Debiutancka proza Heleny Pasławskiej to opowieść o rodzącym się uczuciu między prawie czterdziestoletnią, ustabilizowaną życiowo Polką i kanadyjskim lekarzem – chirurgiem, pracującym w ramach ONZ w Syrii. Relacje między tymi osobami ukazuje Autorka pośrednio, przez korespondencję. Jest to także opowieść o rosnącym zatroskaniu o los bliskiej osoby, która niesie pomoc – często ryzykując życie – ludziom okrutnie doświadczonym przez lis, którzy znaleźli się w niewłaściwym miejscu i niewłaściwym czasie.
Komentarze czytelników
Pozostaw komentarz...
Komentarze nie są potwierdzone zakupem