serca i umysłu, by żyć pełnią życia – autentycznie, świadomie i w zgodzie ze sobą.Przebudzenie serca to moment, w którym zaczynasz czuć głębiej, dostrzegać więcej i kochać mocniej – siebie, innych i życie. To odwaga, by podążać za tym, co podpowiada Ci intuicja, a nie tylko rozum.Przebudzenie umysłu to uwolnienie się od przekonań, które trzymają Cię w miejscu. To zrozumienie, że masz w sobie siłę, by kreować swoją rzeczywistość, a nie być jedynie jej biernym uczestnikiem.Ta książka to mapa do Twojego wewnętrznego przebudzenia. Nie daje gotowych odpowiedzi – ale prowadzi Cię do nich. Każda strona to krok bliżej do odkrycia własnej prawdy i uruchomienia mocy, która od zawsze była w Tobie.Czy jesteś gotów, by rozszyfrować swój własny Kod Serca i zacząć żyć świadomie, z odwagą i miłością?

Obszerna antologia aforyzmów, przysłów i sentencji zaczerpniętych z różnych kultur i epok. Wypowiedzi sławnych ludzi zostały podzielone według klucza tematycznego, dotyczą najistotniejszych spraw zajmujących człowieka od czasów najdawniejszych po współczesne: życie i śmierć, miłość i przyjaźń, mądrość i głupota, małżeństwo i zdrada, dobro i zło, grzech i uciechy życia, religia i polityka, władza i pieniądze, przyroda i pogoda, człowiek i środowisko. Poszczególnym kategoriom tematycznym przypisano myśli zaczerpnięte z kultury ludowej różnych narodów świata, m.in. Arabów, Gruzinów, Chińczyków, Mongołów, Niemców, Turków, Rosjan, Żydów, Hindusów, Francuzów, Anglików, Polaków.

Rozum i komizm to zwięzła historia myśli, unikatowy dziennik ludzkości zawierający ważne i błyskotliwe, poważne i dowcipne refleksje z ostatnich kilkudziesięciu lat. Książka jest antologią urywków, aforyzmów, myśli, paradoksów, cytatów, fragmentów, cząsteczek sensu, kawałków śmiechu, ziarenek wzruszeń – to istny groch z kapustą autorstwa ponad ośmiuset osób, które wiedzę zdobywały w najróżniejszych obszarach aktywności. Wypowiadają się tu bystrzy, wnikliwi obserwatorzy świata: uczeni, filozofowie, pisarze, dziennikarze, satyrycy, reporterzy, politycy, duchowni, aforyści, poeci, aktorzy, lokalni działacze, prowincjonalni animatorzy kultury, zasuszeni bibliofile, zdziwaczali kolekcjonerzy, zabawni ekscentrycy i inni wariaci (w pozytywnym sensie tego słowa). Antologia – mapa myśli – proponuje czytelnikowi sieć alternatywnych dróg do celu. A celem jest wartościowe i szczęśliwe życie. Co może spotkać wędrowca w tej podróży? Właściwie wszystko. Może podróżować sam, krocząc metodą prób i błędów – ale zawsze bezpieczniej i ciekawiej mieć przewodnika, mentora. W tej książce każdy może znaleźć tego najwłaściwszego dla siebie.   

Zbiór stworzony z myślą, że każdemu z nas każdego dnia przydaje się wsparcie duchowe. A wśród myśli wielkich ludzi znaleźć można wiele takich, które przynoszą radość. Autorka wyboru chciałaby, by ten mały tomik sprawił, że czytający "ładuje się dobrą energią". Uzupełnieniem aforyzmów stanowią krótkie biogramy autorów. Zarówno aforyzmy jak i biogramy zostały ułożone w porządku chronologicznym

Uważność, z jaką Franz Kafka odnosił się do siebie, innych i świata, stanowiła naturalny odruch jego umysłu i zmysłów. Tych dwóch sfer nie powinniśmy w jego przypadku oddzielać, gdyż każda z zanotowanych przez pisarza refleksji była myślą ucieleśnioną, myślą przeżytą, a nie tylko wykoncypowaną. Jednak połączenie umysłu i ciała nie gwarantowało spokoju. Kafka żył, czuł i myślał w stanie ciągłego napięcia. Wędrówce przez świat towarzyszyła – prowadzona równolegle – wędrówka przez siebie. Jedna przeszkadzała w realizacji drugiej: raz świata było za dużo, innym razem za dużo było siebie. Z dwojga złego gorsze wydawało się Kafce uwikłanie w ciągłą autoanalizę. W niewielkim zbiorze aforyzmów z lutego 1920 roku (zatytułowanym później przez Maxa Broda On) napisał tak: „To własna kość czołowa przesłania mu drogę, to o własne czoło poranił czoło do krwi”.Tytułowy On [Er] to zarówno Kafka, jak i każdy z jego bohaterów, każda postać (także pozaludzka), która w jego opowieściach szuka drogi na zewnątrz siebie lub – przeciwnie – stara się wniknąć pod powierzchnię rzeczywistości i własnej skóry.

