Dzieci nie płakały Historia mojego wuja Alfreda Trzebinskiego, lekarza SS Natalia Budzyńska Książka

Książka jest opowieścią o Alfredzie Trzebinskim. Autorka książki próbuje między innymi zrozumieć, jak to możliwe, że człowiek postrzegany przez swoich pacjentów jako dobry, współczujący, zaangażowany lekarz, mógł dopuścić się tak okrutnych czynów. Jak mógł tak po prostu dopuścić się eksperymentów na niewinnych i bezbronnych dzieciach i jak mógł spojrzeć sobie w twarz po tym, jak znacząco przyczynił się do egzekucji części z nich.

Przeczytałem, nadal nie mogę się otrząsnąć. Okrtucieństwo wyrządzone tym dzieciom nie mieści mi się w głowie. Człowiek człowiekowi wilkiem. Obyśmy nigdy nie doświadczyli czegoś takiego na własnej skórze.

Jestem świeżo po lekturze. Nie rozumiem, jak moża być tak cudownym lekarzem, dobrym i współczującym, by nagle zmienić zachowanie o 180 stopni. Po prostu nie rozumiem. Książka jeszcze długo będzie siedziała w mojej głowie, nie będzie łatwo o niej zapomnieć.

Gdy autorka odkryła, że Alfred Trzebinski był jej krewnym nie mogła wyjść z szoku. Postanawia jednak zgłębić tę rodzinną tajemnicę i stawić jej czoła. Jestem jej wdzięczna za to, że nie bała się pokazać światu prawdy, choć na pewno nie było to dla niej łatwe. Książka warta każdej poświęconej na jej przeczytanie minuty.

Ta książka to obowiązkowa pozycja dla każdego, kto pragnie poznać prawdę o czasach wojny, kto pragnie zagłębić się w historię niewinnych ludzi, komu los tych biednych i niewinnych osób: kobiet, mężczyzn, staruszków, dzieci - nie jest obojętny. Warta przeczytania, ale uwaga! Wstrząśnie Wami do głębi.

Ta książka to obowiązkowa pozycja dla każdego, kto pragnie poznać prawdę o czasach wojny, kto pragnie zagłębić się w historię niewinnych ludzi, komu los tych biednych i niewinnych osób: kobiet, mężczyzn, staruszków, dzieci - nie jest obojętny. Warta przeczytania, ale uwaga! Wstrząśnie Wami do głębi.

Gdy autorka odkryła, że Alfred Trzebinski był jej krewnym nie mogła wyjść z szoku. Postanawia jednak zgłębić tę rodzinną tajemnicę i stawić jej czoła. Jestem jej wdzięczna za to, że nie bała się pokazać światu prawdy, choć na pewno nie było to dla niej łatwe. Książka warta każdej poświęconej na jej przeczytanie minuty.

Jestem świeżo po lekturze. Nie rozumiem, jak moża być tak cudownym lekarzem, dobrym i współczującym, by nagle zmienić zachowanie o 180 stopni. Po prostu nie rozumiem. Książka jeszcze długo będzie siedziała w mojej głowie, nie będzie łatwo o niej zapomnieć.

Przeczytałem, nadal nie mogę się otrząsnąć. Okrtucieństwo wyrządzone tym dzieciom nie mieści mi się w głowie. Człowiek człowiekowi wilkiem. Obyśmy nigdy nie doświadczyli czegoś takiego na własnej skórze.

Książka jest opowieścią o Alfredzie Trzebinskim. Autorka książki próbuje między innymi zrozumieć, jak to możliwe, że człowiek postrzegany przez swoich pacjentów jako dobry, współczujący, zaangażowany lekarz, mógł dopuścić się tak okrutnych czynów. Jak mógł tak po prostu dopuścić się eksperymentów na niewinnych i bezbronnych dzieciach i jak mógł spojrzeć sobie w twarz po tym, jak znacząco przyczynił się do egzekucji części z nich.