Książka kolejnego (po Stanisławie Vincenzie i Czesławie Miłoszu) pisarza emigracyjnego, znakomitego malarza. Wybór artykułów pisanych w ciągu pięćdziesięciu lat (1928-80), poświęconych sztuce i literaturze, stanowi najgłębszą może refleksję o sztuce i etosie artysty, jaka się w Polsce po wojnie ukazała.
„Są to dzieje artysty i człowieka przeżywającego swój wyznaczony przez historię czas z wyostrzoną świadomością i czujnością etyczną.” (z Posłowia J. Pollakówny).
Komentarze czytelników
Pozostaw komentarz...
Komentarze nie są potwierdzone zakupem