Jednak poza tymi siedmioma tomami, J.K. Rowling napisała również kilka książek, które zawierają się w świecie Harry’ego Pottera, ale nie opowiadają o przygodach głównego bohatera i jego przyjaciół. Wśród nich znalazł się „podręcznik” „Quidditch przez wieki”, który autorka podpisała nazwiskiem Kennilworthy Whisp (fikcyjny znawca tej gry wspomniany w serii), „podręcznik” „Fantastyczne zwierzęta i jak je znaleźć”, który napisała pod pseudonimem Newt Scamander (również jest to fikcyjna postać badacza magicznych zwierząt, który został wspominany w książkach o Harrym Potterze), zbiór opowiadań „Baśnie barda Beedle’a”, napisane pod pseudonimem Bard Beedle. Powstał również dramat napisany przez Jacka Thorne’a na podstawie historii J.K. Rowling, czyli „Harry Potter i przeklęte dziecko”.

Niedawno w Polsce pojawiło się nowe wydanie zbioru opowiadań „Baśnie barda Beedle’a”. Nowe wydanie jest uzupełnione o ilustracje wykonane przez chorwackiego rysownika, Tomislava Tomica. Książka liczy niecałe sto pięćdziesiąt stron. Poza opowiadaniami, pojawia się tam również przedmowa napisana przez J.K. Rowling. Poza tym w książce pojawiają się również komentarze Albusa Dumbledore’a, dyrektora Szkoły Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie.

W zbiorze „Baśni barda Beedle’a” znajduje się pięć opowiadań. Kolejno są to: „Czarodziej i skaczący garnek”, „Fontanna Szczęśliwego Losu”, „Włochate serce czarodzieja”, „Czara Mara i jej gdaczący pieniek” oraz „Opowieść trzech braci”.

Wszystkie opowiadania są napisane w stylu klasycznej baśni dla dzieci. Są proste, jasne i przejrzyste. Być może konwencja nie do końca trafi do wszystkich czytelników, ale sądzę, że fani Harry’ego Pottera będą zadowoleni. W końcu w opowiadaniach czuje się specyficzny nastrój świata magii, który stworzyła J.K. Rowling.

Pierwsza baśń, „Czarodziej i skaczący garnek”, to opowieść o starym czarodzieju, który chętnie pomagał mugolom. Niestety, jego syn nie był takimi praktykami zainteresowany. Po śmierci ojca syn otrzymał jego mały, mosiężny kociołek na nóżce, w którym znajdował się list oraz bambosz. Syn nie chciał iść w ślady ojca i nie miał zamiaru pomagać mugolom. Odsyłał wszystkich, którzy przyszli do niego po pomoc. To nie spodobało się kociołkowi…

„Fontanna Szczęśliwego Losu” to historia o zaklętej fontannie, która znajdowała się w pewnym magicznym ogrodzie. Tylko raz w roku, jedna osoba mogła tam wejść. Trzy wiedźmy, Amata, Asza oraz Altheda chciały dostać się do fontanny. Każda z nich miała jeden problem do rozwiązania. Amata miała złamane serce, Asza była chora na śmiertelną chorobę, a Altheda straciła wszystko co miała. Czarownice zdecydowały, że gdy któraś z nich zostanie wybrana przez ogród, to zabierze ze sobą pozostałe. I tak też się stało. Jednak pojawił się dodatkowy kompan w ich podróży. Okazał się nim Baron Pechowiec, rycerz, o którego zbroję zahaczyła szata Amaty, przez co rycerz trafił do ogrodu razem z nimi. Podróż do fontanny będzie trudna i wypełniona różnymi zadaniami, z którymi muszą poradzić sobie bohaterowie.

 „Włochate serce czarodzieja” to opowieść o pewnym czarodzieju, który był bardzo bogaty i przystojny, ale jego serce było całkowicie pozbawione miłości. Stwierdził, że nigdy się nie ożeni. I tak mijały lata, a czarodziej trwał w swoim postanowieniu. Jednak gdy pewnego dnia usłyszał rozmowę dwóch lokajów, z których jeden szydził z tego, że czarodziej nie miał żony, postanowił, że znajdzie sobie taką dziewczynę, o którą każdy inny mężczyzna będzie zazdrosny. I znalazł piękną, utalentowaną magicznie dziewczynę. Zaczął się do niej zalecać, ale dziewczyna czuła fałsz i zimno w jego słowach. Ostatecznie jednak zgodziła się przyjąć zaproszenie na ucztę, którą wyprawił dla niej mag. Czy ulegnie jego zapewnieniom o dozgonnej miłości?

„Czara Mara i jej gdaczący pieniek” to historia króla, który stwierdził, że w jego kraju tylko on będzie posiadał moc magiczną. Stworzył Brygadę Łowców Czarownic, którzy mieli wyłapać wszystkich czarowników. Po pewnym czasie król postanowił znaleźć czarodzieja, który jego samego nauczy magii tak, by stał się najpotężniejszym czarodziejem. W każdej wiosce odczytano to ogłoszenie. Jednak nikt nie chciał zostać nauczycielem magii. Wszyscy magowie i czarownice bali się Łowców Czarownic. Na ogłoszenie odpowiedział tylko oszust, który sądził, że uda mu się oszukać króla i wzbogacić się na jego głupocie.

„Opowieść trzech braci” to opowieść o braciach, którzy chcieli przeprawić się przez niebezpieczną rzekę. Dzięki magii zbudowali most, jednak drogę zagrodziła im sama Śmierć. Stwierdziła, że spełni jedno życzenie każdego z braci, ale był w tym wszystkim haczyk.

„Baśni barda Beedle’a” J.K. Rowling to zbiór ciekawych, baśniowych opowiadań, które z pewnością pozostaną w pamięci na dłużej. Sądzę, że wielu czytelnikom się spodobają. Zwłaszcza tym, którzy mają problem z rozstaniem się ze światem Harry’ego Pottera.