Wyjątkowy, dwujęzyczny notes podróżny z aforyzmami znanego litewskiego filozofa i eseisty Leonidasa Donskisa oraz pochodzącymi z miejsca urodzenia Czesława Miłosza fotografiami Jolanty Donskiene.W podróż po Miłoszowskiej „dolinie Issy” zabiera nas Leonidas Donskis – wybitny litewski filozof, historyk idei, polityk i eseista, autor wielu poczytnych książek (1962–2016). Pisarz przebywał często w Szetejniach i wraz z żoną Jolantą działał aktywnie w tamtejszym Centrum Kultury im. Czesława Miłosza.

Notes do prowadzenia prywatnych zapisków. Strony numerowane. Notes z indeksem ułatwiającym porządkowanie dokonanych wpisów.

Mieczysław Waligóra - urodzony 13 grudnia 1952 roku. Wykształcenie wyższe akademickie o profilu teologiczno-filozoficznym, uzupełnione zdobytymi kwalifikacjami socjoterapeutycznymi (terapia pojedyncza i grupowa) i pedagogiki specjalnej. Od trzydziestu pięciu lat mieszka w Niemczech. Praca zawodowa z różnymi grupami społecznymi, a zwłaszcza z młodzieżą (w tym z młodzieżą uzależnioną i cierpiącą na różnego rodzaju psychiczne schorzenia), uświadomiła mu, jak ważną rolę w życiu ludzkim odgrywa właściwie rozumiana i przeżywana miłość dwojga ludzi. Ona jest źródłem ich szczęścia, motorem formowania zdrowej komórki rodzinnej, w której sposoby radzenia sobie z pojawiającymi się problemami między partnerami czy wychowawczymi z dziećmi powinny opierać się właśnie na zasadzie miłości. Taka rodzina tworzy wspaniały klimat wartościowania i rozumienia ludzkich problemów. Ten klimat, wyniesiony z domu, zostaje przeniesiony do środowisk szkolnych, koleżeńskich i zawodowych i ma wpływ na kształtowanie zdrowych grup społecznych i w końcu na rozwój i funkcjonowanie całego narodu. Autor tej publikacji i zawartych w niej aforyzmów wierzy, że osoby zakochane i zamierzające stanąć na ślubnym kobiercu chętnie będą do niej zaglądać i na jej podstawie oceniać trwałość i jakość swojej miłości.

Poprzez sentencje zawarte w tej książce, Robert Paweł Kamin (prawnik, poeta i filozof), zabiera czytelnika w podróż do fascynującej i przynoszącej szczęście krainy mądrości.Każdy odnajdzie tu jakąś, opromienioną blaskiem, perłę, która może stać się punktem zwrotnym w rozumieniu życia i świata.Weźcie do ręki ten hymn na cześć życia, przylgnijcie do niego sercem, a zobaczycie, że zaczną dziać się w waszym życiu cudowne rzeczy.

Zabawny zbiór krótkich historyjek z życia sławnych ludzi. Autor zestawił je w grupy związane z zawodem czy rolą, jaką dana osoba odegrała w historii świata. Są wśród nich władcy i politycy, wodzowie i wojskowi, duchowni i święci, uczeni i wynalazcy, filozofowie, pisarze, poeci i dziennikarze, malarze, rzeźbiarze, muzycy, aktorzy i piosenkarze, gwiazdy telewizji i sportu. Książka wzbogaca naszą wiedzę o życiu prywatnym znanych osób, jest też miłą i pełną humoru lekturą relaksującą. Antologia zawiera około 1500 anegdot, podzielonych na 14 rozdziałów. Na końcu znajduje się indeks z krótkim opisem występujących w niej osób.

Zbiór dowcipów i humorystycznych opowiastek zaczerpniętych ze skarbnicy kultury żydowskiej. Zgromadzone według klucza tematycznego dowcipy nie tylko śmieszą czytelnika, ale i są źródłem informacji o tradycji, obyczajach, nakazach religijnych, stosunku do pieniędzy, polityki, pracy i zabawy Żydów zamieszkujących Polskę i inne kraje europejskie. Wiele historyjek jest związanych z wielką emigracją Żydów do Ameryki i próbą ułożenia sobie życia w zupełnie nowych warunkach. Przysłowiowy żydowski humor jest pełen mistyki i filozoficznej głębi, dlatego księga nie tylko bawi, ale i pozwala lepiej zrozumieć przedstawicieli narodu, który tak wiele wniósł do kultury Polski.

