Malownicze. Tajemnica bzów

Chwytająca za serce opowieść o ucieczce od przeszłości i jednocześnie o ogromnej tęsknocie za nią. O wielkiej miłości i o tym, jak znaleźć dla siebie „bezpieczny świat”.
Zachęcam do wciągającej lektury.

Niezwykła, wzruszająca i kobieca książka. Jedna z tych, których nie odkłada się na półkę, zanim nie dotrze się do ostatniej strony.

Malownicze to drugi, lepszy świat, do którego chce się uciec, gdy męczą problemy, zupa za słona, a dziecko płacze za głośno. Ciepli bohaterowie, niesamowity klimat i magia, którą tworzy pani Magda, działają jak balsam na każdą codzienną ranę, a nawet maleńkie otarcie. Malownicze to cała ty czy ja, każdy problem czy troska, ale widziane przez różowe okulary.

Malownicze to dla mnie niezwykłe miejsce położone gdzieś u podnóża gór... Nie ma znaczenia gdzie. Lubię tu wracać, to tu bywam szczęśliwa – z dala od problemów, kłopotów, codzienności. Z przyjemnością spaceruję po uliczkach Malowniczego, z przyjemnością zaglądam do herbaciarni Krysi, która koi złamane serca kawą migdałową i karmi kłopotkami, do Leontyny, by odwiedzić starszą panią i jej niezwykły Kuferek. Posłuchać plotek Kraśniakowej czy choćby zamienić słowo z proboszczem lub innymi mieszkańcami. Do takich miejsc chętnie się powraca... Zawsze Malownicze na mnie czeka, Uroczysko i Majka również czekają, by tylko do nich powrócić.
Malownicze czeka... Mam nadzieję, że kiedyś znajdę takie miejsce i zostanę już na dłużej...