Świat jednak jest normalny

O czym jest ta książka, a więc - dlaczego piszę…?
Kilkanaście lat temu odkryłem, iż choć padła cenzura, zmieniła rzeczywistość, dalej jednak istnieją tematy, ba! całe obszary nieporuszane w naszej publicystyce.
Nie interesuje mnie poszukiwanie przyczyn takiego stanu rzeczy. Moja ambicja jest o wiele skromniejsza; dotrzeć do pierwotnego znaczenia pojęć, przywrócić im właściwy sens, proporcje. Odebrać grozę, przywrócić prawdę. Jestem pewien, iż prawda nie jest groźna, każda prawda! Natomiast fałsz… i owszem, to groza!
A, niestety, publicystyka współczesna (nie tylko w Polsce) osiąga szczyty zakłamania, obłudy i zwykłej hucpy pozwalającej propagować - tj. wciskać - każde kłamstwo, każdy fałsz w skali dotąd niespotykanej. Dotyczy to tematów współczesnych. Dotyczy przeszłości dalszej czy bliższej. Wreszcie - dotyczy sprawy wiary, a dokładniej mówiąc, walki z nią. Z każdą wiarą! Nie zapomina o zawłaszczaniu literatury, eliminacji z powszechnego obiegu dzieł najwartościowszych. Doprawdy! tematów do pisania nie brakuje i - niestety - nie zabraknie.
Ale, przecież - generalnie - Świat jednak jest normalny!
Grzegorz Eberhardt
Grzegorz Eberhardt w zebranych tu szkicach, felietonach, polemikach i przyczynkach znakomicie robi to, co ja sam zawsze bardzo chciałem robić, i nadal bym chciał, ale nigdy mi na to w kieracie prasowych bieżączek nie starcza czasu: weryfikuje obiegowe sądy. Nie zadowala się tym, co „wszyscy wiedzą”, nie zadowala się sięgnięciem do popularnego opracowania, szuka uporczywie, aż dokopie się do samego korzenia, aż ustali źródło z którego skorzystały wszystkie inne źródła, i zweryfikuje rzetelność kolejnych cytujących siebie nawzajem.
Rafał A. Ziemkiewicz