Aforyzmy podobno wyszły już z mody, ale może warto znów do nich wrócić, zwłaszcza gdy mamy do czynienia z ich satyryczną formą. Bez poważnego zadęcia i silenia się na ponadczasowe mądrości zatrzymajmy się na chwilę i pobawmy z autorem, żonglując słowami i ich opacznym znaczeniem. Zapraszamy do dobrej zabawy! W krótkiej satyrycznej oprawie aforyzmy mogą zyskać nowe znaczenie i dać nam szansę na odczytanie na nowo znanych na co dzień słów, przysłów czy zwrotów.

"Jest to książka, z której każdy cywilizowany, myślący człowiek powinien co wieczór przeczytać trzy lub cztery linijki, zanim zaśnie (jeśli w ogóle będzie mógł zasnąć)." Umberto Eco Sięgając po formułę starożytnych sentencji, posługując się ostrym dowcipem, kalamburem, skrótem myślowym, kondensacją znaczeń, Lec budował wyjątkowo trafny komentarz do wynaturzeń współczesnych czasów, nawiązując do najszerszego kontekstu kultury europejskiej. Stał się mistrzem paradoksu, tropicielem wszelkich myślowych falsyfikatów i językowych frazesów, zniewalających ludzką indywidualność i pozostających na usługach totalitaryzmu. Choć czytelnikom jego aforyzmy wydawać się mogły celną reakcją na absurdy peerelowskiej rzeczywistości, nie są one jedynie wytworem chwili historycznej, lecz zachowują aktualność i uniwersalny sens: Nie poznaję tych ludzi. Na barykadach byli wyżsi. Gorszy od „kultu jednostki” jest „kult zera”. Są tacy, co nie mają żadnych uprzedzeń narodowych. Mogą bić się z każdym. Z opozycji można się wylizać. W Myślach nieuczesanych Lec kontynuuje tradycję gorzkiego żydowskiego humoru i intelektualnej gry, prześcigając lapidarnością i esencjonalnością swych aforyzmów niekwestionowanego mistrza gatunku, wiedeńczyka Karla Krausa. W eseju poświęconym pamięci wybitnego aforysty prof. Leszek Kołakowski napisał: „Rozbudzał swoim wysiłkiem ten obszar świadomości, ku któremu się zwraca autentyczna praca filozofa: miast, jak zawodowi filozofowie nieraz czynią, zlepiać zastane banały w pozorne całości, demaskował, jeden po drugim, każdy banał obiegowy, nie darował żadnemu słowu, które bezwładem języka usypia myśl. Przywrócił godność pięknemu kunsztowi aforystyki, wyjałowionemu przez wymęczony humorek kalamburzystów, dla których kalambur jest celem, nie zaś myśl, wyrażająca rzeczywiste paradoksy świata”. Tłumaczone na wiele języków, cytowane w renomowanych antologiach, Myśli nieuczesane stały się ulubioną lekturą artystów, naukowców i polityków.

Zbiór fraszek.

Mistrz i Małgorzata jest antologią „skrzydlatych słów”. Ale wiele błyskotliwych sformułowań i cytatów weszło do języka potocznego nie tylko z tego utworu. Bułgakow niejako mimochodem stworzył sporo powiedzonek, które traktuje się jako aforyzmy. „Rękopisy nie płoną” – tę lapidarną maksymę Wolanda powtarzają wszyscy czytelnicy Bułgakowa, nie zastanawiając się, czy one rzeczywiście nie płoną. Zwłaszcza, jeżeli skojarzą to powiedzenie ze znanym faktem z życia pisarza: podobno spalił rękopis swojej powieści, ale ona jednak nie spłonęła i w niespełna trzydzieści lat po jego śmierci podbiła świat.

Ignacy Józef Krasicki (1735-1801) – wybitny poeta, komediopisarz. Biskup warmiński, senator i książę, arcybiskup gnieźnieński. Autor wielu poematów, satyr i bajek. Najbardziej znane i lubiane, pomysłowe, pełne humoru są „perełkami literackimi” w swoim gatunku. Satyry zostały wydane w 1779 roku przez Michała Grölla. 19 lutego tego roku Krasicki napisał z Fromborka do Aleksego Husarzewskigo: „Bawiłem się przez zimę pisaniem satyr, nie są zjadłe ani po imieniu rzeczy i ludzi zowią; niech się ich publicum nie boi, choćby i z druku wyszły. Ale co WP[an]a zdziwi! najpierwsza na Króla” (Stanisława Augusta).

