Wojna oczami nastolatki Wspomnienia Agaty Zofii Prabuckiej z lat 1939–1945

Wierzchucino – stacja kolejowa położona w Borach Tucholskich. Jest 30 sierpnia 1939 r. Dwunastoletnia Zosia bawi się na podwórku. Nagle słyszy dziwne brzęczenie, jakby rój pszczół leciał do ula. Wysoko na niebie dostrzega trzy niemieckie samoloty. Stojąc na progu rodzinnego domu, czuje się bezpiecznie. Jest zaciekawiona i rozbawiona. Już wkrótce to „dziwne brzęczenie” będzie się jej kojarzyło wyłącznie z poczuciem zagrożenia i ze strachem.
Książka Wojna oczami nastolatki to zapis wspomnień Agaty Zofii Prabuckiej z domu Lewalskiej, obejmujących lata 1939?1945. To opowieść o gehennie mieszkańców Pomorza Gdańskiego i dramatycznych losach rodziny autorki, a także historia wojennych postaw i przekonań mieszkańców Wierzchucina i okolic. Agata Zofia Prabucka szczegółowo opisuje okupacyjną codzienność, na którą składały się nauka, praca, praktyki religijne, zabawy, obchody świąt religijnych i narodowych. Ukazuje również złożone relacje Polaków i Niemców oraz reakcje ludności na wieść o zbliżaniu się oddziałów Armii Czerwonej w 1945 r.