Agonia dźwięków

Zapomniany klasztor La Rapita i mroczne początki XX wieku. Miejsce, które powinno być wypełnione Bogiem, miłością i dobrem. Siedziba mniszek klauzurowych została zapomniana także przez biskupa diecezji Feixes. Tego obrazu dopełnia postać wielebnej matki Dorotei, kobiety surowej i pozbawionej poczucia humoru.
W charakterze spowiednika w klasztorze pojawia się brat Junoy, którego pasją jest muzyka. Niestety nie ma on dostępu fizycznie do instrumentów. Franciszkanin ratuje się wyobraźnią, gdyż tylko tak jest w stanie przetrwać klasztorne życie. Świadomy, iż długotrwałe posty i spowodowane tym niedożywienie nie przybliża nikogo do Boga, próbuje stanąć w obronie dwóch nowicjuszek. Mężczyzna postanawia stanąć w ich obronie, gdyż przez karę nałożoną na nie przez przełożoną zakonu, jedna umiera, zaś druga odchodzi z klasztoru.
Zgorzknienie matki przełożonej spowodowane jest jej niespełnionymi ambicjami bycia poetką. Nie bierze ona pod uwagę innych racji niż swoje. Doprowadza do uwięzienia spowiednika i oskarżenia go o herezję.