Nadciąga noc. Irakijczycy w cieniu amerykańskiej wojny

Anthony Shadid, amerykański dziennikarz pochodzenia libańskiego, w latach 1998–2004 kilkukrotnie wyjeżdżał do Iraku, by poznać i opisać wojenne życie na ulicach Bagdadu. Unikając politycznego zaangażowania, nie narzucając czytelnikowi własnych przekonań i interpretacji, składa swoisty raport z okupowanego miasta, a wydarzenia z najnowszej historii umiejscawia w szerokim kontekście historycznym i kulturowym.
"Nadciąga noc", choć ukazała się zaledwie kilka lat temu, już zaliczana jest do klasyków wojennego reportażu i uważana za najlepszy tekst reporterski o wojnie w Iraku. W 2004 roku Shadid otrzymał Nagrodę Pulitzera za serię reportaży, które potem stały się częścią książki. Za Nadchodzi noc uhonorowano go nagrodą „The Los Angeles Times” i Nagrodą im. Rona Ridenhoura, a „The Economist”, „Washington Post Book World” oraz „The Seattle Times” zaliczyły tę książkę do grona najlepszych publikacji 2005 roku.

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego

"Anthony Shadid wie, że zrozumieć współczesny, umęczony Irak, oznacza spojrzeć wstecz, bo wtedy to, co tajemnicze, okaże się bardziej klarowne. Jak mało kto czuje ducha i klimat Arabii, dlatego nie skupia się tylko na irackiej wojnie – tej z Ameryką i tej domowej – lecz wchodzi głębiej, w mroczne uliczki Bagdadu, między zwykłych ludzi. Oddaje im głos, oni zaś opowiadają, jak żyli, o czym marzyli i co dostali. Dla Shadida Irak to ropiejący wyrzut sumienia całego świata. Kraj, któremu obiecano szczęśliwość w zachodnim stylu, lecz zafundowano piekło. Trudno o lepszy opis tego, czym skutkuje arogancja i głupota ludzi, chcących podobno dobrze. Książka wybitna, mimo że trudno po niej zasnąć spokojnie."
Paweł Smoleński

"Tę książkę, w której postaci i sceny przeplatają się jak w powieści łotrzykowskiej, nie tylko świetnie się czyta, ale też zyskuje się dzięki niej doskonałe źródło informacji. Shadid rysuje tło historyczne i kulturowe, dzięki któremu czytelnik zyskuje lepszą orientację, a barwne szczegóły, takie jak przysłowia, modlitwy i teksty popularnych piosenek, sprawiają, że opisywany świat jest bardziej żywy i namacalny."
„The Publishers Weekly”

"Shadid pokazuje czytelnikowi ludzką twarz mieszkańców Iraku, a także kreśli przenikliwą analizę kulturowych i historycznych wpływów, które zdecydują o politycznej przyszłości Iraku."
„The Washington Post”

"Gdyby amerykańscy politycy, decydując o wkroczeniu do Iraku, wykazali choć ułamek pokory, z którą Shadid opuszcza ten kraj, być może ta odważna książka nie byłaby potrzebna."
Ben Macintyre, „The New York Times”