W tomie Światło południa Apolonia Ptak kontynuuje tematy znane z jej wcześniejszych książek. Wymieńmy zatem apologię natury – zmiennej, dziwnej, niepojętej, fascynację groźnymi żywiołami, rozważania o upływającym czasie, ucieczkę z miasta, w którym trzeba żyć, wspomnienia przeszłości powiązane z niszczącymi, nieodmiennie podstępnymi działaniami historii, socjologię mikrośrodowisk, na przykład Sali szpitalne[...]