Wybrała i opracowała Aleksandra Iwanowska Wydanie III poprawione Myśli na każdy dzień są zachętą, by – jak mówi Autor – „odnowić naszego ducha, bo ten duch czasem drzemie i ziewa jak babcia na wiosnę”. Refleksje, pytania, modlitwy zawarte w tej książce, czytane dzień po dniu, pełnią w tej odnowie rolę przewodnika – przewodnika po życiu z jego najtrudniejszymi pytaniami. Pokazują źródła nadziei, dają spokój wiary i wprowadzają „humor dyskretnego uśmiechu”. Wiele tu odwołań do Ewangelii, zwłaszcza do tych miejsc, które dla ks. Twardowskiego były ważne, które dla niego samego stanowiły drogowskaz, były nauką, pocieszeniem – Sensem.

Książka Josepha Conrada „Myśli niepokojące” Jak boje i nikłe światełka latarni morskich wśród bezmiaru wód wszechświata, tkwią do dziś te proste myśli, pozostawione nam przez kapitana Conrada jako rzetelne, uczciwe znaki nawigacyjne. Trzeba sięgnąć do języka Rzymian, aby znaleźć to słowo virtus w którym zawierają się wszystkie conradowskie proste pojęcia: i uczciwość, i odpowiedzialność, i męstwo, i wierność. Niewątpliwie twórczość Conrada jest dziś, jednym z nielicznych, znaków nawigacyjnych, pozostawionych, by wędrowcy na szlakach oceanu życia nie tonęli bezradnie jak ślepe kocięta.

„Mama” Hélène Delforge Mama. Słowo niezwykłe. Wyjątkowe, a zarazem uniwersalne. Jedno słowo, które potrafi wyrazić miłość, czułość, troskę, radość, nadzieję - ale czasem też nieobecność i tęsknotę. Quentin Greban stworzył wspaniałą kolekcję portretów matek z różnych epok i stron świata, a Helene Delforge opatrzyła je pięknymi, poetyckimi tekstami. Wszystkie odcienie macierzyństwa w zachwycającej formie graficznej, wyjątkowy prezent dla każdej obecnej i przyszłej mamy.

Epidemia obdarowała nas nadmiarem czasu, więc obficiej sięgnęliśmy po książki, krzyżówki, płyty. Jednak z czasem trzeba było znaleźć jakiś przerywnik. Zacząłem na ten temat myśleć, a myśli poleciały w stronę języka, który ukazał się jak najwspanialszy wynalazek człowieka. Bez niego bylibyśmy w punkcie wyjścia. Są niestety tacy, którzy chcą do tego punktu cofnąć się, sprowadzając język do wulgarnego bełkotu, obrażając naszych praojców, którzy wynieśli go na niebywałe wyżyny. (...) Czasem bardziej odległy jest język od codziennego zabiegania tem większą przyjemność sprawia obcowanie i zabawa z nim. Spróbujmy czasami oderwać się od ziemi. Mały wysiłek, a wiele satysfakcji. Niech epidemia da jakąś korzyść. * * * Każda myśl jest dobra jeżeli nie obraża cudzych uczuć i odczuć estetycznych. * * * Aktualność myśli rzadko bywa aktualnością czynu. * * * Tylko jeden krok dzieli cwaniactwo od oszustwa, a oszustwo od złodziejstwa. * * * Ekonomia szkodnictwa to wytwarzanie ponad potrzeby.

Zbiór aforyzmów Lidii Jasińskiej powstawałych na przestrzeni lat 2010-2017. Wiodącym motywem jest miłość, ze wszystkimi jej odcieniami. Autorka dużo miejsca poświęciła także refleksji nad naturą ludzką i temu wszystkiemu, co nas tworzy, czyli nadziei, radości, marzeniom, spełnieniu i zawodom. Wiele aforyzmów zdaje się łamać powszechnie przyjęte schematy poprawności. Niektóre mogą wydać się kontrowersyjne. Na pewno zmuszają do refleksji nad sobą i bliźnimi. W tym kontekście tomik jest opatrzony mottem „Wznieśmy hymen odrodzonej niewinności”.

Wznowienie na podstawie oryginału z 1923 roku. "W książce tej będzie mowa tylko o człowieku, lecz mimo to wieść będzie w świat czystego ducha". Każdy z nas, aby rozumieć drugiego człowieka, musi najpierw poznać samego siebie, dotrzeć do wyższych regionów, z których pochodzi. W każdym człowieku jest kobieta i mężczyzna ściśle zjednoczeni w tym samym JA. Są to dwa przeciwległe bieguny, które musisz szukać we wszystkim, co Cię otacza, co jest w Tobie i ponad Tobą. Droga człowieka jest drogą do samego siebie i do ukrytego w nim żywego Boga, jego prawdziwego JA. "Księga człowieka", "Księga Boga Żywego" oraz "Księga Zaświata" tworzą trylogię, w której jedna książka pogłębia drugiej oddziaływanie na duszę. Jednocześnie każda z nich działać winna jako zamknięta w sobie całość, aby znalazła serca, które na nie czekają.