Barwy miłości

Przyszedł czas na ponowne spotkanie z Matteo oraz Sophie. Po raz kolejny autorka zabiera nas w podróż do Londynu oraz Paryża. Tam lawirujemy pomiędzy problemami bohaterów, oraz oceniamy ich wspólne zaangażowanie. Osobiście byłam bardzo ciekawa jak potoczą się losy tych dwójki. Ponownie mamy do czynienia z Matteo, który pomimo swoich przeżyć z Sophie nadal się przed nią blokuje. Mężczyzna otacza się tajemnicą tym samym zamykając się przed światem.

Kolejny raz mamy do czynienia nie tylko z dobrym piórem autorki, ale i świetnym pomysłem na fabułę. Pomimo wszystko, dostrzegłam w powieści wiele wad. Przyznam się, że była to dla mnie część najnudniejsza ze wszystkich. Niekiedy czułam przy niej zmęczenie. Strasznie mi się dłużyła. Mimo jednak tego uważam, że książka ma w sobie swój unikalny unik, w który należy się wpasować. Przeczytałam ją w kilka dni, pomimo braku większego czasu. Ciągnęło mnie do niej mimo lekkiej nudy powiewającej od bohaterów. Miałam wrażenie, że ta dwójka jest zbyt spokojna oraz mało realistyczna.

"W jego rękach spoczywa nasz los - może nas zrujnować albo uratować. A jeśli nie będę się pilnować, na dobre złamie mi serce, myślę, obserwując go ukradkiem."

Jak dla mnie, wadą jest również pomysł na konflikt między bohaterami. Przewidziałam go. Lektura była w pewnych momentach bardzo przewidywalna. Niestety na niekorzyść...
Fantastycznym jest jednak to, że świetnie lawirowało się pomiędzy Londynem a Paryżem. Możemy spojrzeć na dwa różne miasta w obrębie trzystu stronicowej książki.

Koniec końców powieść okazała się dobra. Nieco jest w niej negatywów, ale pomimo wszystko chce się ją doczytać do końca. Nie jest na mojej liście ulubionych, lecz mimo wszystko była obowiązkowa aby dokończyć historię Matteo i Sophie.