Moje duchowe miejsce
Krajobraz religijny Polski zmienia się szybko, zwłaszcza w najmłodszym pokoleniu. Według badań CBOS-u 30 lat temu jako wierzący deklarowało się 93% osób między 18. a 24. rokiem życia. W zeszłym roku było to już tylko 71%. Jeszcze szybciej postępuje zanik praktyk religijnych. Odsetek regularnie chodzących do kościoła spadł w tej grupie aż trzykrotnie: z 69% w 1992 r. do 23% w 2021 r.
Jednocześnie pozostają w nas pewne duchowe potrzeby: wspólnoty, autotranscendencji, wykroczenia poza bieg codziennych spraw. W tym numerze przyglądamy się, w jakich obszarach – w tradycji religijnej i poza nią – próbujemy te potrzeby realizować.
Jakie historie stoją za decyzją o apostazji? Gdzie szukamy duchowego schronienia? Jak budować dojrzałą religijność?
Odpowiadają:
Michał Rogalski, Małgorzata Szumowska, Andrzej Muszyński, Katarzyna Rodacka i Andrzej Molenda
Ponadto w numerze:
Aktywizm to nie zawody. Anna Alboth o mądrym pomaganiu
Lepiej już było. Długofalowe konsekwencje wojny w Ukrainie
Elena Ferrante: „Pizza mi szkodzi, nienawidzę mafii i nie wykrzykuję mamma mia”
„Nasza mała apostazja” – opowiadanie Mateusza Pakuły
Michał Jędrzejek: Dlaczego Europejczycy przestają wierzyć?
Felietony Olgi Gitkiewicz, Filipa Springera i Janusza Poniewierskiego
Komentarze czytelników
Pozostaw komentarz...
Komentarze nie są potwierdzone zakupem