Kulturowa tkanka organizacji bywa konceptualizowana jako zjawisko spontaniczne i zastane, częściej jednak jest postrzegana jako potencjalny instrument kształtowania zachowań organizacyjnych. Takie podejście – faworyzowane przez specjalistów od zarządzania – miało uczynić z elementów kultury środki kierowania podwładnymi w celu zwiększenia wydajności. Upowszechnienie się pojęcia i takiego rozumienia kultury organizacji wspierało procesy upodabniania organizacji sektora publicznego i społecznego do sektora prywatnego (firm nastawionych na zysk), a także przekształcenia ustrojowe (od gospodarki socjalistycznej ku systemowi kapitalistycznemu) w naszej części Europy. Równocześnie socjologii organizacji – tradycyjnie zainteresowanej humanizacją pracy – grozi zbliżenie się do nauk o zarządzaniu, które poszukują skutecznych narzędzi dla menedżerów. Alternatywę rozwoju tej subdyscypliny stwarza poszukiwanie jej krytycznej funkcji oraz kształtowanie takiej kultury organizacji, która przenikając do otoczenia, wspomagałaby tworzenie otwartego, tolerancyjnego, odpowiedzialnego społeczeństwa.
Komentarze czytelników
Pozostaw komentarz...
Komentarze nie są potwierdzone zakupem